Image caption
در این سال‌ها، زیر بار رونق گفتمان اصلاح‌طلبی و همچنین توقیف زودهنگام مطبوعات مشهور به"دوم خردادی" در سال ۱۳۷۹، بررسی انتقادی این نشریات کمتر فرصت طرح پیدا کرد. اصلاح طلبان دوره بعد از پیروزی محمد خاتمی تا بهار ۱۳۷۹ را"دوران طلایی" و"بهار مطبوعات" توصیف می‌کنند. آنچه اصلاح‌طلبان از آن به عنوان"بهار مطبوعات" و یکی از دستاوردهای دولت خاتمی یاد می‌کنند، قسمی آزادی نسبی بود که مشمول روشنفکران و دیگر گروه‌های مستقل جامعه مدنی نمی‌شد. درست در همین سال‌ها شماری از نویسندگان مستقل در دفاع از آزادی بیان"بدون حصر و استثنا" ربوده و کشته شدند.
در واقع، روزنامه‌نگاران اصلاح‌طلب حتی در شدت سرکوب نیز مزیتی نسبی داشتند و کارشان به فتوا و قتل نمی‌کشید. حکومت غالبا در برخورد با آنها به"بهتان" و زندان‌های معمولا کوتاه مدت اکتفا می‌کرد. البته به لطف عطاالله مهاجرانی وزیر ارشاد و معاون مطبوعاتی‌اش احمد بورقانی، عملا گردانندگان جامعه از پای نیفتادند. آنها از مجوز انتشار روزنامه‌های با نام متفاوت بهرمند شدند: توس، نشاط و عصر آزادگان.
اکثر قریب به اتفاق مدیران مطبوعات دوم خردادی را افرادی تشکیل می‌دادند که وابستگی جناحی داشتند. در عین حال بسیاری از این روزنامه‌ها هم اساسا ارگان حزبی و سازمانی به شمار می‌رفتند. دیدگاه رسمی جامعه، توس، نشاط، عصر آزادگان به سردبیری ماشاالله شمس الواعظین هم"حمایت از دوم خرداد و دولت برآمده از آن بود".
چه کلاه گشادی سرمون گذاشتن آخوندا در دوم خرداد بعد از کلاه گشاد انقلاب 57
مگه اصلاح طلبان آدم انگلیس یودن که ازشون بی.بی.سی حمایت کند
بگیر بخواب..
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: ilnanews - 🏆 10. / 53 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: VOA Farsi صدای آمریکا - 🏆 17. / 51 ادامه مطلب »
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: bbcpersian - 🏆 15. / 51 ادامه مطلب »