مردم در گفتمان سیاسی ایران

۱ – مردم به مفهوم عام و خاص کلمه، کدام نقش قاطع را در اشغال سفارت آمریکا بازی کرده‌اند؟ چند جوان که بعدها اسم‌شان را گذاشتند «دانشجویان پیرو خط امام» مردم بودند؟ بهتر بود از سوی رهبر، این بچه‌های نادان به پرهیز از صدمه زدن به منافع ملی توصیه...

۱ – مردم به مفهوم عام و خاص کلمه، کدام نقش قاطع را در اشغال سفارت آمریکا بازی کرده‌اند؟ چند جوان که بعدها اسم‌شان را گذاشتند «دانشجویان پیرو خط امام» مردم بودند؟ بهتر بود از سوی رهبر، این بچه‌های نادان به پرهیز از صدمه زدن به منافع ملی توصیه می‌شدند، آن‌ها را می‌فرستادند به سوادآموزی سیاسی در بهترین دانشگاه‌های داخلی و خارجی تا آداب دیپلماسی همسو با منافع ملی را یاد بگیرند و استعدادشان که با محرک‌های عوام‌پسندانه برانگیخته شده بود، با دانش سیاسی پرورش یابد.

نسل‌های جوان حق‌شان است که از نسل‌های انقلاب بپرسند چرا راه را بر این سیاست‌های ابلهانه نبستید؟ ۲ – سیاست‌های دشمن‌تراشی و جنگ‌افروزی هنر دیپلماسی در سیاست خارجی مفقود شد. به جایش فحاشی تبدیل شد به گفتمان دیپلماسی انقلابی. در سرویس‌های رسمی خبری رادیو-تلویزیون نام روسای کشورها را به صورت توهین‌آمیزی عوض می‌کردند. «صدام حسین» را «صدام یزید کافر» می‌نامیدند.