این دریاچه 670 کیلومتر مربعی غنی از گونه‌های جانوری بومی است، مرکز کلیدی تمدن و زمین‌های کشاورزی در اوایل دوران یایویی بوده است، و آب شرب تقریباً 15 میلیون نفر از ساکنان کلانشهر کیوتو-اوزاکا-کوبه را تامین می‌کند.اما این دریاچه همواره اینچنین نبوده است. در دوران صنعتی شدن ژاپن و رشد سریع اقتصادی بین سال‌های دهه شصت تا نود میلادی سده پیش، دریاچه بیوا در کانون بحران‌های زیست‌محیطی بی‌شماری قرار گرفت.
کارخانه‌های عظیمی که در منطقه ساخته شدند، به آب زیادی نیاز داشتند. آب و کناره دریاچه بیوا در این زمان مورد استفاده بی‌رویه کارخانه‌های تازه‌تاسیس قرار گرفت. صنعت و کشاورزی در مقیاس گسترده باعث ورود آفت‌کش‌ها، فلزات سنگین و سایر مواد مضر به دریاچه شد. آلودگی زیستی بیوا در سال 1977 به اوج خود رسید، هنگامی که جلبک‌های قرمز بزرگ در اطراف دریاچه ظاهر شده و تعداد زیادی ماهی را کشتند. این جلبک‌های بزرگ که به نام اوتروفیکاسیون شناخته می‌شوند، زمانی ظاهر می‌شوند که مواد مغذی زیادی از کود و مواد شیمیایی وارد آب شود.
زشتی اتروفیکاسیون به مردم منطقه نهیب زد که باید کاری بکنند. در این زمان یک جنبش گسترده مردمی برای جایگزین کردن مواد شوینده خانگی مصنوعی، که یکی از مواد شیمیایی اصلی است که باعث ظهور جلبک‌ها می‌شود، شکل گرفت. در سال 1980 نیز قانون جدیدی وضع شد که به مهار میزان نیتروژن و فسفر دریاچه کمک کرد. پس از یک دهه تلاش مردمی و قانونگذاری دولتی، سطح نیتروژن دریاچه از اوایل دهه 1990 به طور چشمگیری کاهش است. اپیزودهای اوتروفیکاسیون نیز کاهش یافته و نسبتاً نادر شده‌اند. امروزه دریاچه بیوا یکی از مکان‌های توریستی طبیعی محبوب ژاپن است، که نشان می‌دهد راه حل‌های انسانی می‌تواند به آینده‌ای پایدار برای طبیعت بینجامد.
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: AlArabiya_Fa - 🏆 12. / 51 ادامه مطلب »
منبع: euronews_pe - 🏆 8. / 59 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: euronews_pe - 🏆 8. / 59 ادامه مطلب »
منبع: EtemadOnline - 🏆 9. / 59 ادامه مطلب »