"Ik heb een bril en zonder bril zie ik niet goed", vertelt hoogleraar Digitale Media en Samenleving Sanne Kruikemeier. Bijvraagt ze zich af hoe slechtzienden dat vroeger deden."Als ik het in deze eeuw al niet red zonder bril, hoe had ik me dan gered in de Middeleeuwen?"Spraakmakers
-verslaggever Maarten Bleumers in Roermond. Daar spreekt hij met Victor van Zutphen, van Levende Geschiedenis Limburg. Hij vertelt dat mensen zelfs vóór de Middeleeuwen al middelen hadden om bij slechtziendheid beter te kunnen lezen bijvoorbeeld.De romeinse filosoof en politicus Cicero liet zijn slaven teksten voorlezen en de Stoïcijnse filosoof Seneca, had in het begin van onze jaartelling een glaze bol gevuld met water om tekst te vergroten.
Ook is bekend dat begin veertiende eeuw de dokter Jan Yperman in staat was staaroperaties te uit te voeren en ook in Mesopotamië werden zulke ‘operaties’ al gedaan. Met wisselend succes, moeten we erbij zeggen. Soms verloren mensen door infecties hun ogen. Het lag volgens Van Zutphen vooral aan het soort werk dat je deed of je jezelf kon redden als slechtziende."In de stad, als je je eigen brood kon bakken en je had hulp was dat geen probleem." Omdat niemand nog een bril had, waren de ogen tenminste wel gewend aan het slechte zicht."Als je in die tijd afhankelijk was van de jacht, dan had je een groter probleem in die tijd."maken we mét jou als luisteraar.