Helena Smit geeft met de interviews en achtergrondverhalen geven soms letterlijk een kijkje in de keuken. Vanuit verschillende invalshoeken leren we over de cultuur er omheen."De Indische en Indonesische keuken zijn zo gangbaar in de Nederlandse cultuur", vertelt Helena in."Elk stad heeft wel een toko. Soms elk dorp zelfs. Iedereen is er op een of andere manier wel mee bekend.
Er zijn in Nederland zoveel mensen die banden hebben met Indonesië of Nederlands-Indië. Zoveel Nederlanders zijn hier geïntegreerd. Het is zo'n uitgebreide cultuur, uitgebreide keuken. Er zit enorme passie in het eten. Wat voor de ‘buitenwereld’ lijkt op één pot nat, is het niet. Vanwege de bewogen geschiedenis, kijken verschillende groepen door hun eigen bril naar hun keuken. En die kijk is dus niet hetzelfde. Dat geeft niet, dat is juist mooi.
Ik heb regelmatig woordenwisselingen gezien tussen mensen over authentieke recepten. Dat is weer die passie. Dat vind ik wel weer heel leuk om te zien. Maar ik denk dat het heel veel zou schelen als we zeggen: dit isLees ook'Het is niet zoals thuis' De Indonesische studenten die aan het woord komen zeggen eigenlijk bijna allemaal dat het eten hier toch nooit is zoals thuis: ‘er mist altijd wel iets’."Ik denk dat er heel veel heimwee bij zit", legt Helena uit."Als is het ook zo dat je in Indonesië alle kruiden tot je beschikking hebt en je voluit kunt gaan met alle kruiden en specerijen; het is daar in overvloed. Hier wordt misschien soms wel iets spaarzamer met bepaalde kruiden en specerijen gedaan.