«کارمن»؛ رقصی درباره اغواگری یک زن
صحنه به شکلی مینیمال طراحی شده که در آن تنها ۹ در بزرگ دیده میشود و هر یک سه وجه دارند. این درها در تمام طول اجرا توسط رقصندگان جابهجا میشوند و اشکال و لوکیشنهای گوناگونی را خلق میکنند. هر یک از سه وجه آن به کار فضاسازی اثر میآید تا در نبود کلام، بخشی از داستان را بازگو کند.
اپرای کارمن ژرژ بیزه، آهنگساز شناخته شده فرانسوی در سال ۱۸۷۵ خلق شده، اما اولین اجرای کارمن به شکل باله به سال ۱۹۴۹ بازمیگردد که در آن رولاند پتیت از موسیقی اپرای بیزه به عنوان موسیقی برای بالهاش استفاده کرد. رودن شدرین آهنگساز، دو دهه بعد برای اولین بار اثر بیزه را مشخصا برای رقص بازنویسی کرد و قطعهای از مارک آلوارز را هم به آن افزود. حالا این نسخه به رهبری آلوارز دومینگوئز وازکوئز از اسپانیا، به طور زنده همراه با اثر اینگه در سدلرز ولز اجرا میشود.
اینگه نگاه متفاوتی به اغواگریهای کارمن دارد و اساسا علت توجهش را به این داستان، مساله خشونت خانگی میداند؛ این که یک مرد چطور میتواند به دلیل حسادت مرتکب قتل شود . از این رو مساله روانشناسی دون خوزه به بخش مهمی از اثر بدل میشود که در آن پرداختن به روحیات تاریک دون خوزه، به ویژه در بخش دوم اجرا، فضای اثر را تحت تأثیر قرار میدهد.
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: SharghDaily - 🏆 1. / 68 ادامه مطلب »
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »
منبع: SharghDaily - 🏆 1. / 68 ادامه مطلب »
منبع: ilnanews - 🏆 10. / 53 ادامه مطلب »
منبع: bbcpersian - 🏆 15. / 51 ادامه مطلب »