وقتی پا به روستا می گذارید، از همان نامگذاری خیابان و کوچه ها، تفاوت را حس می کنید. اینجا خبری از نامگذاری های متداول نیست. خیابان اصلی این روستا به نام «حصیر» نامگذاری شده و کوچه های فرعی و بن بست ها نیز به نام حصیر شماره گذاری شده است.
از وقتی روستای فشتکه از توابع شهرستان خمام عنوان رسمی «روستای ملی حصیر» را دریافت کرد، انگار لیجارهای اطراف این روستا تمام توجه ها را به خود جلب کرده است و اهالی فشتکه و روستاهای اطراف، یکی از صنایع دستی گیلان را با رونق بیشتری می بافند. روزبازارهای گیلان و تمامی مغازه های صنایع دستی این استان، مملو از محصولات حصیری است که با گیاه لی بافته شده است. اما «شنبه بازار» خمام چیز دیگری است؛ در این روزبازار نه تنها بافته های حصیری فروخته می شود، بلکه گیاه لی را هم خشک شده و حتی رنگی می توان خرید.
در میانه روستا و در خیابان اصلی حصیر، ساختمانی است که تابلوی «خانه حصیر ایران و موزه حصیر» بر آن نصب شده است. بر دیوار اصلی این ساختمان، سنگ سیاهی نصب شده که حاوی تصویر مردی میانسال بنام « نجفقلی رئوفی» است. در جوار این ساختمان، خانه باغ روستایی قرار دارد.
از او می پرسم، شهرها و روستاهای لاهیجان و لنگرود نیز بافنده حصیر هستند، تفاوت حصیرهای بافته شده فشتکه با دیگر مناطق گیلان چیست؟ همانطور که دستش به دوختن گل روی سبد است، پاسخ می دهد:«به خاطر مرغوبیت نوع لی این منطقه است. شاید به خاطر نزدیکی به تالاب انزلی یا خاک ماسه ای این منطقه باشد. لی های فشتکه و روستاهای اطراف هم بلندتر است و هم بعد از خشک شدن، به رنگ کِرِم روشن درمی آید. لی های شرق گیلان، خیلی ضخیم است برای بافت ساک و بافت های ریز خوب نیست.
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: ilnanews - 🏆 10. / 53 ادامه مطلب »
منبع: IRNA_1313 - 🏆 6. / 63 ادامه مطلب »
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »
منبع: ilnanews - 🏆 10. / 53 ادامه مطلب »
منبع: IRNA_1313 - 🏆 6. / 63 ادامه مطلب »
منبع: dw_persian - 🏆 7. / 63 ادامه مطلب »