پس از اینکه در سال ۱۹۱۶ و بر اثر تجزیه حکومت عثمانی، کشورهای سوریه، عراق، لبنان و فلسطین میان بریتانیا و فرانسه تقسیم شد، باج دادن بریتانیا به یهودیان آغاز گشت. از یک سو یهودیان از دیرباز رویای تشکیل ملت واحد یهود را داشتند و از سمت دیگر انگلیس برای تثبیت سلطه خود بر خاورمیانه خصوصا در آن سال‌ها که درگیر جنگ جهانی اول بود، نیاز به ایجاد پایگاهی قوی در این منطقه داشت و همچنین به دنبال این بود که حداقل تا حدی بر کانال سوئز مسلط شود.
اعراب که از افزایش نفوذ یهودیان در سرزمین مقدس فلسطین به شدت ناراضی بودند، اقدام به مقابله با آنان و ایجاد شورش در برابر حکومت انگلیس کردند، شورش‌هایی که به شدت توسط نیروهای نظامی انگلیس و صهیونیست‌ها سرکوب می‌شد و فلسطینی‌ها را وادار به ترک خانه و سرزمین خود می‌کردند. نقطه اوج این درگیری‌ها قیام سال ۱۹۳۶ بود که پس از ۶ ماه و به علت شهادت شیخ عزالدین قسام، رهبر قیام، ضمن دادن ۱۰۰۰ شهید و ۳۰۰۰ زندانی، با شکست مواجه شد.
سرانجام در روز ۱۴ می سال ۱۹۴۸ و درست یک روز قبل از خروج انگلیس از فلسطین، صهیونیست‌ها موجودیت کشوری به نام اسرائیل را اعلام کردند، این روز توسط اعراب به عنوان روز نکبت شناخته می‌شود. ۱۱ دقیقه بعد آمریکا نخستین کشوری بود که موجودیت اسرائیل را به رسمیت شناخت و سپس کشورهایی از جمله شوروی و بریتانیا نیز به این صف پیوستند.کشورهای عربی که هنوز داغدار تجزیه سرزمین‌های عرب پس شکست امپراطوری عثمانی بودند، رویای یکپارچه‌سازی مناطق عربی و تشکیل ملت واحد عرب را می‌دیدند.
در سال ۱۹۶۴ کنگره فلسطین در شهر قدس تشکیل و با مشارکت احزاب فلسطینی و توافق صورت‌گرفته در بین کشورهای عرب، سازمان آزادی‌بخش فلسطین تاسیس شد و از آن پس مبارزات فلسطینی‌ها با صهیونیست‌ها شکل جدیدی پیدا کرد. این سازمان کرانه باختری، غزه و شرق اورشلیم را در اختیار داشت و اصلی‌ترین هدفش بیرون راندن اسرائیل از فلسطین با کمک کشورهای عرب بود.
اعراب که در جریان جنگ ۶ روزه به شدت تحقیر شده بودند، در صدد احیای حیثیت خود و بازپس‌گیری اراضی اشغالی برآمدند. به همین دلیل در ۶ اکتبر سال ۱۹۷۳ مصر و سوریه حمله‌ای گسترده و غافلگیرانه را علیه اسرائیل آغاز کردند. اسرائیلی‌ها که سرگرم برگزاری مراسم عید کیپور بودند، آمادگی مقابله با این حملات را نداشتند و در نتیجه مصر و اسرائیل توانستند مناطق اشغال شده در سال ۱۹۶۷ را پس بگیرند.
در نتیجه رویگردانی کشورهای عربی از مصر، این کشورها تصمیم گرفتند به جای مصر، عمده حمایت‌های خود را به سازمان آزادی‌بخش فلسطین که در آن زمان تحت ریاست یاسر عرفات قرار داشت، معطوف کنند. افزایش قدرت ساف که آن زمان در جنوب لبنان قرار داشت، باعث شد اسرائیل در سال ۱۹۸۲ و با هدف دور کردن نیروهای سازمان آزادی‌بخش فلسطین از مرز خود، به جنوب لبنان حمله کند. با وقوع این جنگ، تشکیلات ساف از لبنان خارج و در تونس مستقر شد.
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: MashreghNews - 🏆 5. / 63 ادامه مطلب »
منبع: MashreghNews - 🏆 5. / 63 ادامه مطلب »
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »
منبع: MashreghNews - 🏆 5. / 63 ادامه مطلب »
منبع: ilnanews - 🏆 10. / 53 ادامه مطلب »