پیش از هر چیز باید به آنچه فابیو کاپلو هم در جریان تورنمنت چند بار اشاره کرد، بپردازیم: این که دیگر مالکیت توپ، صرفا برای داشتن توپ بیاهمیت شده است. به تعبیر کاپلو «این که توپ را در مالکیت خودتان حفظ کنید و اسمش را تیکیتاکا یا هر چیز دیگر بگذارید اما ضربه به چارچوب نزنید، هیچ نکته مثبی در خود ندارد. دیگر با این سبک بازی نمیتوان موفق شد.»
آلمان در بازی با اسپانیا و کاستاریکا با توماس مولر در مرکز خط حمله بازی را شروع کرد و در اواسط نیمه دوم مهاجم کلاسیک به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد. در این دوره، سه تیم از چهار تیمی که به نیمهنهایی رسیدند، از نظر رویکرد فنی بسیار منعطف بودند. کرواسی تیمی بود که در تمام طول تورنمنت به ندرت تغییر سیستم و تغییر فلسفه بازی، در نمایش آنها دیده شد.
اما همین تیم در نیمه نهایی و ردهبندی نشان داد که در بازی مالکانه هم چقدر مهارت دارد. مراکش مقابل فرانسه بیش از ۶۰ درصد مالکیت توپ داشت و در اجرای فوتبال مبتنی بر حفظ توپ، کلاس فنی بالایی از خود نشان داد. در بازی با کرواسی، سرمربی از سیستم ۲-۴-۴ استفاده کرد، اما در این سیستم خبری از هافبکهای کناری کلاسیک با سرعت بالا نبود، بلکه ۴ هافبک میانی به طور متمرکز در خط میانی بازی میکردند.
واقعا جالبه حالا این اقای شریف بی اطلاع هست یکی تو اون تحریریه بیبیسی نیست پاراگراف دوم رو بخونه نذاره همچین خزعبلاتی منتشر بشه تو سایتشون؟! هلند و پرتغال کی قهرمان جام جهانی شدن؟! اینقدر اشتباه عجیب و باورنکردنیه تازه توییتش هم میکنید!