یادداشت مترجم فارسی: پگی کاموف ــ مترجم انگلیسی « اشباح مارکس » ــ در این یادداشت از این بحث می‌کند که موضع دریدا در برابر جریان‌های مارکسیستی در فضای دانشگاهی و روشنفکری فرانسۀ نیمه دوم قرن بیستم چه بود و چگونه « اشباح مارکس » از دل مواجهه‌‌ی او با آن‌ها پدید آمد. چون به‌‌گمانم اگر موضع دریدا در برابر این جریان‌ها را نشناسیم، درک « اشباح مارکس » ــ افزون بر دشواریِ بحث‌های خود دریدا ــ برای‌مان دشوارتر می‌شود.
دریدا سال 1989 در مصاحبه‌ای با مایکل اسپرینکر می‌گوید: «می‌خواستم زمانش که فرابرسد، مارکس را به سبک و سیاق خودم قرائت کنم.» چهار سال بعد، کنفرانس «مارکسیسم به کجا می‌رود؟» این فرصت را در اختیار دریدا گذاشت تا حرفش را عملی کند؛ یعنی مارکس را به سبک و سیاق خودش بخواند. از این گذشته، می‌دانیم که دیوار برلین در همان 1989 فروریخت و آن‌گاه این دومینو در سراسر بلوک کمونیستیِ سابق رفته‌رفته فروافتاد.
وقتی دریدا ادعا می‌کند از نسبِ مارکس است، به‌‌هیچ‌وجه لاف نمی‌زند. ادوارد بَرینگ در کتاب «دریدای جوان و فلسفه فرانسوی»، 1945-1968 تا حد زیادی جزئیاتِ خاطره‌ای را که دریدا در اینجا بسیار سریع آن را زنده می‌کند تکمیل می‌کند. بازسازی دقیق و بایگانی‌گونۀ برینگ از خط سیر فکری متقدمِ دریدا قویاً، و با جزئیاتی قابل‌توجه، تصویر نسلی را تصدیق می‌کند که مارکس آن را، به شیوه‌ای که خاصِ آن زمان و مکان بود، «مطلقاً و تماماً» تعیین کرده بود.
سال 1965 که دریدا به دانشسرای عالی بازگشت، این تصویر تغییر چندانی نکرده بود. استالینیسم در آن زمان تا حد زیادی از یادها رفته بود، اما حزب کمونیست همچنان بر سر کار بود؛ عمدتاً به خاطر لویی آلتوسر، فیلسوف مارکسیست، که هم بر اعضای حزبِ دانشکده نفوذ داشت و هم بر کل جریان نظریِ حزب کمونیست فرانسه سلطه داشت.
دریدا کوشید در ادامه پاسخش که حدوداً پنج صفحه است، برخی اصول را برای خوانش واسازانه‌ی متون مارکسیستی مطرح کند؛ البته حرفش را ناگهان با یادآوری این نکته قطع کرد که «حرف‌های بداهه در یک مصاحبه را نمی‌توان جایگزین اثری مکتوب کرد.» دریدا حدوداً از بیش از بیست سال قبل آماده بود که این طرح کلیِ بداهه را سرانجام در «اشباح مارکس» تکمیل کند.
بر‌گردیم حدوداً به یک دهه جلو‌تر ــ به دهم فوریه 1990: اولین بار که دریدا برای سخنرانی به مسکو دعوت می‌شد. میزبانانش فیلسوفان جوانی بودند که با آکادمی علوم شوروی همکاری داشتند. هرچند کسی نمی‌توانست دقیقاً آن را پیش‌بینی کند، آزمایش فضای بازِ گورباچف که سال 1986 آغاز شده بود، در حال به پایان رسیدن بود. یک سال بعد از بازدید دریدا، در 1991، ضربه‌ای باعث شد که تلاش‌های گورباچف برای نجات شوروی از طریق پرسترویکا به ثمر بنشیند.
جریان‌های مارکسیستی مارکس اشباح مارکس فضای روشنفکری فرانسه
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »
منبع: MashreghNews - 🏆 5. / 63 ادامه مطلب »
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »
منبع: ilnanews - 🏆 10. / 53 ادامه مطلب »
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »