کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازاتهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرکننده در سال ۱۳۶۴ شکل گرفته و سه سال بعد لازمالاجرا شده است. در حال حاضر اغلب کشورهایی جهان این کنوانسیون را امضا و در پارلمانهای خود تایید کردهاند و برخی دیگر هم آن را امضا کردهاند که به معنی آن است که اقدامی خلاف آن نباید انجام دهند؛ اما جمهوری اسلامی ایران از انگشتشمار دولتهای جهان است که این کنوانسیون را در مجلس خود تایید نکرده و مجازاتهای بدنی و خشن در آن قانونی است.
دیگر موضوعی که سفیر جمهوری اسلامی به آن اشاره کرده «کنوانسیون اروپایی حقوق بشر» است که برخلاف نام آن منحصر به کشورهای اروپایی نیست و همسایگان ایران همچون جمهوری آذربایجان و ترکیه هم به عضویت آن درآمدهاند. قوانین کیفری جمهوری اسلامی تا به حدی از «کنوانسیون اروپایی حقوق بشر» به دور است که پیوستن به این کنوانسیون بدون بازنگری عمیق و بنیادی در قوانین فعلی ایران، غیرممکن است. یکی از موارد ممنوعیت شکنجه است که این کنوانسیون اعدام را هم از مصادیق آن میشمارد.
جمهوری اسلامی به دلیل اینکه دولت ایران در زمان «محمدرضا شاه پهلوی» به این میثاق پیوسته، ملزم به رعایت مفاد آن است؛ اما به وضوح هیچکدام از این موارد در دادگاههای کیفری جمهوری اسلامی رعایت نمیشود. اعترافات تلویزیونی یا اعتراف در سلولهای انفرادی زیر انواع شکنجههای جسمی و روحی که بعدا مبنای صدور حکم در دادگاه قرار میگیرد، بخش جداییناپذیر فرایندهای قضایی کیفری در جمهوری اسلامی ایران است، بهویژه اگر فرد بازداشت شده در پروندهای سیاسی متهم شده باشد.
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: VOA Farsi صدای آمریکا - 🏆 17. / 51 ادامه مطلب »
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »