سال گذشته وقتی مارک مور میخواست وارد یک مغازه با شیشههای دودی در اسلامآباد شود، دو مرد جلویش را گرفتند و از او پرسیدند که در فروشگاه لباس زیر زنانه چه کاری دارد.
برای اکثر زنان در پاکستان، که توان خرید کالاهای گران قیمت وارداتی را ندارند، راحتی و قابل اطمینان بودن محصولات تنها یک رویاست. بیشتر گزینههای مقرون به صرفه سگکهایی دارند که زنگ میزنند و فنرهای تیزی دارند که پارچه را سوراخ میکنند و پوست را آزار میدهند. گذشت زمان ثابت کرده است که کلید این مسئله انتقال شفاهی پیام است. سی سال پیش، فروشگاههایی که لباس زیر باکیفیت و اندازه مناسب در بازار مینا در کراچی میفروختند، تقریبا میتوانستند روی جهش فوری فروش بر اساس توصیههای شخصی تکیه کنند.
بعضی مراکز خرید وجود دارند که فروشگاههای لباس زیر در آنها برجستهتر هستند، اما تنها تعداد معدودی به این مراکز میروند. آقای مور اضافه میکند: "بزرگترین مشکل من در حال حاضر این است که به بیشتر مردم بفهمانم سینهبند و شورت کالاهایی برای تحریک نیستند، این کالاها برای راحتی مصرفکننده هستند و ما باید خرید و فروش آن را عادیسازی کنیم. "مارک مور میگوید که یکی از بزرگترین موانع فهماندن این ایده است که لزومی ندارد لباس زیر تحریککننده باشد
با این حال تلاش خود آنها در استخدام بیشتر زنان چه به عنوان کارمند معمولی و چه در ردههای مدیریتی موفقیت چندانی نداشته است.
زنانی پاکستانی اخونداشون را دوست دارند.
خدا ملکه رو خیر بده که این پناهنده ها رو نون میده که حواسشون به داخل شورت و لباس زیر مردم کشورهای دیگه هست
نگاااه تورو خدااا خبر شورت و سوتین غیر استاندارد توی پاکستان میشه یکی از اخبار بی بی سی فارررسی !!! نکشینمون حرفه ای هاااا
چه جهنمی اونجا؟
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.