«مجید وارث» متولد ۵ اردیبهشت سال ۱۳۳۰ در ایران است. او سال ۱۳۵۳ همکاری‌اش را با «تلویزیون ملی ایران»، هم‌زمان با آغاز بازی‌های آسیایی تهران، آغاز کرد. صدایش را به عنوان گزارشگر جوان، اما بامعلومات کشتی و فوتبال، خیلی زود به دل خانه‌ها و خانواده‌های ایرانی برد. مهم‌ترین رقابت‌های فوتبال و کشتی ایران را گزارش کرد، اما پس از انقلاب مجبور به ترک سازمان «صدا و سیما» جمهوری اسلامی شد.
صدای مجید وارث با یکی از تاریخی‌ترین رویدادهای ورزش ایران هم گره خورد. او گزارشگر بازی تاریخی ایران و استرالیا در هشتم آذر سال ۱۳۷۶ برای «رادیو ایران» بود. اما پس از آن هرگز صدایش رااو سال ۱۹۹۷ مدرک کارشناسی ارشد خود در رشته ارتباطات جمعی را از دانشگاه «تکنولوژی سیدنی» گرفت و پس از آن ساخت فیلم‌های مستند و داستانی کوتاه را آغاز کرد؛ آثاری مانند «گزارشگر» که برنده جایزه فیلم‌های ورزشی در میلان ایتالیا شد.
مجید وارث متوجه می‌شود که «آی‌آر» دیگر فقط یک پیشوند در نام اختصاری ایران نیست: «من شروع به جست‌وجو کردم؛ از سایت کمیته بین‌المللی المپیک تا سازمان ملل. دیدم دیگر نشانی از IRN که پیش از انقلاب می‌دیدیم وجود ندارد. سرانجام به نامه‌ای برخورد کردم که پنجم مارس سال ۱۹۸۱ (۱۴ اسفند ۱۳۵۹) از سوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران خطاب به سازمان ملل متحد نوشته شده بود. در این نامه درخواست شده بود که از این پس هرگز نام ایران به تنهایی به کار نرود.
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.