علی‌رغم تمامی تلاش‌هایی که فعالان حقوق زنان طی سال‌های گذشته برای به رسمیت شناختن عاملیت زنان در ادامه دادن یا ادامه ندادن زندگی مشترک انجام داده‌اند؛ اما جامعه طلاق را نمی‌پسندد. این موضوع وقتی عیان می‌شود که زنان از چالش‌های زندگی اجتماعی و شخصی خود بعد از انجام پروسه طلاق که خود در ایران مثنوی هفتاد من کاغذ است، صحبت می‌کنند.
این‌ها را «سمیرا» می‌گوید. صدایش می‌لرزد و یادآوری خاطره‌ها آزارش می‌دهد. می‌گویم، ببخش که روی زخم‌هایت باز می‌شوند. به تلخی می‌خندد: «روی زخم‌های من هیچ‌وقت بسته نشد. یعنی همسر سابق اجازه نداد بسته شود.» «مهرداد درویش‌پور»، جامعه‌شناس ساکن سوئد که سال‌ها در زمینه اثرات طلاق بر زندگی زنان تحقیق و پژوهش کرده و رساله دکترای خود را نیز در این زمینه به نگارش درآورده است، در توضیح این رفتارها می‌گوید: «نخست آن که اغلب، زنان پیش‌قدم برای انجام طلاق هستند. چه به صورت توافقی و چه به شکل رایج آن.
به گفته خانم اشتری شماری از دوستان متاهلش که تا پیش از طلاق با هم رفت‌و‌آمدهای مستمر و پیوسته داشتند، ارتباطش را با او قطع کردند: «انگار از من احساس خطر می‌کردند. من همیشه هم قبل از ازدواج و هم بعدش دوستان دختر و پسر زیادی داشتم؛ اما وقتی طلاق گرفتم، اغلب پسرهایی که پیش از این هم با هم دوست بودیم، فکر می‌کردند می‌توانند به من پیشنهاد سکس بدهند. این خیلی برای من آزاردهنده بود.»
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.