به گزارش شبکه شرق، بانک مرکزی در سال ۱۳۹۶ بخشنامه پرداخت وام با یارانه را ابلاغ کرد. بر اساس این بخشنامه، بانک مرکزی مقرر کرده بود که برای دسترسی اقشار مختلف مردم به ویژه دهک‌های کم برخوردار به تسهیلات و خدمات اعتباری نظام بانکی، نوعی کارت اعتباری با عنوان «یارا کارت اعتباری» تعریف شود. این کارت مبنای پرداخت وام یارانه بود. در واقع پشتوانه یارا کارت، یارانه واریزی به حساب خانوارها تعریف شده بود.
براساس بند ۱۶ این بخشنامه، بانک‌ها مجاز شده‌اند، به تشخیص خود برای پوشش ریسک قطع یارانه خانوار، نسبت به اخذ سفته یا سایر تضامین متعارف از وام‌گیرنده اقدام کنند. پرداخت وام یارانه بار دیگر در سال ۱۴۰۰ و در دولت سیزدهم هم مورد توجه قرار گرفت. بر اساس گزارشی که تجارت‌نیوز سال گذشته در این مورد منتشر کرد، دولت در آن زمان وعده داد که به کارمندان دولتی تا سقف ۱۰۰میلیون تومان وام بدهد. همچنین مقرر شد که این وام بدون ضامن و با اعتبارسنجی متقاضیان پرداخت شود. تنها لازم بود که مشتریان برای دریافت این وام فوری ۱۰۰میلیون تومانی، کارت یارانه خود را گرو بگذارند.
در دولت سیزدهم نیز، شبکه بانکی توجه چندانی به تصمیمات دولت نکرد. حتی بانک‌ها تا چندین ماه پس از صدور بخشنامه دولت، می‌گفتند موضوع به آنها ابلاغ نشده است. در واقع به نظر می‌رسد دولت‌ها تصمیماتی را می‌گیرند که شبکه بانکی توان اجرای آن را ندارند و به منابع مالی بانک‌ها فکر نمی‌کنند.