مروری است بر عملکرد ۳۱ساله «علی خامنه‌ای» در کسوت رهبری. موضوع همه این گزارش‌ها علی خامنه‌ای، یکی از مرموزترین رهبران جهان، است. از زندگی شخصی خامنه‌ای کمتر چیزی گفته می‌شود و به جز پسرش «مجتبی» که در سال‌های اخیر نامش مطرح شده است، کمتر نام، تصویر و گفته‌ای از خانواده‌اش رسانه‌ای شده است. اما این ابهام رازآلود تنها مختص زندگی شخصی و خانوادگی او نیست.
بر اساس این گزارش «اقدامات تروریستی ایران در کشورهای جهان، شامل ۳۶۰ مورد ترور هدفمند در سایر کشورها» و «حملات گسترده‌ای بوده که به ضرب و جرح صدها نفر منجر شده است.» نخستین ترور قابل توجه مخالفان انقلاب ۱۳۵۷ یا وابستگان به نظام سیاسی پیشین در بیرون از مرزها، در آذر ماه ۱۳۵۸ رقم خورد. انقلابیون که اعدام کارگزاران رژیم پهلوی را از همان پشت‌بام مدرسه علوی، محل اقامت آیت‌الله «روح‌الله خمینی»، آغاز کرده بودند، تقریبا در یک سالگی پیروزی انقلاب متوجه مقامات و مسئولینی از رژیم پهلوی شدند که توانسته بودند قبل از دستگیر شدن از مرزها بگذرند.
مروری است بر عملکرد ۳۱ساله «علی خامنه‌ای» در کسوت رهبری. موضوع همه این گزارش‌ها علی خامنه‌ای، یکی از مرموزترین رهبران جهان، است. از زندگی شخصی خامنه‌ای کمتر چیزی گفته می‌شود و به جز پسرش «مجتبی» که در سال‌های اخیر نامش مطرح شده است، کمتر نام، تصویر و گفته‌ای از خانواده‌اش رسانه‌ای شده است. اما این ابهام رازآلود تنها مختص زندگی شخصی و خانوادگی او نیست. ۲۸ سال پس از نشستن روی کرسی بالاترین فرد نظام در جمهوری اسلامی، با انتشار چند ویدیوی کوتاه، رازی درباره رهبری او برملا و مشخص شد که انتخاب او به عنوان رهبر، موقت بوده است. بنگاه‌های اقتصادی تحت نظر رهبری نیز از مرموزترین بخش‌های اقتصاد ایران هستند که عملکرد و حساب سود و زیان‌شان هیچ‌گاه شفاف نبوده است. او در سیاست هم رویه‌ای روشن و واضح در پیش نگرفته و هر جا امکانی یافته، از خودش سلب مسئولیت کرده است. سلسله مطالب khamenei.com تلاشی است برای حل معمای خامنه‌ای. اگر چه ترور مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور مدتی پس از شکل‌گیری حکومت مورد توجه مقامات بود، اما این موضوع در دوره رهبری آیت‌الله خامنه‌ای شکلی سیستماتیک به خود گرفت.
وزارت خارجه آمریکا در خرداد ماه سال ۱۳۹۹، در گزارشی با عنوان «ترورها و فعالیت‌های تروریستی ایران در خارج از کشور»، اعلام کرد که از زمان استقرار جمهوری اسلامی در ایران «حکومت در بیش از ۴۰ کشور جهان درگیر ترورها، برنامه‌ریزی برای ترور و حملات تروریستی بوده است.»
بر اساس این گزارش «اقدامات تروریستی ایران در کشورهای جهان، شامل ۳۶۰ مورد ترور هدفمند در سایر کشورها» و «حملات گسترده‌ای بوده که به ضرب و جرح صدها نفر منجر شده است.»
سابقه این ترورها و عملیات برون‌مرزی منتسب به جمهوری اسلامی برای حذف مخالفان و منتقدان نشان می‌دهد که نگاه به حذف فیزیکی منتقدان و مخالفان حکومت در بیرون از مرزهای ایران، از همان ابتدای دگرگونی نظام سیاسی وجود داشته است.
نخستین ترور قابل توجه مخالفان انقلاب ۱۳۵۷ یا وابستگان به نظام سیاسی پیشین در بیرون از مرزها، در آذر ماه ۱۳۵۸ رقم خورد. انقلابیون که اعدام کارگزاران رژیم پهلوی را از همان پشت‌بام مدرسه علوی، محل اقامت آیت‌الله «روح‌الله خمینی»، آغاز کرده بودند، تقریبا در یک سالگی پیروزی انقلاب متوجه مقامات و مسئولینی از رژیم پهلوی شدند که توانسته بودند قبل از دستگیر شدن از مرزها بگذرند.
«شهریار شفیق» یکی از آن‌ها بود؛ فرزند «اشرف پهلوی» و خواهرزاده «محمدرضا شاه»، که افسر نیروی دریایی بود و ریاست فدراسیون‌های کاراته و جودو را در زمان پهلوی بر عهده داشت.
در وب‌سایت «بنیاد حقوق بشری عبدالرحمن برومند»، گفته شده است که «صادق خلخالی»، نخستین رییس «دادگاه انقلاب اسلامی»، آقای شفیق را در دادگاهی غیابی به «افساد فی الارض» متهم کرده و مجازات اعدام را برای او در نظر گرفته بود، حکمی که در ۱۶آذر۱۳۵۸، با شلیک دو گلوله به پشت سر و گردنش هنگام خروج از خانه مادرش در پاریس اجرا شد.
در دوره رهبری آیت‌الله خمینی درگیر بودن جمهوری اسلامی در جنگ با عراق، یکی از دلایلی بود که حکومت نمی‌توانست در این باره توان زیادی را به کار بگیرد. هر چند در این زمان نیز جوخه‌های ترور حکومت در خارج از کشور فعال بودند.
از جمله نکاتی که در گزارش وزارت خارجه آمریکا به آن اشاره شده است، استفاده جمهوری اسلامی از گروه‌های نظامی نزدیک به خود در کشورهای دیگر برای حذف و ترور مخالفان است که گویا به عنوان یک استراتژی از همان ابتدا در دستور کار بوده است.
حمله به سفارت آمریکا در بیروت در فروردین ۱۳۶۲ و انفجار مقر تفنگداران آمریکایی و فرانسوی در آبان ماه همان سال در بیروت، بزرگترین عملیات علیه اهدافی آمریکایی بیرون از خاک این کشور پس از جنگ جهانی دوم به حساب می‌آمدند.
هر چند جمهوری اسلامی اتهام دست داشتن در آن انفجارها را رسما رد کرد و در دادگاهی محکوم نشد، اما دست داشتن «جهاد اسلامی» که گروهی ساخته و پرداخته جمهوری اسلامی بود و از سوی ایران حمایت می‌شد، خود به خود جمهوری اسلامی را در معرض اتهام و دست داشتن قرار می‌داد، ضمن آن که هر از گاهی، یکی از مقام‌های رسمی به آن انفجارها اشاره‌ای میکرد و به آن مباهات میکرد.
تلاش ناکام برای ترور «شاپور بختیار»، آخرین نخست وزیر دوران پهلوی، در تیر ماه سال ۱۳۵۹، از جمله تلاش‌هایی است که در دهه نخست پس از انقلاب برای حذف یک مقام ارشد نظام پیشین به کار گرفته شد.
اما پس از مرگ آیت‌الله خمینی و نشستن آیت‌الله خامنه‌ای به جای او در سال ۱۳۶۸، آغاز دهه ۱۳۷۰ را باید در حوزه رویکرد