همه چیز از سال ۱۹۷۲ آغاز شد، یعنی زمانی که سوئیس و «جامعه اقتصادی اروپا» که پدر اتحادیه اروپای امروزی محسوب می‌شود، نخستین قرارداد بازرگانی آزاد خود را برای تبادل کالاهای صنعتی و محصولات کشاورزی منعقد کردند. این همکاری هنوز هم ادامه دارد.
دو بار دیگر، یعنی در سال‌های ۱۹۹۷ و ۲۰۰۱ نیز پیشنهاد آغاز مذاکرات برای عضویت سوئیس در اتحادیه اروپا با مخالفت حدود سه چهارم رأی‌دهندگان سوئیسی روبرو شد.رد پیشنهاد ادغام در اروپا را می‌توان ادامه سنت دیرینه بی‌طرفی کشور سوئیس دانست. تحت همین رویکرد تاریخی هم بود که سوئیس برای مثال، از شرکت در جنگ جهانی دوم و در جنگ سرد خودداری کرد.
در سال ۱۹۹۹ سوئیس و اتحادیه اروپا بسته‌ای شامل هفت توافق‌نامه را امضا کردند که از جمله شامل رفت و آمد آزادانه شهروندان دو طرف است. بر اساس این توافق، شهروندان هر یک از سرفین به شرط داشتن شغل یا منابع درآمد دیگر حق زندگی و کار در اتحادیه اروپا یا سوئیس را دارد. سوئیس و اتحادیه اروپا هر کدام از شرکای اقتصادی اصلی دیگری هستند و میانگین ارزش مبادلات تجاری بین دو طرف در هر روز کاری در حدود یک میلیارد یورو است. سوئیس همچنین چهارمین شریک تجاری اتحادیه پس از چین، ایالات متحده و بریتانیاست.
تنش بر سر رفت و آمد آزاد افراد شاغل اروپایی در سال ۲۰۱۴ با همه پرسی مردمی به اوج خود رسید. در آن سال پیشنهاد محدود کردن مهاجرت که اتفاقا در تناقض با توافق با اتحادیه اروپا بود، به رأی گذاشته شد و با اختلاف اندک رأی آورد.یكی دیگر از مشكلات اصلی آن است كه توافق‌نامه‌ها درون مجموعه‌ها یا بسته‌هایی قرار دارند که به یكدیگر متصل هستند و بنابراین به لحاظ قانونی اگر یكی از آنها نقض شود، موارد دیگر نیز نقض شده است.
اتحادیه اروپا مدت‌ها سوئیس را تحت فشار قرار داده بود که فراتر از توافق‌نامه‌های همکاری موقت با بروکسل راه بیاید و اصرار داشت که پیش از امضای یک نظام‌نامه جامع روزآمد، دیگر توافق‌نامه دو جانبه موقتی امضا نشود. اما این گفتگوها چهارشنبه متوقف شد.
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.