Eind december vorig jaar kantelde het leven van graficus Caroline Vermeir compleet toen haar moeder verdween. Een maand later werd ze dood teruggevonden. ‘Ik heb me al vaak het hoofd gebroken over wat er juist gebeurd is. Maar ik wil ook dat mensen weten dat ze geweldig was.’Iedereen kent Caroline Vermeir als Studio Caro, begenadigd graficus – zeker de lezers van onze krant. Zij maakte onder meer wekelijks de illustraties bij de brieven van Joël De Ceulaer.
“Ze keek wel al lang uit naar haar pensioen: dán zou ze beginnen leven. Ze was heel punctueel. Alles moest perfect zijn, ze haalde ook veel eer uit haar werk en deed het té graag, denk ik. Ze had vaak het gevoel niet altijd genoeg gewaardeerd te worden op haar werk. “Ik heb overal strohalmen gezocht om mij aan vast te klampen, om te proberen te begrijpen wat er met haar aan de hand was. Mijn psycholoog heeft mij uitgelegd dat ze waarschijnlijk schizofreen was. Dat is begonnen met iets heel kleins. Ze panikeerde over hoe er één cent van haar kredietkaart gegaan was en er daarna weer opgezet. Dat is een reguliere praktijk van de bank, maar mijn moeder geloofde dat niet.
“Ik heb haar huisarts gecontacteerd, maar heb nooit antwoord gekregen. Ik weet dat dokters het druk hebben, maar die mail zat wel in zijn mailbox en ze was een patiënt van hem. Hij heeft nooit gereageerd, niet toen ze vermist was, niet toen ze dood was. Ik heb haar vaak gevraagd om naar de dokter te gaan, ik wilde zelfs meegaan, maar dat wilde zij niet: ze wilde zelf haar problemen oplossen.
“Het begon met mijn papa die ongerust was en me belde. Toen ze niet op haar afspraak bij de kapper was, ben ik in mijn auto gesprongen en heb ik de politie gebeld. Je zit meteen in een soort van koortsdroom, de adrenalinerush is echt enorm. Ik weet niet hoe ik in Temse geraakt ben. “De Cel Vermiste Personen heeft ons heel goed geholpen, ik ben hen daar erg dankbaar voor. Hoe open en duidelijk ze waren en hoeveel tijd ze genomen hebben voor mij om uit te leggen wat er allemaal kon gebeuren met vermiste personen, mensen die langer dan 48 uur weg zijn. Het was een zware realitycheck, maar dat heb je op dat moment ook wel nodig. ‘Maak u geen illusies’, dat is een beetje hun boodschap.
“Ik stelde mij natuurlijk weleens voor dat mijn ouders ooit gingen sterven, al was dat om mezelf te beschermen. En toen ze ons kwamen vertellen dat ze gevonden was, was ik net aan het luisteren naar een podcast over Britta Cloetens. Die vrouw is tien jaar geleden vermoord, maar haar lichaam is nooit gevonden. Ik was mij, denk ik, met die podcast aan het voorbereiden op het ergste: dat ze misschien nooit teruggevonden zou worden.
Belgique Dernières Nouvelles, Belgique Actualités
Similar News:Vous pouvez également lire des articles d'actualité similaires à celui-ci que nous avons collectés auprès d'autres sources d'information.
La source: vrtnws - 🏆 3. / 68 Lire la suite »
La source: VTMNIEUWS - 🏆 19. / 51 Lire la suite »
La source: vrtnws - 🏆 3. / 68 Lire la suite »
La source: HLN_BE - 🏆 17. / 53 Lire la suite »
La source: Nieuwsblad_be - 🏆 25. / 50 Lire la suite »
La source: Nieuwsblad_be - 🏆 25. / 50 Lire la suite »