«آدولف هیتلر»، رهبر حزب نازی که بود؟ چطور قدرت گرفت و چگونه یهودی‌ستیزی او منجر به فاجعه هولوکاست و از میان رفتن شش میلیون یهودی و صدها هزار رومایی (کولی)، همجنس‌گرا، اسلاو، سوسیالیست، کمونیست، افراد معلول و میلیون‌ها فرد بی‌گناه دیگر شد؟ عقاید و رفتارهای او چه شباهت‌هایی با دیگر دیکتاتورهایی که هولوکاست را افسانه می‌خوانند، دارد؟ «ایران‌وایر» در بخش دیگری از پروژه سرداری که با همکاری موزه هولوکاست آمریکا منتشر می‌شود، به زندگی، افکار، عقاید و آنچه هیتلر بر سر یهودیان آورده پرداخته است.
***
رژیم نازی با رهبری آدولف هیتلر و تحت تاثیر ایدئولوژی نژادپرستانه او، مسئول قتل‌عام ۶ میلیون یهودی و میلیون‌ها قربانی دیگر بود.
جنگ جهانی اول تاثیری عمیق بر هیتلر و بسیاری دیگر از آلمانی‌ها داشت
واقعیت‌های کلیدی:
۱- مسئولیت اصلی هولوکاست و مرگ میلیون‌ها نفر در جنگ جهانی دوم در اروپا مستقیما متوجه هیتلر و ایدئولوژی اوست. با این حال اما رژیم نازی حمایتی قابل توجه از طرف‌های مختلف دریافت کرد و از بی‌تفاوتی فراوان غیرنظامیان و متخصصان بهره برد.
۲- افسانه‌ها و سوء‌تفاهم‌های زیادی در مورد هیتلر و زندگی او وجود دارد. متداول‌ترین آن‌ها نیز این ادعا است که هیتلر تبار یهودی داشت.
۳- وقایع ذکر شده در زیر تنها برخی از نقاط عطف مهم در زندگی یکی از بی‌رحم ترین دیکتاتورهای اروپا به شمار می‌رود.
۲۰آوریل۱۸۸۹
«آدولف هیتلر» (تولد: ۱۸۸۹ - مرگ: ۱۹۴۵) در شهر مرزی «برانائو آم این» در نزدیکی مرز آلمان به دنیا آمد. پدر او «آلوئیس هیتلر» نام داشت که تحصی‌لدار گمرک بود. هیتلر برخلاف تصور رایج، تبار یهودی نداشت.
هیتلر، نفر وسط ردیف بالا، در دوران دبستان
۱۹۰۸
هیتلر در این سال به وین نقل مکان کرد. یک سال بعدتر و پس از خرج کردن تمام ارثیه‌ای که دریافت کرده بود، او فقر و بی‌پولی و اقامت در پناهگاه‌های مخصوص بی‌خانمان‌ها را تجربه کرد. هیتلر تا ماه مه ۱۹۱۳ در وین زندگی می‌کرد.
۱۹۱۳
هیتلر در ماه مه ۱۹۱۳ به شهر مونیخ در آلمان نقل مکان کرد. او سال بعد در ارتش نام‌نویسی کرد و در نخستین جنگ جهانی برای آلمان جنگید.
آدولف هیتلر (ردیف جلو، نفر اول از سمت چپ) در دوران جنگ جهانی اول
۱۹۱۸
هیتلر در جریان حمله‌ای که با استفاده از گاز خردل در اکتبر ۱۹۱۸ روی داد، در نزدیکی ایپر بلژیک مجروح شد و بخشی از بینایی خود را از دست داد. او در حال طی کردن دوران نقاهت در بیمارستانی نظامی بود که اخبار روز ۱۱نوامبر۱۹۱۸ و خبر آتش‌بس را شنید. جنگ جهانی اول تاثیری عمیق بر هیتلر و بسیاری دیگر از آلمانی‌ها داشت. بازتاب تاثیرات این جنگ و صلح تفرقه‌انگیزی که در پی آن به دست آمد، در دهه‌های آینده معلوم گردید؛ تاثیراتی که در نهایت به جنگ جهانی دوم و نسل‌کشی انجام شده تحت پوشش آن منجر شد.
۱۲سپتامبر۱۹۱۹
هیتلر در این روز در یکی از نخستین جلسات حزب کارگران آلمان (دی‌اِی‌پی) شرکت کرد. این حزب چند سال بعد به حزب نازی تحت رهبری او تبدیل گردید.
۹-۸ نوامبر ۱۹۲۳
آدولف هیتلر و حزب نازی در تلاش برای سرنگونی دولت «باواریا» و قدم نهادن در مسیر یک «انقلاب ملی»، رهبری یک گروه ائتلافی را بر عهده گرفتند. تلاش این ائتلاف که به «کودتای سالن آبجو» معروف شد، موفقیت‌آمیز نبود. هیتلر و همدستانش نیز به جرم خیانت دستگیر شدند.
۱۹۲۳ تا ۱۹۲۵
هیتلر به جرم خیانت علیه حکومت، محاکمه و به پنج سال زندان محکوم شد. البته او تنها به مدت یک سال زندانی شد. هیتلر در زندان کتاب «نبرد من» را نوشت. این مجموعه خاطرات بدنام به خاطر ترویج مولفه‌های کلیدی نازیسم و ایدئولوژی نژادی آن حائز اهمیت است. «نبرد من» در دو جلد و طی سال‌های ۱۹۲۵ و ۱۹۲۶ منتشر شد. تعداد یک میلیون نسخه از این کتاب نیز در نخستین سال صدر اعظم شدن هیتلر در ۱۹۳۳ به فروش رسید.
۱۹۲۵
هیتلر در این سال نیروی اس‌اس (اسکادران حفاظتی) را تأسیس کرد. نیروی اس‌اس در طول دوران رژیم نازی، نه تنها مسئولیت نیروی پلیس آلمان و سیستم اردوگاه‌های کار اجباری را بر عهده داشت، بلکه مسئولیت امنیت، شناسایی نژادهای مختلف، سیاست‌های مربوط به جمعیت و اسکان مجدد، و همچنین حفاظت اطلاعات نیز بر عهده این نیرو بود.
۱۰آوریل۱۹۳۲
در این روز، هیتلر دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری آلمان را به رییس‌جمهور کهنسال این کشور یعنی ژنرال «پاول فون هیندنبورگ» واگذار کرد.
ژانویه ۱۹۳۳
حزب نازی در این ماه به قدرت رسید و آدولف هیتلر را به عنوان صدراعظم منصوب کرد.
۲۳مارس۱۹۳۳
پس از این که افراد ناشناس، ساختمان پارلمان آلمان (رایشس‌تاگ) را به آتش کشیدند، پارلمان آلمان نیز «قانون رفع پریشانی مردم و رایش» را که به «قانون توانمندسازی» نیز معروف است، تصویب کرد. این قانون به هیتلر به عنوان صدراعظم این امکان را می‌داد که بدون کسب اجازه از پارلمان، قوانین مورد نظر خود را به جریان بیندازد. این قانون در عمل یک دیکتاتوری را در زمان هیتلر در آلمان برقرار کرد.
۳۰ ژوئن - ۲ ژوئیه ۱۹۳۴
مقامات نازی به دستور هیتلر، رهبری اس‌آ (نیروی طوفان یا همان نیروی شبه‌نظامی حزب ملی کارگران سوسیالیست آلمان) را از بین بردند و دیگر دشمنان سیاسی را نیز به قتل رسانند. این پاکسازی وحشیانه باعث ایجاد توافقی بین رژیم نازی و ارتش آلمان و تحکیم قدرت نازی‌ها گردید. در عین حال هیتلر نیز به واسطه این توافق قادر شد تا خود را به عنوان پیشوا (رهبر) آلمان معرفی کند و ادعای قدرت مطلق داشته باشد.
گذر کردن آدولف هیتلر از دروازه براندنبورگ در مسیر افتتاحیه بازی‌های المپیک. برلین، آلمان، ۱اوت۱۹۳۶
تابستان ۱۹۳۶
هیتلر در این سال المپیک برلین را افتتاح کرد. در یک اتفاق نادر، کشور آلمان در سال ۱۹۳۶ میزبانی هر دو المپیک تابستانی و زمستانی را بر عهده داشت. آلمان نازی از المپیک ۱۹۳۶ برای اهداف تبلیغاتی خود استفاده می‌کرد. نازی‌ها در حالی که آزار و اذیت یهودیان و روماها (کولی‌ها) و همچنین نظامی‌گری رو به رشد آلمان را پنهان می‌کردند، تصویری از آلمان جدید، قوی و متحد را به نمایش می‌گذاشتند.
۱۹۳۸
هیتلر در روزهای ۲۹ و ۳۰ سپتامبر ۱۹۳۸ و طی کنفرانسی در مونیخ آلمان، با رهبران بریتانیا، فرانسه و ایتالیا ملاقات کرد. رهبران این کشورها در ازای ضمانت صلح از سوی آلمان، با الحاق سرزمین سودِتن‌لند (نامی که در نیمه اول قرن بیستم برای مناطق غرب، شمال و جنوب چکسلواکی که بیشتر محل سکونت اقلیت آلمانی‌تبارها بود، به‌کار می‌رفت) به آلمان موافقت کردند. هیتلر شش ماه بعد اقداماتی را علیه دولت چکسلواکی انجام داد.
۱۲مارس۱۹۳۸
در این روز نیروهای آلمانی وارد خاک اتریش شدند. آدولف هیتلر که خود زاده اتریش بود، ظهرهنگام از مرز اتریش و آلمان و زادگاهش «برانائو آم این» عبور کرد. الحاق اتریش به خاک رایش آلمان نیز در روز بعد اعلام شد. هیتلر سه روز بعد در ۱۵ مارس، با استقبال جمعیت ۲۰۰هزار نفری، وارد وین پایتخت اتریش شد.
۲۳ژانویه۱۹۳۹
هیتلر در سخنرانی خود در پارلمان آلمان در بیست‌وسوم ژانویه ۱۹۳۹، اظهار داشت که آغاز یک جنگ جهانی دیگر، به حذف یهودیان از اروپا منجر خواهد شد.
۲۳اوت۱۹۳۹
«یواخیم فون ریبن‌تروپ» و «ویاچسلاو مولوتوف»، وزرای خارجه آلمان و شوروی، به طور جداگانه معاهده‌ای را میان آلمان و شوروی امضا کردند. اصل اساسی این معاهده، پیمان عدم تجاوز بود. مطابق این اصل، هریک از امضاکنندگان متعهد شدند که به مدت ده سال به دیگری حمله نکنند.
۱سپتامبر۱۹۳۹
آلمان نازی به لهستان حمله و جنگ جهانی دوم را آغاز کرد.
پاییز ۱۹۳۹ یا اوایل ژانویه ۱۹۴۰
آدولف هیتلر مجوزی محرمانه را برای برنامه «اتانازی» امضا کرد. برنامه اتانازی به قتل‌عام نظام‌مند بیماران مبتلا به ناتوانی‌های ذهنی و جسمی اطلاق می‌شود. این بیماران در موسسات مرتبط در آلمان و سرزمین‌های الحاقی آلمان زندگی می‌کردند. این مورد تنها نمونه‌ای است که هیتلر شخصا مجوز برنامه کشتارجمعی نظام‌مند را امضا کرده است.
۱۹۴۱
در سال ۱۹۴۱، آدولف هیتلر، «هاینریش هیملر»، «راینهارد هایدریش» و دیگر مقامات برجسته آلمانی تصمیم گرفتند تا یهودیان اروپا را به طور فیزیکی از بین ببرند.
۲۲ژوئن۱۹۴۱
ارتش آلمان طی «عملیات بارباروسا» به خاک شوروی حمله کرد. هیتلر و دیگر رهبران نازی برخلاف فتوحات آلمان در اروپای غربی، جنگ علیه اتحاد جماهیر شوروی را جنگی نژادی و ایدئولوژیک می‌دانستند.
۱۱دسامبر۱۹۴۱
پس از حمله ژاپن به «پرل هاربر» و علی‌رغم این واقعیت که ایالات متحده فقط علیه امپراتوری ژاپن اعلام جنگ کرده بود، آلمان نازی و همچنین ایتالیا به عنوان متحد آن، در این روز به ایالات متحده اعلان جنگ کردند. کمتر از یک سال بعد، نیروی زمینی آمریکا در شمال آفریقا با نیروهای آلمانی وارد جنگ شد.
۹ژوئن۱۹۴۲
پس از مرگ راینهارد هایدریش، فرمانده دوم اس‌اس، هیتلر دستور به اقدام متقابل علیه مردم چک داد. شهرهای «لیدیتسه» و «لژاکی» به تلافی ویران شدند و ساکنان این شهرها نیز قتل‌عام و یا تبعید شدند.
۳۱ ژانویه - ۲فوریه۱۹۴۳
در یک نقطه عطف بزرگ در جنگ جهانی دوم، نیروهای آلمانی (که در این زمان تنها حدود ۹۱هزار سرباز بودند) پس از ماه‌ها نبرد شدید و تلفات سنگین، در استالینگراد تسلیم شدند. تسلیم شدن نیروهای آلمانی، یک فاجعه برای هدف دیرینه هیتلر یعنی شکست دادن اتحاد جماهیر شوروی به شمار می‌رفت.
۶ژوئن۱۹۴۴
در این روز نیروهای متفقین با موفقیت در سواحل نرماندی فرانسه پیاده شدند و «جبهه دوم» علیه آلمان‌ها و رژیم هیتلر شکل گرفت.
۲۰ژوئیه۱۹۴۴
در این روز هیتلر از یک سوءقصد که توسط مقامات نظامی و غیرنظامی ترتیب داده شده بود، جان سالم به در برد. اقدام ترور هیتلر و کودتا علیه او با شکست مواجه شد. در پی این کودتای نافرجام، حدود ۷هزار نفر دستگیر و نزدیک به ۵هزار نفر اعدام شدند.
۳۰آوریل۱۹۴۵
با پیشروی نیروهای شوروی در آلمان، هیتلر برای این که توسط آنان دستگیر نشود، در پناهگاهی زیرزمینی در برلین خودکشی کرد.
محافظت سربازان شوروی از ورودی پناهگاه زیرزمینی آدولف هیتلر. برلین، آلمان، ۱۹۴۵
۱۹۴۵
«دادگاه نظامی بین‌المللی» در نورنبرگ تصمیم گرفت تا آدولف هیتلر، هاینریش هیملر و جوزف گوبلز را به صورت غیابی محاکمه نکند. هر سه این افراد پیش از پایان جنگ خودکشی کرده بودند. این دادگاه با انجام این کار، می‌خواست تا از ایجاد این تصور که ممکن است این سه تن هنوز زنده باشند، اجتناب کند.
این ترجمه بخشی از «پروژه سرداری: ایران و هولوکاست» است، پروژه مشترک ایران وایر و موزه یادبود هولوکاست ایالات متحده آمریکا. برای دریافت محتوای آموزشی موزه درباره هولوکاست، لطفاً به دائرة المعارف هولوکاست مراجعه کنید.
مطالب مرتبط:
آدولف هیتلر که بود و چطور به قدرت رسید؟
هیتلر چگونه هنرمندی ناموفق، سرباز و سیاستمدار شد؟
هیتلر، پس از جنگ جهانی اول: سربازی که می خواست رهبر باشد
هیتلر چگونه از دعوای رهبران سیاسی آلمان برای به قدرت رسیدن استفاده کرد؟
هیتلر چگونه در نبرد علیه دموکراسی از قانون استفاده کرد؟
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر