De cijfers baren zorgen: Neres is zichzelf niet meer
In de rubriek Da’s Logisch analyseert Het Parool elke maandag ‘het spel achter het spel’. Met deze keer aandacht voor David Neres.
Waar het uitduel met Sparta (0-1) voor sommige Ajacieden als een ‘moetje’ zal hebben gevoeld, was het voor Neres een uitgelezen kans. Tegen een een ploeg uit het rechter rijtje mocht hij 90 minuten lang laten zien waarom hij tóch een basisplaats verdient, zelfs nu de concurrentie in de Amsterdamse voorhoede heviger dan ooit is.
Het tegenovergestelde vermoeden werd eerder bewaarheid. De uitgebreidere hoeveelheid speeltijd in Rotterdam liet vooral zien wat veel Ajaxfans al vreesden: deze Neres is niet de Neres van weleer.
Op drie vlakken onderschrijven de statistieken het verval bij de Braziliaanse buitenspeler.
Dribbelschuw
Dribbelen. Het zal voor negen op de tien voetbalkijkers de eerste associatie zijn die zij met Neres hebben. Maar in het huidige seizoen is de dribbelspecialist van de afgelopen jaren slechts sporadisch waar te nemen.
Een spelsituatie in de tiende minuut tegen Sparta is tekenend voor het verval van de dribbelkunsten bij Neres.
Doordat Noussair Mazraoui aan de binnenkant naar voren is gekomen, bindt hij linksback Michael Pinto aan zich. Dit betekent dat Neres zich in een op papier zéér gunstige een-op-eensituatie bevindt: de Braziliaan wordt immers opgevangen door Bryan Smeets. Een prima spelmaker, maar een van de tragere middenvelders in de eredivisie.
Met de Neres van weleer zou in deze situatie Sparta een probleem hebben. Met zijn explosieve dribbel en versnelling zou hij er zo langs moeten kunnen bij Smeets op de flank. Maar daar is totaal geen sprake van. Eventjes zet Neres aan, maar langs Smeets komt hij niet. In plaats daarvan levert hij een voorzet af met rechts, zijn chocoladebeen, die ook nog eens wordt geblokt.
Het uitblijven van de explosiviteit bij individuele acties frustreert niet alleen fans van Neres.
Ook bij hemzelf lijken de frustraties op te lopen. In bovenstaande spelsituatie uit de 28ste minuut moet Neres eigenlijk zo snel mogelijk afspelen. Hij wordt immers dubbel gedekt, door Smeets en Pinto. In plaats daarvan probeert hij met de bal onder de voet een gaatje vinden dat er domweg niet is.
Wat statistisch vooral zorgen baart, is de mate waarin Neres nog dribbelacties aangaat. In zijn eerste fulltime seizoen als Ajacied, 20172018, probeerde hij gemiddeld per 90 minuten nog 6,3 keer met de bal aan de voet een tegenstander voorbij te gaan. Dat moyenne ligt dit seizoen op 3,2 pogingen per volledige wedstrijd: een halvering van zijn activiteit als pingelaar.
Minder loopacties, minder schoten
Wat Neres in vroegere jaren tot zo’n lastig te bespelen buitenspeler maakte, was dat hij niet alleen áán de bal zijn snelheid benutte. Ook met sprints zonder bal zorgde hij voor de nodige diepgang en doelgevaar bij Ajax.
In de openingsfase is zo’n flitsmoment te zien, wanneer Neres in de zesde minuut voor het eerst met een sprint achter de laatste linie van Sparta duikt.
Maar een voorbode van veel sprintwerk blijkt dit niet te zijn. In 90 minuten voetballen, tegen een opponent die in een 5-4-1-formatie diep op eigen helft inzakt, test Neres de laatste linie van Sparta slechts vier keer met een dieptesprint in hun rug. Dat is simpelweg te weinig voor een speler die moet knokken voor zijn speeltijd.
In plaats van dieptesprints zijn situaties zoals bovenstaande te vaak te zien in het spel van de huidige Neres. Op momenten waar diepgang voor meer doelgevaar zou zorgen, komt hij te vaak naar de bal toe.
In 2019-2020, toen Neres na een ijzersterke run in de Champions League verrassend bij de club bleef en vlak voor een zware blessure misschien wel zijn beste periode als Ajacied beleefde, kwam hij nog gemiddeld tot 2,7 schoten per volledige wedstrijd.
Nu, in een Ajax-voorhoede die aanzienlijk vaker tot doelkansen komt in de eigen competitie dan toen, komt Neres niet verder dan 1,8 doelpogingen per 90 minuten. Dat een derde van zijn schotenproductie is verdwenen, lijkt een direct gevolg van minder diepgang in zijn spel. Tegen Sparta blijft de schotenteller van Neres het gehele duel op nul staan.
Plots een voorzettentype
Neres moest het nooit van zijn lange voorzetten hebben als buitenspeler. Zowel in 2018 (1,1), 2019 (1,7) als 2020 (0,9) verstuurde Neres gemiddeld niet meer dan twee verre voorzetten per 90 minuten.
Dat is in het huidige seizoen, waarin hij zijn directe opponenten minder makkelijk voorbijkomt, wel anders. Momenteel geeft Neres per 90 minuten gemiddeld ruim vier verre voorzetten. Deze toename is niet per se positief te noemen.
Want neem de hierboven afgebeelde voorzet: Neres geeft de bal met zijn zwakkere rechterbeen hoog voor op Danilo (1 meter 74), die wordt gedekt door kopspecialist Tommie Beugelsdijk. Geen situatie waaruit doorgaans een gunstige scoringskans zal volgen. Dat Danilo überhaupt tot een doelpoging komt, mag al als winst worden beschouwd vanuit analytisch opzicht.
Ook qua creëren voor anderen zitten de cijfers van Neres in een dip. Zijn huidige moyenne, van 1,8 gecreëerde kans per volledige wedstrijd, ligt op nog geen 70 procent van zijn productie als aangever in jaar één.
Het avontuur hervinden bij het dribbelen, de diepte vaker opzoeken met sprints zonder bal en voorgeven vanuit gunstiger spelsituaties. Het takenlijstje om de vorm van vroeger terug te vinden, zal bekend zijn bij Neres. Maar of dat in Amsterdam nog gaat lukken, lijkt vanwege de moordende concurrentie steeds lastiger.
Luister onze Ajaxpodcast Branie:
Video wordt geladen...