Ontslagen Ronald Koeman kon in Barcelona zijn heldendom op het veld als trainer niet evenaren

Een dag eerder had hij, na enkele weken van relatieve rust, weer eens een vraag gekregen over zijn wankele situatie als trainer, kort na de pijnlijke nederlaag in Camp Nou tegen Real Madrid. Koeman (58) deed er luchtig over, had het over zélf opstappen in plaats van door een ander de laan uit te worden gestuurd. “Als er een dag komt dat ik hier niet meer van geniet, stop ik er toch gewoon mee? Dan ga ik vijf dagen per week golfen, dat is ook een mooie sport.”

Daar kan hij vandaag mee beginnen. Na vijftien maanden zal de Nederlandse coach niet meer voor de groep staan, al is het wel nog de bedoeling dat hij donderdagmiddag om vijf uur op het trainingscomplex afscheid neemt van de spelers met wie hij maanden over een zeer wankel koord heeft gelopen. 

Albert Capellas, voormalig assistent van Peter Bosz bij Vitesse, wordt vrijwel zeker de interim-coach tot Xavi Hernández, nu ruim twee jaar trainer bij Al Sadd in Qatar, binnen nu en enkele weken als definitieve opvolger van Koeman wordt gepresenteerd. 

3-5-2

Sinds 25 mei dit jaar wist Koeman dat deze, waarop hij in het vliegtuig op de terugweg naar Barcelona te horen kreeg dat hij was ontslagen, vroeg of laat zou komen. Die voorjaarsdag, na afloop van zijn eerste seizoen, zonder publiek en met één troostrijke prijs, de Spaanse beker, vroeg voorzitter Joan Laporta hem om tijd. Tijd om een andere, betere trainer te vinden. Zou hij die niet vinden, dan mocht Koeman blijven.

Dat was eigenlijk al de doodsteek voor de geboren Zaandammer, die daarmee onder meer autoriteit tegenover zijn spelers verloor. Die spelers liet hij regelmatig in een 3-5-2-opstelling, met drie centrale verdedigers, voetballen, wat Laporta verafschuwde omdat dat tegen de 4-3-3-cultuur van de club ingaat. Bovendien was Koeman aangesteld door de omstreden oud-voorzitter Bartoméu, en was hij nooit de favoriet van Laporta.

“Neem een beslissing, als je me niet goed vindt, ontsla me, maar laat me niet bungelen,” zei Koeman toen over de tweeslachtige houding van Laporta. Vijf maanden later nam de voorzitter die beslissing wel.

Champions League

Dit seizoen was het vanaf het eerste moment onrustig. Elke week weer kreeg de Nederlander vragen over zijn nakende ontslag, vooral na de dubbele 3-0 nederlaag in de Champions League tegen Bayern München en Benfica. Maar de druppel was de nederlaag tegen een, in theorie, veel mindere tegenstander, al staat Rayo nu verrassend vijfde in de competitie.

Voor de zoveelste keer dit seizoen was Laporta meer verontwaardigd dan teleurgesteld, na een slappe, lusteloze wedstrijd van zijn ploeg te hebben aanschouwd. Vijf overwinningen, vijf nederlagen en drie keer gelijk spel is de magere balans van Barça dit seizoen. En, erger nog: meer doelpunten tegen (17) dan vóór (16). Negende in de Primera División, op zes punten van de vier koplopers, en in de Champions League nog lang niet zeker van kwalificatie voor de knock-outfase.

Dus was het hoog tijd om in te grijpen, vinden ook de meeste analisten vandaag in de Spaanse sportkranten, ook al wordt Koeman niet als de enige schuldige van de teloorgang van Barça gezien. Het vertrek van Messi en de onophoudelijke stroom aan blessures konden niet meer als excuus gelden. Bij Rayo Vallecano deed Barça wat het dit seizoen al zo vaak deed: enkele opgelegde kansen missen – onder anderen een strafschop, door Memphis Depay – en een vreselijke blunder op middenveld en in verdediging die het enige doelpunt opleverde.

Een doelpunt dat het einde van de droom van Koeman bij ‘zijn’ Barça betekende, een club die in alle opzichten in hoge nood verkeert, maar dankzij een lening van 450 miljoen euro van Goldman Sachs nu wel de middelen heeft om de geschatte 13 miljoen euro van zijn ontslag en zijn assistenten Alfred Schreuder en Henrik Larsson te bekostigen. De oud-bondscoach is de derde trainer in minder dan twee jaar die ontslagen is, na Valverde en Setién. Daarvóór viel het laatste ontslag in 2002, toen Louis van Gaal moest vertrekken, de man die nu comfortabel de positie bekleedt die Koeman in augustus 2020 inruilde voor Barcelona.

Spijt van zijn overgang heeft Koeman nooit gehad, al zei hij vorig seizoen dat hij het zou betreuren als hij als trainer van Barça nooit publiek op de tribunes zou hebben gezien. Afgelopen zondag genoot hij voor het eerst van een bijna vol Camp Nou, beleefde hij een Clásico zoals die hoort te zijn, al viel het resultaat tegen. Het zal de laatste herinnering van zijn voetbalcarrière zijn aan het stadion waar hij als speler een held was, maar dertig jaar later als trainer een passant zonder succes.