50 uur dansen om een ton aan prijzengeld te winnen. Honderd danskoppels streden sinds donderdagavond in het SBS-programma De Dansmarathon tegen elkaar. Sommigen moesten per brancard worden afgevoerd. "Deze tv is waanzin", zegt recovery-verpleegkundige Don Roelofson. "Bizar", vindt inspanningsfysioloog Maria Hopman.
De koppels stonden sinds donderdagavond op de dansvloer voor het goede doel en voor een geldprijs. Het duo dat in vijftig uur tijd de minste rust nam, won het bedrag van 100.000 euro.
Het winnende koppel Tawatha en Jermaine, dat tot zaterdagavond 22.30 uur danste, had in al die 50 uur slechts 35 minuten rust gehad. De meeste koppels die afhaakten, hadden last van blessures, liet SBS weten.
Afgevoerd per brancard
Sommige mensen moesten met een brancard van de dansvloer getild worden, anderen waren niet meer aanspreekbaar. Op sociale media was het programma dan ook het gesprek van de dag.
Inspanningsfysioloog Maria Hopman noemt het 'waanzin'. Want wat doet de combinatie van 50 uur dansen en zo min mogelijk rust met je lichaam? "Het is natuurlijk zwaar voor je voeten, enkels en knieën, maar vooral slaaptekort is een hele grote boosdoener. 50 uur bewegen en weinig slapen, daar zijn we niet voor gemaakt. Dat is ontzettend zwaar. Dat is een uitputtingsslag."
Dat zeggen we al over een marathon van 4 uur, of de Kennedymars van 20 uur, zegt ze. "Maar hier is niks gezonds aan. Dat mag duidelijk zijn."
Je raakt namelijk door je energievoorraden heen, zegt ze, en je vochtbalans kan verstoord raken. "Je slaap heb je nodig om te herstellen. Je spieren, je hersenen. Dat gebeurt nu niet. Dus je hersenfuncties werken minder. Je kunt slechter over dingen nadenken, je concentratie raakt op. Je kunt dingen niet meer zo goed op een rijtje zetten. En je wordt emotioneel. Mensen krijgen blessures en pijntjes en voelen zich niet lekker."
Geen blijvende schade
Blijvende schade zal niemand er overigens aan overhouden, zegt ze. "Als die mensen gewoon een week weer op tijd naar bed gaan en gezond eten, is het allemaal wel weer hersteld. Het lichaam kan veel aan en heeft enorme veerkracht."
Squid Game
Hopman vergelijkt het met de populaire serie Squid Game, waarin honderden kandidaten tegen elkaar moeten strijden in dodelijke spellen uit hun kindertijd. De winnaar krijgt uiteindelijk een enorm geldbedrag. "Hier worden mensen die afvallen niet geliquideerd, maar ik zie wel de overeenkomst. Er zijn wel mensen die afgevoerd worden met de brancard. Ik vind het bizar."
Waanzin
Ook verpleegkundige Don Roelofson,werkzaam in het Jeroen Bosch Ziekenhuis, heeft weinig goeds over voor het programma. "Een programma dat het toelaat om deelnemers zover te krijgen dat ze zoveel blessures hebben, bijna uitgedroogd zijn, psychisch het niet meer trekken en afgevoerd worden op een brancard, dat is geen waardige televisie."
Sommige deelnemers leken wel zombies, zegt de verpleegkundige. "Voor zoiets moet je maandenlang trainen. Ik vraag me af of de deelnemers dit wel hebben gedaan. Ze zien vooral het geld. De programmamakers zouden zich achter hun oren moeten krabben."
Onnodig veel druk
Ook Hopman vindt dat hiermee onnodig veel druk op de zorg wordt gelegd. "We hebben het vaak over de belasting van ziekenhuizen. Dit soort onzinnige dingen belast ziekenhuizen ook weer."
Mensen zullen hier blessures aan overhouden, zegt ze, en moeten naar de huisarts en fysiotherapeut. "Misschien belandt iemand in het ziekenhuis. Dat is allemaal belasting van de zorg die we niet te veel moeten belasten. Dit soort flauwekul is helemaal niet nodig. Ik zie de meerwaarde hier niet van in."
