Knopen van uniformen, gouden knopen, verzilverde knopen, knopen die alle wereldzeeën hebben bevaren en alle zeehavens hebben aangedaan. Knopen met een verhaal, knopen die de trots uitstralen van de eens zo machtige Nederlandse koopvaardij.

“Mijn verzameling geeft een beeld van de geschiedenis van 150 jaar Nederlandse koopvaardij”, vertelt de gepassioneerde verzamelaar en oud-zeeman Cees Schuller. In zijn werkkamer zijn de glimmende knopen keurig gecategoriseerd op wandborden bevestigd.

'Neemt niet zoveel plek in'
“Op deze knoop staat een schelp afgebeeld, het logo van Shell, en dit zijn de oudste knopen van de Holland-Amerika Lijn”, vertelt Cees als hij de knopen stuk voor stuk aanwijst. “Ik heb er meer dan duizend en elke knoop heeft z’n eigen verhaal. Het aardige is ook dat deze verzameling niet zoveel plek inneemt. Het past keurig op een stel wandborden.”

Glimmende knopen op een mooi uniform waren jarenlang het uithangbord van de internationale rederijen, maar ook kleinere varende clubs hadden oog voor de statuur, die een mooie knoop op een uniform kan uitstralen.

'Unieke knop'
Cees houdt zo’n knoop tussen duim en wijsvinger. “Dit is de ERC-knoop. Het is een unieke knoop omdat er maar één van bekend is. ERC staat voor de Edamsche roei- en zeilvereniging, voluit de ERC Charon. Een club die actief was tussen 1873 en 1883. De knopen zaten op de jassen van het bestuur van de ERC Charon.”

De meeste knopen uit Cees' verzameling hebben gemeen dat ze bijna allemaal blinken als goud. Verguld of niet, glimmende knopen moest je van tijd tot tijd poetsen om ze glimmend te houden. Ook op zee.

'Knopenpoetsschaar'
“Dat deden ze met de knopenpoetsschaar”, vertelt Cees die een langwerpig koperkleurig stukje metaal laat zien. “In dit plaatje zit een sleuf en dat schoof je onder de knoop. Op die manier kon je de knoop poetsen zonder dat het uniformjasje vies werd. De knopenpoetsschaar.”