جام جهانی بیخانمانها: تجربه سوررئال کاپیتان تیم ملی فوتبال ولز
شش ماه پیش تام بردی بیخانمانی بود که هیچ آیندهای پیش رویش نداشت، حالا او تجربه کاپیتانی تیم ملی فوتبال ولز در یک تورنمنت بینالمللی را دارد و امیدوار است با کمک آن بتواند آیندهاش را بسازد.
او رهبری تیم ملی کشورش در جام جهانی را تجربهای "سوررئال" مینامد.
جام جهانی بیخانمانها تورنمنتی یک هفتهای بود که با شرکت ۸۰۰۰۰ تماشاگر در بلو پارک ولز به پایان رسید. مکزیک در بخش زنان و مردان قهرمان این مسابقات شد.
آقای بردی دو سال پیش از دوست دخترش جدا شد و بعد از آن دیگر نتوانست دوباره روی پاهایش بایستد. او گفت: "در شش ماه اول سال ۲۰۱۹ زندگی بدی داشتم و فکر نمیکردم که حالا اینجا باشم. ولی این مسابقات زندگی من را به کل تغییر داد. من حالا با دیدی مثبت به زندگی نگاه میکنم."
این مسابقات همچنین تاثیری عمده روی زندگی بانی جول، مهاجم تیم ملی زنان ولز داشته است. او به دلیل افسردگی و اضطراب برای ارتباط برقرار کردن با دیگران مشکل داشت، ولی حالا متحد شدن دوستانش در تیم با تماشاگرانی که به تماشای بازی تیم ملی کشورشان آمدند را "فوقالعاده" مینامد.
کیتی دالتون از سازمان خیریه ولزی "سیمورث سیمرو" امیدوار است که برگزاری این تورنمنت در کاردیف بتواند به پایان بیخانمانی کمک کند.
خانم دالتون گفت: "ما گفتگوهای فوقالعادهای در مورد بیخانمانها با رسانهها داشتیم." او معتقد است این بازیها موجب شده مردم دید بهترین نسبت به افرادی که در خیابان زندگی میکنند، داشته باشند و با آنها مهربانتر شوند.
این تورنمنت که با شرکت ۵۰۰ بازیکن از ۴۸ کشور برگزار شد، پشتیبانهای معروفی داشت.
مایکل شین، هنرپیشه ولزی که از مسابقات حمایت مالی کرد، گفت: "این بازیها موجب بهتر شدن زندگی شد. خوشحالم که این مسابقات برگزار شد و مشتاقانه امیدوارم که تورنمنت امسال فرصتهای خیلی بیشتری برای کسانی که بیشترین نیاز را به آن دارند، به وجود آورد و این تاثیر تا مدتها بعد از از دمیده شدن سوت فینال ادامه داشته باشد."
جام جهانی ولز هفدهمین دوره از جام جهانی بیخانمانها بود که از ۲۷ ژوئیه تا ۳ اوت در بلو پارک کاردیف برگزار شد.