فوت‌وفن؛ لیورپول-اورتون، یورگن کلوپ و رویای فتح چهار‌گانه

در یکی از مهم‌ترین بازی‌های هفته سی و سوم لیگ برتر انگلیس، لیورپول میزبان اورتون بود. در فوت‌وفن این هفته، نگاهی انداخته‌ایم به نکات ویژه داربی بندر لیورپول.

پیروزی پنج بر یک منچسترسیتی بر واتفورد در روز شنبه، به این مفهوم بود که لیورپول برای بیشتر نشدن فاصله یک امتیازی‌اش با سیتی در صدر جدول، باید حتما بر اورتون پیروز می‌شد.

این مسابقه در موقعیتی ویژه برگزار می‌شد؛ یک طرف یعنی لیورپول در اوج آمادگی فنی، مدعی قهرمانی لیگ برتر و البته دو جام دیگر بود و در سوی دیگر، اورتون پس از سال‌ها، در هفته‌های پایانی لیگ، ترس از سقوط به لیگ پایین‌تر را احساس می‌کرد.

فرانک لمپارد که پیش‌تر به عنوان سرمربی چلسی چند بازی حساس را مقابل لیورپول یورگن کلوپ تجربه کرده و یک بار هم در جریان بازی، با دستیاران کلوپ درگیری لفظی پیدا کرده بود، این بار به عنوان سرمربی اورتون در داربی همیشه حساس مرسی‌ساید مقابل لیورپول قرار می‌گرفت.

مالکیت بی‌نتیجه در نیمه اول

انتظار می‌رفت که لمپارد برای گرفتن امتیاز از این بازی بزرگ، تیمش را با رویکردی دفاعی به میدان بفرستد.

اورتون با آرایش ۳-۳-۴ بازی می‌کرد و هرچند چهار بازیکن هجومی در میان هافبک‌ها و مهاجمانش دیده می‌شد، اما حتی الکس آیوبی که یک بال تهاجمی است در قلب خط میانی قرار گرفته بود. از این رو، ترکیب روی کاغذ اورتون، نمایشگر برنامه دفاعی‌اش در نیمه اول نبود.

ریچارلیسون، دمارای گری و آنتونی گوردون، سه مهاجم اورتون در سیستم ۳-۳-۴، در نیمه اول بندرت توپ را در نیمه حریف لمس کردند.

لیورپول که مثل همیشه با سیستم ۳-۳-۴ بازی می‌کرد، در اغلب دقایق بازی، در نیمه زمین اورتون توپ را در اختیار داشت اما بندرت موفق به خلق فرصت می‌شد.

کلوپ در این بازی از ترکیب آشنای سه نفره خط حمله یعنی محمد صلاح، سادیو مانه و دیه‌گو ژوتا استفاده می‌کرد.

اما لیورپول به رغم داشتن ۸۶ درصد مالکیت توپ در نیمه اول، حتی یک ضربه به چارچوب هم نزد و اورتون در این نیمه با اینکه بندرت موفق به حفظ توپ برای چند ثانیه متوالی شده بود، از لیورپول گل نخورد.

پدیده‌ای به نام آنتونی گوردون

در ۲۰ دقیقه اول نیمه دوم بازی روند ویژه‌ای پیدا کرد. تصمیم لمپارد در استفاده از ۴ بازیکن سرعتی در خط میانی و حمله، در این دقایق اثر خود را نشان داد.

درست در زمانی که حتی مدافعان میانی لیورپول وارد نیمه اورتون می‌شدند تا روزنه‌ای برای پاس آخر و زدن ضربه نهایی باز شود، اورتون چند بار با استفاده از سرعت انفجاری ریچارلیسون، گری، آیوبی و گوردون تا آستانه باز کردن دروازه لیورپول هم پیش رفت.

هرچند در پایان این بازه زمانی سرنوشت‌ساز، این لیورپول بود که روی نبوغ صلاح در استفاده از فضاهای کوچک داخل محوطه جریمه و ضربه نهایی اندرو رابرتسون به گل رسید و جلو افتاد، اما نکته‌ای که برجسته شد، درخشش گوردون بال چپ اورتون بود.

این استعداد جوان، ۲۱ ساله، متخصص استارت‌های انفجاری بلند و حرکت به فضاهای پشت مدافعان حریف است؛ کاری که در نیمه دوم مقابل لیورپول چند بار بخوبی انجام داد و حتی الکساندر آرنولد را که از نظر برخی کارشناسان، بهترین دفاع راست اروپاست، مجبور به خطای شدید و دریافت کارت زرد کرد.

گوردون که در فصل جاری ۲۰ بار از ابتدا در ترکیب اورتون قرار گرفته و چهار گل هم زده، از ۱۰مقابله رو در رو با بازیکنان لیورپول در زمین خود، در هفت مورد پیروز بود و دو دریبل موفق هم در این بازی ثبت کرد.

گوردون بازیکنی است که پتانسیل بازی در تیم‌های بزرگ انگلیس را دارد و درخشش او مقابل لیورپول، نشان داد که فوتبال انگلیس از نظر بازیکن جوان مستعد، چه دوران خوبی را سپری می‌کند.

کابوس سقوط برای لمپارد

پس از گل رابرتسون، لیورپول به حمله‌های شدید ادامه داد. این بینش درست تیمی را نشان می‌دهد که در فاصله یک ماه تا پایان فصل، شانس بردن چهار‌گانه را دارد.

دیووک اوریگی و لوئیز دیاز که فقط یک دقیقه پیش از گل رابرتسون وارد زمین شده بودند، با همکاری هم در دقیقه ۸۲ گل دوم را برای لیورپول ثبت کردند تا خیال کلوپ از سه امتیاز بازی آسوده شود.

گل اوریگی، شکست اورتون را قطعی کرد. با این گل هواداران لیورپول از یک سو خوشحال از کم نشدن شانس قهرمانی تیمشان بودند و از سوی دیگر، خوشنود از اینکه اورتون بیش از پیش در باتلاق "ترس از سقوط به لیگ پایین‌تر" گرفتار شد.

اورتون با این شکست، حالا با ۲۹ امتیاز در رده هجدهم جدول است و هرچند یک بازی کمتر از تیم هفدهم یعنی برنلی انجام داده، اما ۲ امتیاز هم از این تیم کمتر دارد.

تمام کردن لیگ در این رتبه، به مفهوم سقوط از لیگ برتر است؛ چیزی که در شروع فصل هواداران اورتون انتظارش را نداشتند.

تحول ویژه قرمزها

پیروزی لیورپول در این بازی، چیزی بود که چه پیش از شروع مسابقه و چه در جریان بازی، قابل انتظار بود.

اما در مقیاس بزرگ‌تر، یک پیروزی ویژه برای لیورپول رقم خورده است. کلوپ پس از چند فصل کار در این باشگاه، حالا تیمی را شکل داده که در ابعاد مختلف، قدرتمند و متعادل است.

کلوپ دو بار لیورپول را به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسانده و در سال ۲۰۱۹ قهرمان آن شد اما حتی در آن روزها، لیورپول از نظر کمی، تیمی متعادل نبود.

اما تصمیم‌های نسبتا درست در هر پنجره نقل و انتقالات و انتخاب مسیر درست برای باشگاه، بتدریج لیورپول را تبدیل به تیمی کرد که حالا می‌بینیم؛ فاصله بازیکنان ذخیره و اصلی کم شده و تعداد بازیکنانی که بتوانند در ترکیب اصلی قرار بگیرند و نمایش فنی تیم دچار افت شدید نشود، به حداقل ۲۰ نفر رسیده است.

کلوپ که در تابستان گذشته ابراهیم کوناته را برای قلب خط دفاع جذب کرده بود، در زمستان ۲۰۲۲ هم یک خرید استراتژیک و موفق دیگر انجام داد؛ لوئیز دیاز.

حالا اگر مانه یا حتی صلاح هم قصد جدایی از لیورپول را داشته باشند، جایگزین آنها در اردوی لیورپول حضور دارد.

هفته گذشته پس از پیروزی لیورپول مقابل منچستریونایتد، در یک برنامه تلویزیونی گری نویل تاکید کرد که "تفاوت فنی دو تیم در این بازی، محدود به ۹۰ دقیقه نبود و این اختلاف فنی روشن، به دلیل رویکرد و تصمیم‌های نامناسب باشگاه منچستریونایتد در ۱۰ سال گذشته و تصمیم‌های نسبتا درست باشگاه لیورپول در این مدت است."

نگرانی فرگوسن منطقی بود

کلوپ از اکتبر ۲۰۱۵ کار در لیورپول را شروع کرد و پس از شش سال کار در این باشگاه، یک مجموعه نامتعادل در ابعاد مختلف را تبدیل به یک باشگاه متعادل در زمینه‌های مختلف کرده است.

لیورپول ۵ بازی مانده به پایان این فصل لیگ برتر، با یک امتیاز کمتر از سیتی در بالای جدول است و در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا و فینال جام حذفی انگلیس هم حضور دارد.

لیورپول که جام اتحادیه را برده، اگر سه جام دیگر را هم ببرد کاری انجام داده که در تاریخ فوتبال سابقه ندارد، البته در این راه منچسترسیتی و گواردیولا یک مانع بزرگ هستند.

اما همینکه لیورپول برای رسیدن به این دستاورد بزرگ شانس زیادی دارد، نشان می‌دهد کلوپ در کمتر از ۷ سال چه تحول بزرگی در آنفیلد ایجاد کرده است؛ تحولی که سرآلکس فرگوسن در همان روزهای نخست آغاز کار کلوپ در لیورپول، از آن ابراز نگرانی کرده و گفته بود: "نگران پیشرفتی هستم که لیورپول می‌تواند با کلوپ کند."