فوت‌و‌فن؛ چلسی - تاتنهام: تکمیل سه‌گانه توخل مقابل کونته

فوت‌و‌فن؛ چلسی - تاتنهام: تکمیل سه‌گانه توخل مقابل کونته

چلسی و تاتنهام در فصل جاری دو مسیر متفاوت تا هفته بیست و سوم را پیموده بودند. چلسی در ۱۵ هفته اول لیگ، نتایج درخشانی گرفته بود و چندین هفته صدرنشین لیگ بود اما در ۸ هفته گذشته، گرفتار افت شدید شد و نتایج این تیم چنان ضعیف بود که کارش از سودای قهرمانی لیگ، رسید به نگرانی در مورد گرفتن سهمیه لیگ قهرمانان اروپا.

تاتنهام، اما، لیگ را با سه پیروزی پیاپی شروع کرد و در ادامه چنان افت کرد که نونو اسپریتو سانتو، سرمربی پرتغالی این تیم برکنار شد و آنتونیو کونته روی نیمکت نشست.

تغییر روند فنی و نتایج تاتنهام، با آمدن سرمربی ایتالیایی شروع شد و هرچند پیش از تقابل با چلسی، تاتنهام در رده هفتم جدول بود اما با توجه به سه بازی کمتر تاتنهام نسبت به تیم چهارم جدول یعنی منچستریونایتد، تیم کونته شانس اصلی کسب رتبه چهارم لیگ در رقابت با یونایتد، آرسنال و وستهم بود.

کونته در حالی تیمش را آماده بازی دیروز (یکشنبه ۲۳ ژانویه) کرد که در دو تقابل قبلی با تیم توماس توخل در نیمه‌نهایی جام اتحادیه انگلیس، شکست خورده بود.

دو پیروزی دو بر صفر و بعد یک بر صفر در نیمه‌نهایی جام اتحادیه، به چلسی در آستانه بازی بزرگ دیروز برتری روانی داده بود.

دل کندن از بازی با سه دفاع

تغییرات در ترکیب دو تیم نسبت به بازی‌های قبلی، چشمگیر بود. توخل که در اغلب بازی‌های یک سال گذشته، از آرایش ۳-۴-۳ استفاده کرده بود، این بار تیمش را ۱-۴-۱-۴ به زمین فرستاد.

افت عملکرد مدافع-هافبک‌های کناری چلسی و نتایج ضعیف این تیم در هفته‌های اخیر، در تغییر آرایش این تیم از نقش اصلی داشت.

روملو لوکاکو مهاجم مرکزی چلسی بود و دو بال این تیم حکیم زیاش و هادسون اودوی بودند. در مثلث میانی چلسی، راس عقب جورجینیو بود و جلوتر از از میسون مانت و متئو کواچیچ بازی می‌کردند.

به این ترتیب انگولو کانته از ترکیب بیرون ماند و مانت نسبت به بازی در سیستم ۳-۴-۳ عقب‌تر بازی می‌کرد.

اما کونته هم در آرایش و ترکیب تیمش حسابی تغییر ایجاد کرده بود. کونته که شیفته ۲-۵-۳ است، متاثر از دو شکست سنگین مقابل چلسی، به سیستم ۲-۴-۴ البته با گرایش دفاعی رو آورد.

از تماشای ترکیب تاتنهام می‌شد فهمید که چقدر رویکرد کونته تدافعی است. مت دوهرتی که پست اصلی‌اش دفاع راست است، هافبک راست شده بود و دو هافبک دفاعی یعنی هری وینکس و پیر هوبرگ هم جلو خط دفاع تاتنهام را پر کرده بودند.

فقط سه بازیکن با گرایش هجومی در ترکیب تاتنهام حضور داشتند: رایان سسینیون در بال چپ و دو مهاجم یعنی: هری کین و استیفن برگوین.

به این ترتیب داستان بازی از همان دقایق ابتدایی روشن شد: مالکیت و میل به حمله در نمایش چلسی و دفاع فشرده در نیمه خودی از طرف تاتنهام.

از همان دقایق ابتدایی بازی، تاتنهام در نیمه خودش مشغول دفاع با ۱۰ نفر مقابل چلسی صاحب توپ بود.

کونته در این بازی نمی‌توانست از سون هیونگ مین، ستاره کره‌ای خودش استفاده کند اما مشخص بود که می‌خواهد بازی را با تساوی به دقایق پایانی بکشاند و آن‌وقت لوکاس مورا مهاجم برزیلی را به میدان بفرستد.

برنامه‌های کونته، یک نیمه به خوبی اجرا شد. هرچند در دقایق پایانی نیمه اول، فشار حملات چلسی بسیار زیاد بود و به خصوص ضربه سر تیاگو سیلوا می‌توانست نتیجه نیمه اول را به سود چلسی کند، اما کونته موفق شد نیمه دوم را هم در حالت تساوی بدون گل شروع کند.

غافلگیری با شوت زیاش

ضربه دقیق و به یاد ماندنی حکیم زیاش دو دقیقه پس از آغاز نیمه دوم و گل اول بازی اما یادآور صحبت‌های اخیر مارچلو بیلسا بود.

سرمربی آرژانتینی، لیدز یونایتد در مصاحبه‌ای گفته بود: "وقتی با تمرکز کامل روی بازی دفاعی و کنترل حریف جلو می‌روید، پس از خوردن گل اول، دیگر بسیار دشوار است که شکل دیگری از فوتبال را اجرا کنید و به بازی برگردید".

این دقیقا موقعیتی بود که تاتنهام پس از دریافت گل در دقیقه ۴۷ دچارش شد. کار وقتی پیچیده‌تر شد که گل دوم چلسی هم خیلی زود و در دقیقه ۵۵ زده شد.

سیلوا که در نیمه اول هم می‌توانست گلزنی کند، این بار توپ را به تور دروازه تاتنهام رساند.

تعویض اصلی کونته، همانطور که قابل پیش‌بینی بود، آوردن مورا به بازی بود. هرچند در ۳۰ دقیقه پایانی تاتنهام زمان بیشتری نسبت به چلسی صاحب توپ بود، اما شکل بازی تاتنهام اصلا در حدی نبود که بتواند از چلسی حتی یک امتیاز بگیرد.

سومین شکست پیاپی تاتنهام مقابل چلسی در دو هفته اخیر درحالی رقم خورد که مثل دو بازی قبلی، تیم توخل در آمار و ارقام هم کاملا برتر بود.

تاتنهام و کونته که پس از نمایش درخشان مقابل لیورپول در جریان تساوی ۲-۲ مورد ستایش رسانه‌ها و کارشناسان قرار گرفته بودند، در هر سه بازی اخیر مقابل چلسی نشان دادند که با سه تیم برتر انگلیس، همچنان تفاوت سطح فنی دارند.

جدال بزرگ برای رتبه چهارم جدول

برنده بزرگ این هفته، منچستر یونایتد بود. گل دقیقه ۹۳ مقابل وستهم، به مفهوم پیروزی مقابل یکی از مدعیان کسب رتبه چهارم جدول بود.

اما شیرینی این پیروزی، همراه شد با توقف بدون گل آرسنال مقابل برنلی و البته شکست تاتنهام از چلسی.

به این ترتیب منچستر یونایتد پس از چند هفته، به طور جدی به رقابت برای کسب رتبه چهارم و سهمیه لیگ قهرمانان برگشت.

تاتنهام به دلیل داشتن بازی عقب‌افتاده نسبت به یونایتد و آرسنال، همچنان وضعیت بهتری دارد، اما داشتن بازی عقب‌افتاده در لیگ برتر، به مفهوم شانس زیاد برای کسب حداکثر امتیازات نیست.

چلسی هم تا پیش از بازی دیروز، در خطر کم شدن بخت، حتی برای کسب رتبه چهارم جدول قرار داشت اما پیروزی مقابل تاتنهام، جایگاه سومی تیم توخل را فعلا تثبیت کرد.

در پایان هفته بیست و چهارم، لیورپول این شانس را دارد که در صورت پیروزی در یک بازی عقب‌افتاده نسبت به منچستر سیتی، فاصله خود را با این تیم در صدر جدول به ۶ امتیاز کاهش دهد.

به این ترتیب دو تیم از حالا به بعد برای کسب عنوان قهرمانی رقابت می‌کنند، چلسی جایگاهی مناسب در رتبه سوم جدول دارد اما چند تیم برای کسب رتبه چهارم و گرفتن آخرین سهمیه لیگ قهرمانان اروپا رقابت خواهند کرد.