close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
گزارش

پرونده بوکس زنان ایران، اسیر یک عمر تحجر

۱ بهمن ۱۴۰۰
پیام یونسی‌پور
خواندن در ۶ دقیقه
«صدف خادم» بوکسور زن ایرانی، دو سال پیش به کشور فرانسه پناهنده شد
«صدف خادم» بوکسور زن ایرانی، دو سال پیش به کشور فرانسه پناهنده شد
«مریم کاظمی‌پور» معاون امور زنان وزارت ورزش و جوانان، به صورت کامل فعالیت زنان در رشته بوکس را در ایران ممنوع اعلام کرد.
«مریم کاظمی‌پور» معاون امور زنان وزارت ورزش و جوانان، به صورت کامل فعالیت زنان در رشته بوکس را در ایران ممنوع اعلام کرد.

روز ۳۰ دی ۱۴۰۰، حدود دو سال پس از آن‌ که «صدف خادم»، بوکسور زن ایرانی به دلیل مبارزه روی رینگ بوکس و ترس از بازگشت به ایران، به کشور فرانسه پناهنده شد، «مریم کاظمی‌پور»، معاون امور زنان وزارت ورزش و جوانان به صورت کامل فعالیت زنان در رشته بوکس را در ایران ممنوع اعلام کرد.

این رشته ورزشی در ایران پس از انقلاب و قدرت گرفتن جمهوری اسلامی ممنوع شد. پس از مرگ «روح‌الله خمینی» و از سال ۱۳۶۸، بوکسورهای ایران دوباره فرصت پیدا کردند که مبارزه روی رینگ را تجربه کنند. با این وجود، بوکس زنان هرگز از سوی جمهوری اسلامی به رسمیت شناخته نشده است. 


***

چه‌طور بعد از مرگ روح‌الله خمینی، فدراسیون بوکس دوباره باز شد؟

سال ۱۳۶۷، «شوقی علام»، مفتی اعظم مصر ورزش بوکس را حرام اعلام کرد. او گفته بود: «بوکس ورزش محسوب نمی‌شود و نباید به آن پرداخته شود.»

این رهبر اهل تسنن مصری حدود یک دهه از مراجع تقلید تشیع عقب‌تر حرکت می‌کرد. سال ۱۳۵۹، فدراسیون بوکس ایران منحل شد. «مصطفی داوودی»، رییس وقت سازمان تربیت بدنی در اولین هفته‌ای که حکم خود را از «محمدعلی رجایی»، رییس جمهوری وقت تحویل گرفت، کرسی‌های ریاست ایران در کنفدراسیون‌های فوتبال، کشتی، تنیس و شمشیر بازی را لغو کرد. او هم‌زمان دستور داد فدراسیون بوکس ایران به صورت کامل تعطیل شود.

مصطفی داوودی در توجیه تصمیم خود برای تعطیل شدن تمامی باشگاه‌ها و فدراسیون بوکس ایران گفته بود: «امام با بوکس مخالف است.»

به جز برخی روایت‌های شفاهی، مدرکی مکتوب از فتوای آیت‌الله خمینی، نخستین رهبر جمهوری اسلامی در مورد حرام بودن این رشته ورزشی وجود ندارد. البته برخی از مراجع تقلید مانند «ناصر مکارم شیرازی» این رشته ورزشی را «حرام» دانسته بودند.

سه ماه پس از مرگ آیت‌الله خمینی در سال ۱۳۶۸، فدراسیون بوکس ایران بار دیگر حیات خود را پیدا کرد؛ این بار با ریاست «احمد ناطق نوری» که تا سال ۱۳۹۶ بدون رقیب ریاست این فدراسیون را برعهده داشت. 

احمد ناطق نوری سال ۱۳۸۳ به خبرگزاری دولتی «ایرنا» گفته بود: «بعد از انقلاب اسلامی، عده‌ای نادانسته رشته بوکس را تعطیل کردند، در حالی که هیچ دستور شرعی و قانونی برای تعطیلی این رشته ورزشی نداشتند.» 

او بدون اشاره به چگونگی متولد شدن دوباره این رشته ورزشی پس از فوت نخستین رهبر جمهوری اسلامی، راه‌اندازی مجدد این رشته را به دلیل از دست رفتن امکانات سخت‌افزاری، دشوار و فقط مدیون تصمیم «علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی»، رییس جمهوری وقت دانسته بود. 

پایگاه «طب شیعه» که از سال ۱۳۸۹ خود را به عنوان «متولی اجرای علوم دینی» معرفی می‌کند، با استناد به برخی از روایت‌های امامان شیعه، آیات قرآنی و مراجع تقلید، ادعا کرده است که رشته‌های رزمی، از جمله بوکس، ورزش‌های «حرام» و «استعماری» هستند.

مشخص نیست که چه ارتباطی میان حیات و ممات آیت‌الله خمینی با حرام یا حلال بودن رشته ورزشی بوکس وجود داشت اما جمهوری اسلامی در تمامی این سال‌ها کوشید بوکس را از جامعه زنان ایران دور نگه دارد.

زنان بوکسور چه‌گونه بازیچه جمهوری اسلامی شدند؟

۲۴ بهمن سال ۱۳۹۷، «اتحادیه جهانی بوکس» طی حکمی به کشورهای اسلامی اعلام کرد که از این پس فعالیت و مبارزه زنان مسلمان با پوشش و حجاب اسلامی بلامانع خواهد بود. این تصمیم در نشست هیات اجرایی این اتحادیه در استانبول افتاد.

«آیبا» به عنوان متولی بوکس جهان برای نخستین بار و برخلاف سایر فدراسیون‌های بین‌المللی، پیش از آن‌ که کشورهای اسلامی بسته‌های پیشنهادی خود برای حضور زنان مسلمان در این رشته ورزشی را ارایه کنند، خود درها را به روی آن‌ها گشود.

پس از اعلام این تصمیم، «حسین ثوری»، رییس فدراسیون بوکس ایران به خبرگزاری «تسنیم» گفت: «طبق سیاست اتحادیه جهانی بوکس، در سال‌های بعد فعالیت بخش زنان همه کشورهایی که عضو آیبا هستند، الزامی خواهد شد. ما هم چاره‌ای جز قبول این وضعیت نداریم.»  

هم‌چنین «سیامک صالحی»، نایب رییس فدراسیون بوکس از خطر محرومیت فدراسیون خبر داد و گفت: «نه تعلیق که محرومیت کامل بوکس ایران بیخ گوش ما است.» 

صالحی به عدم فعالیت بوکس زنان در ایران اشاره کرده بود: «این یک زیاده‌روی نیست. اگر بوکس زنان تا سه سال دیگر در ایران راه‌اندازی نشود، فدراسیون ایران به صورت کامل امتیازش را از دست خواهد داد.»

دو ماه پس از ابلاغ رسمی اتحادیه جهانی بوکس و اظهارنظر مدیران فدراسیون بوکس ایران، صدف خادم، بوکسور مستقل زن ایرانی برای دیداری نمایشی، با دعوت‌نامه فدراسیون بوکس فرانسه به این کشور سفر کرد تا مقابل «آن شووان»، یکی از بهترین مشت‌زن‌های خانم فرانسه و اروپا مبارزه کند.

صدف خادم مقابل حریف نام‌دارش در دیداری نمادین پیروز شد. نشریه «اکیپ» در توصیف این بازی نوشت: «صدف پیروز شد اما نتیجه این بازی برای کسی اهمیتی نداشت. این مسابقه در تضاد با تاریخ زنان ایران بود. سدها شکسته می‌شوند.»

سدها شکسته شدند، نقاب‌ها هم از صورت‌ها افتادند. حسین ثوری، همان رییس فدراسیونی که مظلومانه از تعلیق احتمالی فدراسیون بوکس ایران صحبت می‌کرد، در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم، حضور صدف خادم در فرانسه را «غیرقانونی» دانست و مدعی شد به محض بازگشت او به ایران، مراجع قضایی و امنیتی با او برخورد خواهند کرد.

صدف خادم پس از این دسته از تهدیدها، به کشور فرانسه اعلام پناهندگی کرد.

زنان بوکسور ایران در طول تمام سال‌های اخیر بازیچه دست مدیران ورزش و سیاست‌های جمهوری اسلامی بوده‌اند. پس از اعلام پناهندگی صدف خادم به فرانسه و حساسیت‌های اتحادیه جهانی بوکس، خبرگزاری «ایسنا» از باز شدن پورتال سایت فدراسیون بوکس برای ثبت‌نام دختران بوکسور خبر داد؛ یعنی تا پیش از روز ۲۹ آبان ۱۳۹۸، زنان ایرانی حق حضور رسمی در رقابت‌های بوکس داخلی را هم نداشتند.

با این وجود، این پورتال باز هم برای زنان ایرانی فعال نشد. یازدهم شهریور ۱۴۰۰، «حمید قبایی‌زاده»، دبیر فدراسیون بوکس ایران درباره راه‌اندازی بوکس زنان گفت: «راه‌اندازی بوکس بانوان فقط خواست رییس فدراسیون نیست و این موضوع مطالبه ۳۰ ساله دختران ورزشکار ایرانی است.» 

در گزارشی که خبرگزاری صداوسیما همراه با صحبت‌های دبیر فدراسیون بوکس ایران منتشر کرد، ادعا شده بود بیش از هزار زن بوکسور ایرانی به صورت «زیرزمینی» تمرین و مبارزه می‌کنند.

اما مریم کاظمی‌پور، بالاترین مقام ورزش زنان در ایران، ۳۰ دی‌ آب پاکی را روی دست زنان بوکسور ریخت و گفت: «سراغ ورزش‌های دیگری که مجوز دارند، بروید. وقت‌تان را در بوکس هدر ندهید!»

مریم کاظمی‌پور، نماینده سپاه کیست؟

«توصیه می‌کنم بانوان ورزشکار عمر، جوانی و توانایی خود را در رشته‌هایی محک بزنند که تاکنون مجوز گرفته‌اند و مصوب هستند؛ رشته‌هایی مثل تکواندو، ووشو و کاراته که به بلوغ حرفه‌ای رسیده‌‌اند. به نظرم الان صلاح نیست جوان‌هایی که در دوران اوج هستند، بخواهند وقت خود را صرف رشته‌ای مثل بوکس کنند.»

این جملات را مریم کاظمی‌پور گفته است؛ مدیرکل زنان وزارت ورزش وجوانان؛ به عبارتی، مهم‌ترین شخصیتی که قرار است در دولت «ابراهیم رئیسی» در مورد ورزش زنان در ایران تصمیم‌گیری کند.

مریم کاظمی‌پور هفتم دی‌ ۱۴۰۰ با حکم «حمید سجادی»، وزیر ورزش و جوانان به سمت مدیرکلی زنان این وزارت‌خانه رسید و همان روز در نامه‌ای محرمانه دستور داد فعالیت تمامی زنان ایرانی در تمامی رشته‌های مرتبط با رشته‌های بدن‌سازی شامل «مچ‌اندازی»، «پرورش اندام»، «پاورلیفتینگ» و «فیتنس چلنج» در تمامی استان‌های ایران متوقف شود.

او عصاره سپاه پاسداران در ورزش ایران است؛ دانش‌آموخته رشته علوم ورزشی و تربیت بدنی در گرایش حرکات اصلاحی از «دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله» که سال‌ها به عنوان پژوهش‌گر «مرکز تحقیقات فیزیولوژی ورزشی» این دانشگاه هم مشغول به کار بوده است.

خبرگزاری «برنا»، وابسته به وزارت ورزش و جوانان در سوابق مدیریت ورزشی کاظمی‌پور، او را مدیر ورزش بانوان ستاد کل نیروهای مسلح و مدیر بانوان سازمان بسیج ورزشکاران عنوان کرده است.

کاظمی‌پور طی کمتر از یک ماه پس از قدرت گرفتن در وزارت ورزش و جوانان، رشته‌های بدن‌سازی را برای زنان ممنوع و پرونده بوکسور زنان در ایران را به صورت کامل مختومه اعلام کرد.

مریم کاظمی‌پور، نماینده تام‌الاختیار سپاه پاسداران در ورزش زنان ایران است؛ زنی که البته موفق شده است حمایت برخی از رسانه‌های نزدیک به سپاه را هم همراه خود کند.

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

استان‌وایر

شاهد دادگاه حمید نوری: در جریان «کشتار بزرگ» متهم را دیدم

۱ بهمن ۱۴۰۰
خواندن در ۵ دقیقه
شاهد دادگاه حمید نوری: در جریان «کشتار بزرگ» متهم  را دیدم