جک بورنل؛ شناگر سابق المپیکی که سامان قدوس و هم‌تیمی‌ها را تمرین می‌دهد

هر ورزشکار سطح بالایی که مجبور می‌شود در جوانی و خیلی زود از ورزش خود خداحافظی کند و حرفه دیگری را انتخاب کند، احتمال زیادی وجود دارد که با شکست روبرو شود.

احتمالا این از خوش‌شانسی جک بورنل بود که باشگاه غرب لندنی برنتفورد به او بخت کار کردن در لیگ برتر را به عنوان "مربی آمادگی ذهنی" داد.

برنتفورد به عنوان تیمی تازه‌ وارد به لیگ برتر فوتبال انگلیس عملکرد بسیار خوبی داشته و بخشی از این نمایش در نتیجه صحبت‌های این ورزشکار سابق المپیکی با تعدادی از بازیکنان این تیم است.

بورنل ۲۸ ساله به بی‌بی‌سی گفت: "از کودکی همیشه علاقه به رقابت داشتم و حتی در کارهای خانه با مادرم مسابقه می‌دادم. برای من، موقعیتی که الان دارم و می‌توانم حس رقابت داشته باشم از نظر ذهنی بسیار با ارزش است. حتی بیشتر از شنا در المپیک که هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود، اما با برنتفورد، هر آخر هفته، المپیک است."

او به دلیل مصدومیت شانه، در ماه آوریل از شنا در آب‌های آزاد بازنشسته شد و تصمیم گرفت در مسابقات انتخابی بریتانیا برای المپیک توکیو شرکت نکند.

جنجال در ریو

تصمیم به بازنشستگی حتماً انتخاب سختی برای او بوده است، مخصوصاً پس از ناکامی بحث برانگیزی که در کسب مدال از المپیک ریودوژانیرو داشت.

او در حالی که در مراحل پایانی مسابقه ۱۰ کیلومتر در برزیل مسابقه می‌داد، با تصمیم داوران از ادامه مسابقات محروم شد، تصمیمی که او در آن زمان آن را "کاملاً ظالمانه، مضحک و یک شوخی" توصیف کرده بود.

بورنل ادعا می‌کند که اوساما ملولی، مدافع عنوان قهرمانی از کشور تونس، او را عقب زده بود و او به قدری عصبانی شده بود که نیروهای امنیتی مجبور شدند او را به بیرون هدایت کنند.

او که تنها یک ماه قبل از المپیک، در مسابقات آب‌های آزاد اروپا مدال نقره کسب کرده بود، به سختی با ناکامی و امیدهای از دست رفته‌اش در ریو کنار آمد و برای مدتی با افسردگی دست و پنجه نرم کرد.

اما او چگونه توانست همزمان با ناکامی در المپیک و سپس بازنشستگی از شنا کنار بیاید؟

بورنل در پاسخ می‌گوید: "من دیگر به مرحله‌ای از حرفه‌ام رسیده‌ بودم که از ترک ورزش خوشحال بودم. قطعاً تصمیم بزرگی برای من بود، اما با حمایت خانواده و دوستانم، در زمان مناسب آن را گرفتم."

عشق به فوتبال

بورنل برای اولین بار، سه سال پیش و از طریق تام بیتس که روانشناس بالینی است مورد توجه برنتفورد قرار گرفت و از او خواسته شد تا با بازیکنان صحبت کند.

بورنل می‌گوید: "دوست داشتم وارد فوتبال شوم، چون تمام عشق من به ورزش از فوتبال سرچشمه گرفته بود. گفتگوی خوبی با بازیکنان برنتفورد داشتم و حتی برخی از آن‌ها درخواست کردند بصورت انفرادی هم با آنها کار کنم. بنابراین فکر کردم حتماً توانایی این کار را دارم و همه چیز واقعاً از آنجا شروع شد."

"برای من در ابتدا بیشتر فرصتی بود تا روز خوبی داشته باشم، با برخی از بازیکنان صحبت کنم، شاید چند دوست جدید پیدا کنم و همین. اما فکر می‌کنم اتفاقی که برای من در بازی های ریو افتاد، به نوعی من را بیشتر به آن‌ها متصل می‌کرد."

آن زمان، برنتفورد در مسابقات "چمپیونشیپ" (دسته دوم فوتبال انگلیس) بود. آنها در مسابقه پلی‌آف ۲۰۲۰ با شکست از فولام از راهیابی به لیگ برتر بازماندند. اما در ماه مه امسال توانستند سرانجام با پیروزی مقابل سوانزی در ورزشگاه ومبلی، جواز حضور در لیگ برتر را کسب کنند.

رویکرد بورنل ایجاد پیوند عمیق با بازیکنان است.

او در این خصوص می‌گوید: «هدف من بازگشت به اصول اولیه است. من در زمان خود روانشناسان زیادی داشتم و با آن‌هایی که فقط در مورد احساسات من می‌پرسیدند و هیچ راهکار عملی نداشتند تا بر زندگی و عملکرد من تأثیر بگذارد، واقعاً مشکل داشتم."

"من آدمی بسیار عملگرا هستم، در گفتگوهایم با بازیکنان، به آنها نمی‌گویم چگونه فکر کنند، بلکه به طور ملموس نشانه‌های واقعی به آن‌ها ارائه می‌دهم تا در عملکرد خود آن‌ها را مشاهده کنند."

"وقتی از نزدیک با بازیکنان کار می‌کنید و رابطه دوستانه برقرار می‌کنید، تمامی این نشانه‌ها برای آن‌ها معنی بیشتری خواهند داشت. نشانه‌هایی که برای همه یکسان نیستند و برای هر بازیکن بصورت شخصی طراحی می‌شوند."

"من برای شام با آن‌ها بیرون می‌روم، با آن‌ها فیفا بازی می‌کنم، آن‌ها دوستان من هستند. ما به هم بسیار نزدیک هستیم و با هم در مورد چیزهایی صحبت می‌کنیم که واقعاً برایشان در زندگی مهم است."

"اما کاملاً واضح بگویم، من یک روانشناس بالینی نیستم و عنوان روانشناس ندارم، من تنها مربی ذهنیت آنها در زمینه عملکردشان هستم و تنها هدف من این است که آنرا بهتر کنند."

"هر هفته که آنها به زمین می‌روند، می‌توانند از ابزارهایی که در اختیارشان قرار می‌دهم استفاده کنند، ابزارهایی که با هم به آنها رسیده‌ایم و امیدوارم که به نتیجه برسد."

پیش به سوی به موفقیت؟

بورنل در حالی که به همکاری با برنتفورد ادامه می‌دهد، در حال بررسی امکان استفاده از استعدادش در عرصه ورزشی دیگر است: فرمول یک.

او می‌گوید: "یکی از ورزش هایی که من واقعاً ایده آن را دوست دارم فرمول یک است، مسابقاتی که بسیار پرفشار است. ورزشی انفرادی که کاملاً با فوتبال متفاوت است. اما بدیهی است که من نیز از یک ورزش انفرادی آمده‌ام."

"زمانی که شما در ورزش‌های انفرادی فعالیت می‌کنید، تنها هستید و این همان چیزی که تلاش می‌کنم به بازیکنان برنتفورد منتقل کنم. به آن‌ها مزایای حضور در یک تیم و در کنار هم بودن را یادآور شوم."

"ورود به فرمول یک بسیار سخت است، زیرا تعداد راننده‌ها نسبت به فوتبال کمتر است، اما برای من، این یک هدف عالی است. من طرفدار واقعی این ورزش هستم و گمان می‌کنم در این فضا هم می‌توانم چیزهای زیادی یاد بگیرم."