یک افتخار فراموش نشدنی؛ از دختران شهرداری سیرجان چه می‌دانیم؟

سحر رضایی/ شهروند خبرنگار

تیم فوتبال زنان شهرداری سیرجان نایب قهرمان مسابقات غرب آسیا شد. این دومین دوره از جام باشگاه‌های زنان آسیا بود که باشگاه‌های شرق آسیا، به دلیل نداشتن میزبان مناسب و قوانین سخت‌گیرانه کرونا در این کشورها، حاضر نشدند که در این رقابت‌ها شرکت کنند. به این ترتیب کنفدراسیون فوتبال آسیا، نسخه آزمایشی این مسابقات را با حضور باشگاه‌های برتر غرب آسیا برگزار کرد.

***

شهرداری سیرجان از لیگ دسته دو تا آسیا

فوتبال زنان در سیرجان از سال ۱۳۸۶ فعالیت خود را با نام «فریکو» سیرجان و قهرمانی در لیگ دسته دوم کشور آغاز کرد. تیمی که «مریم جهان نجاتی» سرمربی حال حاضر شهرداری سیرجان آن‌ را تشکیل داد و با هزینه شخصی و کمک‌های مردمی روانه لیگ دسته یک کرد.

در ادامه و با حضور در لیگ دسته یک کشور، توانست در سال ۱۳۸۸ با قهرمانی در رقابت‌های لیگ یک، به جمع تیم‌های لیگ برتری اضافه شود.

سال ۱۳۹۰ با نام «کوثر» سیرجان در لیگ برتر کشور حضور یافت و در اولین تجربه، موفق به کسب عنوان سومی در لیگ برتر زنان شد.

اما هزینه‌ها کم‌کم بالا رفت و کمک‌های مردمی جوابگو نبود. تا اینکه از سال ۱۳۹۳ تحت حمایت «شهرداری» سیرجان قرار گرفت و سال‌های طلایی اش آغاز شد. شهرداری سیرجان از معدود نهادهایی بود که حاضر شد برای فوتبال زنان هزینه کند و این هزینه‌ها، ولو در قیاس با ورزش حرفه‌ای مردان اندک، در سال ۹۴ برای این تیم عنوان قهرمانی را به همراه داشت.

پس از آن هر سال روی سکو رفتند و بخشی از بدنه تیم ملی فوتبال زنان ایران را هم تشکیل دادند.

دختران شهرداری سیرجان سال‌های ۱۳۹۶و ۱۳۹۹ به مقام سوم و سال‌های  ۱۳۹۷و ۱۳۹۸ به نایب قهرمانی رسیدند. فصل پیش هم با قهرمانی در لیگ برتر جواز حضور در جام باشگاه‌های زنان آسیا را کسب کردند.

در همه این سالها مریم جهان نجاتی سرمربی این تیم بود و حتما داستان‌های زیادی از فراز و نشیب‌های فوتبال زنان سیرجان دارد.

گام بلند AFC در پیشرفت فوتبال زنان

تیم زنان شهرداری سیرجان با پشت سر گذاشتن پرافتخارترین تیم فوتبال زنان ایران یعنی شهرداری بم قهرمان لیگ سیزدهم شد. اسفند ۱۳۹۹ با شکست سپاهان جام را بالای سر بردند تا به سه دوره سلطنت بمی‌ها پایان دهند و به عنوان اولین نماینده از ایران راهی جام باشگاه‌های زنان آسیا شوند. ایران در گروه غرب با بنیادکار ازبکستان، گوکولام کرالا هند و امان اردن، میزبان رقابت‌ها، هم گروه شد.

ابتدا قرار بود دو تیم اول گروه غرب و شرق به دور نهایی صعود کنند؛ اما در قسمت شرق آسیا به دلیل همه‌گیری کرونا کنفدراسیون فوتبال آسیا موفق به پیدا کردن میزبان مناسب برای این مسابقات نشد تا رقابت‌ها تنها در غرب برگزار شود.

باشگاه‌های شرق آسیا حاضر نبودند مسابقات خود را در اردن برگزار کنند.

به این ترتیب حتی روی کاپ قهرمانی مسابقات هم عنوان «جام باشگاه‌های غرب آسیا» قید شد.

اصرار کنفدراسیون فوتبال آسیا برای برگزاری این رقابت‌ها به صورت آزمایشی، دستیابی به نسخه‌ای کامل و جامع است تا با آن به حرفه‌ای شدن فوتبال زنان در قاره سبز سرعت بخشد.

اولین دوره در سال ۲۰۱۹ با قهرمانی تیم ژاپنی «نیپن تی‌وی بلزا» به پایان رسید و سال پیش نیز به دلیل شیوع ویروس کرونا انجام نشد‌. هنوز برنامه کنفدراسیون فوتبال آسیا برای فصل آینده لیگ قهرمانان زنان آسیا مشخص نیست؛ اما قطعا این بازی‌ها متوقف نمی‌شود. 

 

 فضای مجازی یار دوازدهم

زنان ورزشکار ایرانی به غیبت تلویزیون و رسانه‌ها در پوشش مسابقات خود و تحریم شدن از سوی سازمانی که خود را «رسانه ملی» می‌نامد، اما پیرو منویات تندروترین قشر حکومت است، عادت دارند. پس فقط به فضای مجازی دل خوش می‌کنند.

تماس تصویری «دراگان اسکوچیچ» سرمربی تیم ملی مردان، «علیرضا جهانبخش» کاپیتان و «حسین کنعانی زادگان» بازیکن تیم ملی با تیم زنان شهرداری سیرجان نمایشی از اتحاد میان جامعه ورزشی زنان و مردان بود.

هر چند صداوسیما حتی گل زیبای «افسانه چترنور» به گوکولام کرالا هند را هم به صورت زنده پخش نکرد، اما در فضای مجازی بارها و بارها دست به دست شد و مورد تحسین مردم قرار گرفت. هر چند مصدومیت دردناک و خطرناک «زهرا علیزاده» به تصویر کشیده نشد و برای صدا و سیما اهمیتی نداشت که یک دختر برای رسیدن به آرزوهایش چگونه در زمین مسابقه جانش به خطر افتاد، اما تا بالا آمدن ضریب هوشی‌اش در بیمارستان امان، مردم پیگیر حالش بودند. مثل همیشه کم کاری مدیران را مردم جبران کردند. 

 کم کاری AFC

هر ۶ بازی از کانال یوتیوب فدراسیون فوتبال اردن به صورت زنده و با کیفیت بالا پخش شد. از سیستم کمک‌داور ویدیویی نیز در این بازی‌ها استفاده شد و در چند بازی کارگشا بود. اما در مجموع نمی‌توان به کنفدراسیون فوتبال آسیا در پوشش این بازی‌ها نمره قابل قبولی داد.

انتشار چند عکس، درج نتایج و توضیحی درباره بازی‌ها، حتی در مسابقات داخلی و ایالتی هم از بدیهیات رسانه‌ای است. فوتبال زنان در آسیا نیاز به تبلیغات حساب شده و پوشش رسانه‌ای گسترده از سوی این ارگان دارد.

ضمن اینکه کنفدراسیون باید کشورهای عضو را موظف کند که علاوه بر رقابت‌های مردان، در بازی‌های زنان هم مشارکت کنند.

کرونا تبعیض جنسیتی ندارد و این ویروس، نمی‌تواند بهانه کناره‌گیری تیم‌های قدرتمند آسیا باشد.

تورنمنت چهار تیمی بدون حضور نمایندگان شرق آسیا، در وهله اول بیانگر ضعف و ناکارآمدی کنفدراسیون فوتبال آسیاست.

ای اف سی باید با اصرار بر اجرای قوانین و با در نظر گرفتن مشوق‌ها و متقابلاً جرایم تنبیهی، بر سرعت رشد فوتبال در قاره پهناور بیفزاید؛ نه اینکه چشم‌هایش را به روی تبعیض‌ها و بی‌تحرکی کشورهای عضو ببندد.