لیلا، اما و کارلوس؛ بچه غول‌هایی که نیویورک را تسخیر کرده‌اند

این دوره رقابت‌های اوپن آمریکا مسابقاتی ویژه است. برای اولین بار پس از سال‌ها یکی از گرنداسلم‌ها بدون بزرگ‌ترین تنیس‌بازهای تاریخ برگزار می‌شود. راجر فدرر، رافائل نادال و سرینا ویلیامز غایب هستند و حتی دومینیک تیم، مدافع قهرمانی بخش مردان نیز به دلیل مصدومیت حضور ندارد.

از میان غول‌های تنیس فقط نواک جوکوویچ حاضر است که می‌خواهد با کسب بیست و یکمین قهرمانی در گرنداسلم‌ها، پرافتخارترین مرد تاریخ این رشته شود. تا قبل از شروع مسابقات هم به نظر می‌رسید که تورنمنتی خسته‌کننده در راه است و تنها سوال این است که بازیکنی می‌تواند مانع قهرمانی جوکوویچ شود یا نه؟

این فرضیه چندان هم غلط نبود البته اگر تعدادی نوجوان شگفت‌انگیز از راه نمی‌رسیدند.

یکی از ستاره‌های نورسیده اِما رادوکانو است؛ تنیس‌باز بریتانیایی که درخشش را از مسابقات امسال ویمبلدون آغاز کرد.

او دیشب (دوشنبه ۶ سپتامبر) وارد ورزشگاه ۲۴۰۰۰ نفری آرتور اَش در نیویورک شد. ظاهر او به هیچ وجه نشانی از اضطراب نداشت. چند نفس عمیق کشید و کارش را شروع کرد.

کمتر از یک ساعت بعد، او که از دور مقدماتی به جدول اصلی اوپن آمریکا رسیده بود، با پیروزی مقتدرانه مقابل شلبی راجرز، تنیس‌باز کشور میزبان به مرحله یک‌چهارم نهایی آخرین گرنداسلم فصل تنیس جهان رسید.

و فراموش نکنیم که رادوکانو فقط ۱۸ سال دارد.

او پس از مسابقه به بی‌بی‌سی گفت: "به تصویر خودم در صفحه نمایشگر بزرگ پشت زمین نگاه می‌کردم و باورم نمی‌شد که این، من هستم. بازی در کشور حریفم بود و تماشاگران نام من را فریاد می‌زدند. فوق‌العاده خوشحال و قدردان این حمایت هستم."

رادوکانو در کانادا متولد شده و والدینش در دو سالگی او را به لندن بردند و سه سال بعد از آن هم تنیس را شروع کرد. او سه سال پیش تنیس حرفه‌ای را شروع کرد و به نظر می‌رسد به این زودی‌ها قصد متوقف شدن ندارد.

شگفتی‌ساز دیگر اوپن آمریکا، نوجوانی از آکادمی تنیس رافائل نادال است. کارلوس آلکاراس در اولین حضورش در اوپن آمریکا چشم‌ها را خیره کرده است. تنیس‌بازی که استفانوس سیتسی‌پاس، مرد شماره ۳ جهان را در دیداری تماشایی حذف کرد و به خانه فرستاد.

تنیس‌باز ۱۸ ساله اسپانیایی سپس در یک دیدار ماراتن‌گونه دیگر در حالی که دو بر یک از پیتر گویوفچیک آلمانی عقب افتاده بود به بازی برگشت و راهی مرحله یک‌چهارم نهایی شد. او حالا جوان‌ترین بازیکن در تنیس مدرن (از سال ۱۹۶۸ که مسابقات به صورت اوپن برگزار می‌شود) است که به این مرحله از اوپن آمریکا رسیده است. آلکاراس همچنین پس از مایکل چانگ (اوپن فرانسه ۱۹۹۰) جوان‌ترین مردی است که به یک‌چهارم نهایی یک گرنداسلم رسیده است.

مرد شماره ۵۵ رده‌بندی جهانی پس از این پیروزی گفت: "از عملکردم در هفته اول این گرنداسلم فوق‌العاده هیجان‌زده‌ام. این رویایی بود که محقق شد. بازی در مسابقه‌هایی که ۵ ست طول می‌کشند، خیلی سخت است. امیدوارم در هفته دوم هم خوب بازی کنم."

"راستش خودم هم فکر نمی‌کردم که به این مرحله برسم، برای همین فکر می‌کنم که عملکرد بسیاری خوبی در مسابقاتم داشته‌ام."

عملکردی که با استقبال تماشاگران نیویورکی روبرو شد و او در دو مسابقه اخیر کل ورزشگاه را پشت سرش داشت.

دیگر نوجوانی که به یک‌چهارم نهایی اوپن آمریکا رسید، لیلا فرناندز، ورزشکار کانادایی است؛ تنیس‌بازی که در شب تولد ۱۹ سالگی آنجلیک کربر، قهرمان سال ۲۰۱۶ مسابقات را شکست داد.

فرناندز هم مانند آلکاراس در مسابقه قبل یک تنیس‌باز نامدار را شکست داده بود: نائومی اوساکا، مدافع قهرمانی اوپن آمریکا.

او پس از پیروزی مقابل کربر گفت: "خیلی خوشحالم و در زمین فقط لذت بردم. از همان روز آغاز تنیس به سختی کار کرده‌ام؛ از همان روزی که ذهنم را آماده حرفه‌ای شدن کردم."

"انتظار داشتم که یک روز بازی‌ام به سطحی برسد که در مسابقات بزرگ و پیش چشم تماشاگران زیادی بازی کنم و پیروز شوم."

فرناندز در مونترال متولد شد، اما خیلی زود والدینش تصمیم گرفتند برای ساختن حرفه او و خواهرش به فلوریدا مهاجرت کنند.

جرج، پدر لیلا از ۱۳ سالگی وارد فوتبال حرفه‌ای شده بود و بعدها تنیس یاد گرفت تا بتواند مربی دخترش شود. برنامه‌های او جواب داد و لیلا در سال ۲۰۱۹ قهرمان بخش جوانان اوپن فرانسه شد و سال بعد از آن هم توانست به جمع ۱۰۰ تنیس‌باز برتر جهان راه پیدا کند.

او ماه مارس در مسابقات مونتری مکزیک حاضر شد و به رغم این که جوان‌ترین بازیکن جدول اصلی مسابقات بود، اولین قهرمانی خود در یک تورنمنت حرفه‌ای تنیس را جشن گرفت.

او در مسابقه با کربر هم درخشان ظاهر شد و شجاعانه بازی کرد و به نظر می‌رسد تنها موردی که در برنامه‌های او داخل زمین تنیس جایی ندارد، ترسیدن از حریفان است.

با توجه به درخشش راجر فدرر، رافائل نادال و نواک جوکوویچ، سه غول دنیای تنیس در بخش مردان و سرینا ویلیامز در بخش زنان که عملا در یک دهه گذشته اجازه نفس کشیدن به نسل بعد از خود را ندادند، حالا به نظر می‌رسد که مسابقات این دوره تنیس آمریکا را می‌توان صحنه‌ای برای درخشش نوجوانان نسل آینده دانست.

نوجوانانی که نه تنها در زمینه فنی هیچ کمبودی ندارند و بسیار پخته بازی می‌کنند، بلکه از همین حالا خودشان را در قلب تماشاگران تنیس هم جا کرده‌اند.