اما رادوکانو؛ دختر ۱۸ ساله‌ای که رویایش را در ویمبلدون زندگی می‌کند

"او تشنه موفقیت و بسیار بلند پروازست. فکرهای بزرگ در سرش دارد و این چیزی است که من عاشقش هستم."

خیلی پیش نمی‌آید که مربی اِما رادوکانو، در مورد این تنیس‌باز جوان و بسیار مستعد صحبت کند، اما نایجل سیرز، بهتر از هر کسی می‌داند که شاگردش چه پتانسیل بالایی دارد.

او به بی‌بی‌سی گفت: "این در نتیجه ذهنیت قوی و خونسردی او است. غریزه خیلی خوبی دارد، از قبول هیچ ریسکی نمی‌ترسد و زمانی که لازم است ماشه را می‌کشد."

او ۱۸ سال دارد و منتظر دریافت نتایج امتحان نهایی دبیرستانش است، تنیس‌بازی که با حضور در مرحله یک‌هشتم نهایی ویمبلدون خودش را به عنوان چهره آینده تنیس بریتانیا معرفی کرده است.

پیروزی او مقابل تنیس‌بازهایی که در بین ۵۰ نفر برتر دنیا قرار دارند مانند: مارکتا فوندروفسکا و سورانا کریتسیا (که سیرز آن را به عنوان یک پیروزی درخشان و بسیار خاص توصیف کرد) نشان داده که ترسی از حضور در بالاترین سطح تنیس دنیا ندارد.

او به رغم سن و سال پایینش دید بسیار دقیقی دارد و در داخل و خارج زمین چهره‌ای درخشان است؛ سخت بتوان تصور کرد که اهل تنیس باشید و از بک‌هندهای بی‌نقص او لذت نبرید.

سیرز می‌گوید بحث با او همیشه دو طرفه است، برخلاف اغلب هم سن و سال‌هایش که به گفته این مربی اغلب شنونده هستند و حرفی برای گفتن ندارند.

او در عین حال خیلی جلوتر از سنش هم نمی‌رود. رادوکانو، موبایلش را به پزشک تیمش داده تا ده‌ها هزار دنبال‌کننده‌ای که در شبکه‌های اجتماعی دارد، حواسش را پرت نکنند. به این ترتیب او بدون هیچ گونه فشار روانی روز دوشنبه (۵ ژوئیه) با آیلا تاملیانوویچ در زمین شماره یک ویمبلدون مسابقه می‌دهد.

و البته می‌توان مطمئن بود که لباس‌شویی هتل او در ویمبلدون لباس‌هایی کاملا تمیز در اختیارش قرار خواهد داد. رادوکانو پس از مسابقه آخرش گفته بود که وقتی خانه را برای حضور در ویمبلدون ترک می‌کرد، مادرش گفته بود که تعداد زیادی لباس مسابقه با خودش نبرد و حالا باید لباس‌هایش را برای مسابقه بعدی تحویل لباس‌شویی هتل محل اقامت بازیکنان دهد.

رادوکانو که زن شماره ۱۰ تنیس بریتانیا است به بی‌بی‌سی گفت: "بازی کردن در زمین شماره یک ویمبلدون و به خصوص بعد از اتفاقات ناشی از شیوع کرونا عالی است. به نظر من شما باید از هر لحظه این موقعیتی که نصیبتان شده، لذت ببرید. اگر شما از حضور در زمین شماره یک کیف نکنید، دیگر در کجا می‌خواهید لذت ببرید؟"

بلند پرواز و "تلاش برای تبدیل شدن به باهوش‌ترین"

رادوکانو یک روز قبل از پیروزی ۵-۷ و ۳-۶ مقابل کریستیا گفت که گذراندن ۵ دقیقه حضور در کنار زمین شماره یک، تجربه‌ای "ارزشمند" برایش بوده که با حال و هوای این ورزشگاه آشنا شود.

رادوکانو که الان زن شماره ۳۳۸ جهان است، می‌گوید: "هرکسی سلاح خودش را دارد. من فکر نمی‌کنم که قوی‌ترین، سریع‌ترین بازیکن هستم و محکم‌تر از همه به توپ ضربه می‌زنم. به نظرم سلاح من این است که سعی می‌کنم، تاکتیکی بازی کنم. تلاش می‌کنم یکی از باهوش‌ترین‌ها باشم."

"به نظرم برای تنیس‌بازی در سن من پیشرفت کردن خیلی مهم است، چون وقتی شما مسن‌تر می‌شوید، چیزها برایتان بیشتر غریزی و درونی می‌شود. به همین دلیل الان فقط سعی می‌کنم که یاد بگیرم."

ماندارین، تلویزیون تایوان و تمرین با موگوروسا

رادوکانو که پدری رومانیایی و مادری چینی دارد، همراه خانواده‌اش در دو سالگی از کانادا به لندن مهاجرت کرد. والدینش بدون این که او را تحت فشار قرار دهند، اجازه دادند دخترشان ورزش‌های زیادی را امتحان کند.

او در همان مدرسه‌ای در اورپینگتون (محله‌ای در جنوب شرقی لندن) درس خواند که دینا آشر اسمیت، دونده سرعتی نیز در آن حضور داشت. او می‌گوید اگر در تنیس موفق نشود، دوست دارد که شغل وکالت را انتخاب کند.

رادوکانو می‌گوید که کاملا به زبان ماندارین مسلط است و هیچ چیزی را به اندازه برنامه‌های تلویزیون تایوان دوست ندارد.

سیرز، که پدر زن اندی ماری است، گفت : "او خودش را از خیلی چیزها محروم می‌کند و امیدوارم همین کار را ادامه دهد. بخش زیادی از اعتبار این به والدینش تعلق دارد، زیرا به همین دلیل است که او می‌تواند از پس خودش برآید."

به همین دلیل هم بود که او هنگامی که شانس تمرین با گاربینه موگوروسا، دارنده دو گرند اسلم و قهرمان ویمبلدون ۲۰۱۷ را پیدا کرد، خونسردی‌اش را از دست نداد.

رادوکانو حالا خیلی خوشحال است که تنیس‌باز نامدار اسپانیایی بار دیگر از او برای تمرین دعوت کرده است: "اولین بار گفتم وای خدای من، این تمرین خیلی فشرده خواهد بود. با خودم گفتم این همان سطحی از تمرین است که خیلی به آن نیاز دارم."

"حرکت پاها و تکنیکش در حین بازی به شدت دقیق بود، به همین دلیل با خودم گفتم که این قطعا همان چیزی است که باید از او یاد بگیرم. فکر کنم خیلی هم بد نبودم، چون دوباره از من خواسته که باهم بازی کنیم و این همان چیزی است که خودم هم واقعا به دنبالش بودم."

پیروزی مقابل تاملیانوویچ (که روز شنبه یلنا اوستاپنکو، قهرمان پیشین اوپن فرانسه را برده بود) احتمالا به معنای بازی با اشلی بارتی، زن شماره یک تنیس جهان در مرحله یک‌چهارم نهایی ویمبلدون خواهد بود.

اما هر اتفاقی که روز دوشنبه در دور چهارم ویمبلدون رخ دهد، رادوکانو این مسابقات را با لبخند ترک خواهد کرد. تا یک هفته قبل کمتر کسی اسم او را شنیده بود اما حالا بسیاری از هواداران تنیس در سراسر دنیا او را می‌شناسند.

رادوکانو گفت: "می‌خواهم تا جایی که می‌توانم، اینجا بمانم. رویای من قهرمانی در ویمبلدون است. این اولین سال حضور من در اینجا است. هنوز اول حرفه‌ام هستم و سال‌های زیادی پیش رو دارم."