انقلاب ۱۳۵۷ تازه پیروز شده بود. مبنای حکومت جدید، اسلام بود و اقلیتهای دینی از همان روزهای نخست با نگرانی روند تحولات را می‌نگریستند. با قطعیت «اسلامی» شدن حکومت در همه‌پرسی بهمن ۱۳۵۸، فشار بر اقلیت‌ها علنی‌تر شد. در غرب ایران، پیروان یک دین باستانی روزبه‌روز نگران‌تر می‌شدند: یارسان‌ها.
داشتن سبیل بلند برای بسیاری از مردان پیرو دین یاری ، بسیار مهم است و به باورهای آنان گره خورده است. شاید برای خواننده در سال ۱۳۹۹ تعجب‌آور باشد و سوال کند حکومت چه کار با سبیل مردم دارد؟ اما در همین سال‌های اخیر، در ۱۳۹۲، ماموران زندان همدان سبیل یک زندانی یارسان را برای تحقیر او تراشیدند. حتی چند نفر در اعتراض به این اقدام توهین‌آمیز دست بهزدند. دست زدن به این اقدام‌ها علیه اقلیت‌ها در اواخر دهه ۱۳۵۰ شمسی، در نبود اینترنت و سیستم‌های اطلاع‌رسانی، بسیار راحت‌تر بود.
مرادی که در آن زمان به سن ۱۸ سالگی نزدیک می‌شد، در تظاهراتی شرکت می‌کند که برای او و هم‌دینانش خطر مرگ داشت: «تابستان سال ۱۳۶۱ بود. تظاهراتی در قوره‌تو در حوالی خانقین برپا کردیم. در عراق دوران صدام، اساسا تظاهرات ممنوع بود. به نیروهای امنیتی خبر رسید که ایرانی‌ها دارند در خانقین شورش می‌کنند. به قصد آن آمدند که ما را از دم به رگبار ببندند.»
دو سال به این صورت گذشت تا حدود سال ۱۳۶۳ که دولت عراق به «صلیب سرخ جهانی» اجازه داد تا از اردوگاه بازدید کند. علی مرادی می‌گوید: «وضع ما از نظر آب و برق‌کشی کمی بهتر شد. اوایل در چادر بودیم. خب، چادر یک سال دوام می‌آورد. خودمان زمین را کنده بودیم، بالایش سقف درست کرده بودیم، اما نمی‌شد. کم‌کم با دست خود برای خودمان خانه‌هایی ساختیم.»«از این ۴۵ تا ۵۰ هزار نفری که گفتم، شاید ۶ تا ۷ هزار نفر یارسان بودیم. بقیه اکثرا سنی بودند. شیعه هم بسیار کم داشتیم.
عده‌ای توانستند در سال ۱۳۶۹ با استفاده از فرصت حمله آمریکا به عراق، بگریزند و به سمت ایران بروند. «بعد از آن سازمان IOM وارد کمپ شد و شروع به نام‌نویسی از کسانی کرد که حاضر بودند داوطلبانه به ایران برگردند. تعدادی را ایران پذیرفت، اما ناگهان از پذیرش باقی ساکنان کمپ، امتناع کرد. من بهار سال ۱۳۷۴ با کمک نهادهای بین‌المللی، همراه با همسر و چهار فرزند که در آن هنگام داشتم، به فنلاند آمدیم.
بسیاری از ادیان باستانی فلات ایران، از زمان سقوط ساسانیان در معرض فراموشی و انقراض قرار گرفتند. از پیروان مانی و مزدک تا سایر ادیان محلی سرکوب شدند. اما یکی از رمزهای ماندگاری یارسان چیزی بود که به آن «سر مگو» می‌گفتند. آن‌ها برای سال‌های طولانی تلاش کردند تا عقاید خود را حتی‌الامکان آشکار نکنند.
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: bbcpersian - 🏆 15. / 51 ادامه مطلب »
منبع: Tasnimnews_Fa - 🏆 14. / 51 ادامه مطلب »
منبع: VOA Farsi صدای آمریکا - 🏆 17. / 51 ادامه مطلب »
منبع: Tasnimnews_Fa - 🏆 14. / 51 ادامه مطلب »
منبع: euronews_pe - 🏆 8. / 59 ادامه مطلب »
منبع: IranIntl - 🏆 3. / 63 ادامه مطلب »