ایرج کابلی در همکاری با"شورای بازنگری خط فارسی" و با تدوین آثاری در زمینه بهبود شیوه نگارش خط، پیشنهادهای قابل اعتنایی را مطرح کرده بود. او مترجم شماری از آثار ادبی هم بود.
ایرج کابلی، نویسنده، مترجم، زبانشناس و شعرپژوه روز چهارشنبه، ۲۹ بهمن در سن ۸۲ سالگی چشم بر جهان فروبست. ایرج کابلی سال ۱۳۱۷ در کرمان و در خانواده‌ای زرتشتی زاده شد. او از نسل دانش‌آموختگان دبیرستان البرز بود گرچه در دانشگاه معماری خواند، ولی مشغله فکری و هم و غم او زبان فارسی شد، چه در ترجمه‌ها و در تامل در وضعیت خط فارسی و تلاش برای بهبود شیوه نگارش این خط. به خصوص تسلط او بر چند زبان، از جمله روسی و انگلیسی کمک می‌کرد که نظرات کارشناسانه‌اش محل اعتنا باشد.
به خصوص تألیف‌های کابلی در باره زبان فارسی و نقش محوری او در ایجاد"شورای بازنگری در شیوه نگارش و خط فارسی" با همکاری احمد شاملو و شماری از صاحبنظران در این رشته نام کابلی را بیش از پیش به عرصه عمومی وارد کرد.
"کتاب دستور جامع زبان اوستا" که اخیرا" در تهران از سوی نشر فرهنگ معاصر انتشار یافت نیز از آخرین تلاش‌ها و تاملات کابلی در حوزه مسائل زبانی است. "تاریخ دنیای قدیم" اثر کورفکین،"آن روز می‌رسد" اثر میرزا ابراهیم‌اف،"عملیات کنترل فکر" اثر والتر باوارد ،" گارد جوان" اثرِ فاده‌یف،"کشف خزرستان" اثرِلِف گومی‌لی‌یوف،"یِوْ‌گٍنی اُنه‌گین" و همکاری با احمد شاملو در برگرداندن رمان"دن آرام" اثر میخائیل شولوخف، از جمله کارهای کابلی در زمینه ترجمه هستند. headtopics.com
سوگ‌نامه اثر آنّا آخماتُوا آخرین کار او در این زمینه است که به نوشته بیانیه کانون نویسندگان ایران قرار است به زودی منتشر شود. کابلی از اعضای تاثیرگذار کانون نویسندگان ایران بود. این کانون در بیانیه خود به مناسبت خاموشی کابلی نوشته است: « کابلی از اعضای ثابت قدم کانون بود و همواره، حتی در شرایط بیماری، از همراهی و همکاری برای پیشبرد اهداف کانون دریغ نمی ورزید . او در انتخابات هیئت دبیران موقت در سال ۱۳۷۷ و انتخابات هیئت دبیران در دو مجمع عمومی سال های ۱۳۷۸ و ۱۳۸۰ به دبیری کانون برگزیده شد.