تنهایی در دوران کرونا؛ 'دوست جدیدم ۷۹ سال دارد'

جدیدترین آمار نشان می‌دهد اکنون بیش از هر زمان دیگری از ابتدای همه‌گیری آدم‌ها احساس تنهایی می‌کنند. با همه محدودیت‌های کووید و زمستانی که از راه می‌رسد چطور می‌توانیم با تنهایی مقابله کنیم؟

اداره‌ٔ آمار بریتانیا در گفتگو با بیش از ۴۰۰۰ نفر در بریتانیا دریافت که یک‌ چهارم افراد همیشه، اغلب یا گاهی احساس تنهایی می‌کنند.

این آمار بین افراد ۱۶ تا ۲۹ سال به حدود یک‌ سوم (٪۳۴) می‌رسد.

بی‌بی‌سی در مورد چگونگی کنار آمدن با احساس تنهایی با افراد مختلفی گفتگو کرده است.

"دوست جدید ۷۹ سالهٔ من"

مگان او برایان می‌گوید در سال ۲۰۱۸ وقتی ناچار شد به خاطر تحصیل در دانشگاه، شهرش را عوض کند با احساس تنهایی رو‌به‌رو شد.

مگان می‌گوید: " من تنها نبودم اما کمی سردرگم بودم و همین باعث می‌شد احساس تنهایی کنم".

این دختر ۲۱ ساله جلوی در خانه‌اش به آگهی مؤسسهٔ خیریهٔ خدمات دوست‌یابی بر‌می‌خورد.

با آنها تماس گرفت و قرار ملاقات با لیل ۷۹ ساله را گذاشت.

این فقط لیل نبود که از دیدار‌های هفتگی مگان بهره‌مند می‌شد.

مگان می‌گوید:"وقتی کسی را داشته باشید که به دیدارش بروید، فکرتان به او مشغول می‌شود و می‌توانید کمی با هم بخندید".

"به طور کلی حال‌تان را بهتر می‌کند"

این دو حالا به دلیل محدودیت‌های کوویدـ۱۹ نمی‌توانند به دیدار هم بروند اما هر هفته حدود دو ساعت با هم حرف می‌زنند.

"ما هر دو از این دوستی لذت می‌بریم و می‌توانیم ساعت‌ها با هم گپ بزنیم".

"احساس خوبی است که کسی بخواهد دوست و همراه شما باشد و از حرف زدن با شما لذت ببرد".

"من به انجمن ادبی آنلاین پیوستم"

سامانتا نیمو وقتی ۱۸ ساله بود باردار شد و در ۱۹ سالگی صاحب فرزند شد.

او به عنوان مادری نوجوان خیلی احساس تنهایی می‌کرد چون هیچ‌‌کدام از اطرافیانش در این سن مادر نشده بود.

"از همه جدا افتاده بودم و خیلی احساس تنهایی می‌کردم و همه‌گیری هم این وضعیت را بدتر کرد".

"در این شرایط دیگر نمی‌توانستم به گروه‌های مادران و نوزادان بروم یا حتی برای نوشیدن قهوه با دوستی یا دیدار فامیل بیرون بروم".

او که حالا ۲۰ سال دارد و در شهر استرلینگ اسکاتلند دانشجوست، شروع به نوشتن اشعاری دربارهٔ تجربه‌های مادر شدنش کرد و به صورت آنلاین منتشر کرد.

"من خیلی از کارهایم را در اینستاگرام منتشر کردم، در آنجا انجمن ادبی خوبی پیدا کردم که در آن با چند تا مادر جوان دیگر هم آشنا شدم".

"من در این انجمن دوستانی به صورت آنلاین پیدا کردم، ما با زوم و چت با هم در ارتباط هستیم، وقتی همه‌گیری تمام شود امیدوارم بتوانیم همدیگر را ببینیم".

"این فعالیت به من کمک کرد تا با احساس انزوا و تنهایی‌ مقابله کنم".

"من هم‌قبیله‌ای‌هایم را از طریق بازی‌های کامپیوتری پیدا کردم"

ماتیاس گلندی، ۲۱ ساله، می‌گوید در بیشتر عمرش احساس تنهایی کرده و هرگز در مدرسه احساس خوشایندی نداشته است.

او با اولین دوستان خود وقتی یازده ساله بود در جریان بازی ماین‌کرافت آشنا شد.

از آن زمان او دوست‌هایش را از طریق بازی‌های کامپیوتری پیدا کرده است و حالا دوستانی در تگزاس، سوئد و بریتانیا دارد که چندین بار همدیگر را ملاقات هم کرده‌اند.

"به نظر شاید کلیشه‌ بیاید اما ما برای هم شانه‌ای برای گریه کردن هستیم. من شاید بتوانم بگویم همه‌چیز را در مورد آنها می‌دانم".

"ما خیلی ماجراها را با هم گذرانده‌ایم، ماجرا‌های عشقی، مشکلات روحی و روانی و بیماری‌ها."

"من پیامی برای این دوستان تایپ می‌کنم و ۳۰ ثانیه بعد جوابم را می‌دهند".

او می‌گوید یافتن چنین افرادی به او کمک کرده است که با احساس تنهایی مقابله کند.

" خیلی آدم‌ها در این دنیا هستند که احساس تنهایی می‌کنند و خیلی آدم‌ها هم هستند که منتظرند دوست پیدا کنند".

"من بهترین دوستم را از طریق اپ دوست‌یابی پیدا کردم"

رفتن به شهر یا کشور دیگر گاهی همراه با تجربهٔ احساس تنهایی است.

برای لیدیا این تجربه سخت‌تر بود چون در دوران همه‌گیری بود.

لیدیای ۲۴ ساله در ماه ژوئن شغل جدیدی در اسپانیا پیدا کرد و تلاش کرد تا دوستانی پیدا کند.

یکی از آشنایان اپ دوست‌یابی بامبل بی‌اف‌اف را پیشنهاد داد.

لیدیا با آنا ۲۴ ساله، که او هم اهل بریتانیا بود، دوست شد.

"ما با هم ناهار خوردیم و خیلی زود و با هم احساس راحتی کردیم، خیلی اتفاق خوبی بود". .

"هیچ ظاهر‌سازی و وعده‌های شیرین در کار نبود چون هیچ‌کدام قصدی جز دوستی نداشتیم".

"همین... من فقط احتیاج به یک دوست داشتم. او هم دنبال یک دوست می‌گشت و همدیگر را پیدا کردیم".

" کاملاً راحت و آرامش‌بخش بود، از آن زمان ما هر هفته همدیگر را دیده‌ایم".

"به مامانت تلفن کن"

جک ریگبی می‌گوید پس از قطع رابطه با شریک زندگی‌اش در دوران همه‌گیری امسال برای اولین بار در عمرش احساس تنهایی کرده است.

جک ۲۸ ساله ناچار باید خانهٔ مشترک را ترک و به آپارتمانی که در آنجا باید تنها زندگی و دورکاری می‌کرد، نقل مکان کند.

پس از آن هم مبتلا به کووید-۱۹ شد و دو هفته نتوانست هیچ‌کس را ببیند.

او می‌گوید تلفن کردن به مادرش به او خیلی کمک کرده است.

"من فکر می‌کنم مهم این است که دربارهٔ احساسی که داری با آدم‌های دیگری حرف بزنی، با هر کس که ممکن باشد و البته کسانی که آدم را داوری نکنند".

"همین خیلی کمک بزرگی خواهد بود".

"اگر یک روز احساس بیهودگی و ملال می‌کنم و این روزها زیاد پیش می‌آید، تلفن را بر‌می‌دارم یا اسکایپ را روشن می‌کنم و معمولاً کسانی هستند که من برایشان اهمیت دارم و عزیز هستم و برای چنین تماس‌هایی همیشه آماده‌اند".

"من برای ارتباط با دیگران شروع به وبلاگ‌نویسی کردم"

نازیه حمیده دخترش را در دوران قرنطینه به دنیا آورد و در این دوران از حمایت‌های اندکی بهره‌مند شد.

نازیهٔ ۲۹ ساله می‌گوید احساس تنهایی " مشکل بزرگی در دوران قرنطینه است".

"من خیلی احساس تنهایی می‌کردم چون مادرم در کنارم نبود. او دو سال پیش فوت کرد و کنار آمدن با سوگ او هم کار آسانی نبود".

"این ماجرا با نبودن خواهر و دوستان در کنارم تشدید شد".

نازیه فکر می‌کند شبکه‌های اجتماعی نقش مثبتی برای مقابله با احساس تنهایی دارند.

"وقتی دخترم سه‌ماهه شد نوشتن "مامی‌بلاگ" را شروع کردم چون فکر می‌کردم به این ترتیب شاید بتوانم صدایم را به مادران دیگری که در دوران قرنطینه بچه‌دار شده‌اند، برسانم".

"این کار برای من اثر مثبتی داشت و من آن را به مادران دیگری که می‌خواهند با دیگران در ارتباط و احساس تعلق به جمع داشته باشند، توصیه می‌کنم".

"با این کار من با مادران دیگر ارتباط پیدا کردم و چنان احساس تعلقی به اجتماع پیدا کردم که پیش از این هرگز تجربه نکرده بودم".

چگونگی بر احساس تنهایی غلبه کنیم

دکتر جولی اسمیت، روان‌شناس، توصیه‌های خود را برای مقابله با تنهایی و کمک به دیگران در میان گذاشته است. ‌