بکتاش آبتین، شاعر، نویسنده و فیلم‌ساز ایرانی بود که روز ۱۸دی۱۴۰۰، به علت ابتلا به ویروس کرونا در زندان اوین و «عدم انتقال به‌موقع به بیمارستان» درگذشت.
خانواده، دوستان و بسیاری از حقوق‌دانان و فعالان حقوق بشر، عدم انتقال فوری بکتاش آبتین به بیمارستان را «تعمدی» و «به قصد کشتن» این هنرمند تعبیر کرده‌اند.
این عضو کانون نویسندگان ایران که از تاریخ ۵مهر۱۳۹۹ در زندان اوین تهران محبوس بود، به دلایلی همچون تدوین کتاب ۵۰ ساله کانون نویسندگان ایران، انتشار بیانیه‌های این کانون، حضور بر مزار «محمد مختاری» و «محمدجعفر پوینده» و شرکت در مراسم سال‌روز «احمد شاملو»، در دادگاه با اتهامات «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» مواجه شد.کانال تلگرامی او
منتشر شده است، می‌گوید: «هرچه فریاد داریم، بر سر آمران امنیتی بزنیم که ظلم کردند به ما و جنایت کردند علیه بکتاش آبتین. کسی که به او ظلم شده باشد، اگر حتی کلماتی زشت را فریاد بزند، خداوند این عمل را نادرست نمی‌داند (سوره‌ی نساء-آیه ۵۴۸). فرد میانسالی که بیماری زمینه‌ای دارد و یک‌بار هم به کرونا مبتلا شده، اما باز هم برگردانی‌اش به زندان.
«کیوان صمیمی»، روزنامه‌نگار باسابقه و رییس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات، در نوشته‌ای از زندان اوین گفت که «آمران امنیتی» علیه «بکتاش آبتین» مرتکب «جنایت و ظلم» شده‌اند. او «ایستادگی برابر ظلم و دغدغه‌مندی» را مهم‌ترین ویژگی بکتاش آبتین برشمرد.«کیوان صمیمی»، روزنامه‌نگار باسابقه، سردبیر نشریه «ایران فردا» و رییس انجمن «دفاع از آزادی مطبوعات» که درحال گذراندن حکم زندان خود است، در نوشته‌ای از زندان اوین نسبت به «جنایت آمران امنیتی علیه بکتاش آبتین» اعتراض کرد.
بکتاش آبتین، شاعر، نویسنده و فیلم‌ساز ایرانی بود که روز ۱۸دی۱۴۰۰، به علت ابتلا به ویروس کرونا در زندان اوین و «عدم انتقال به‌موقع به بیمارستان» درگذشت. خانواده، دوستان و بسیاری از حقوق‌دانان و فعالان حقوق بشر، عدم انتقال فوری بکتاش آبتین به بیمارستان را «تعمدی» و «به قصد کشتن» این هنرمند تعبیر کرده‌اند.
این عضو کانون نویسندگان ایران که از تاریخ ۵مهر۱۳۹۹ در زندان اوین تهران محبوس بود، به دلایلی همچون تدوین کتاب ۵۰ ساله کانون نویسندگان ایران، انتشار بیانیه‌های این کانون، حضور بر مزار «محمد مختاری» و «محمدجعفر پوینده» و شرکت در مراسم سال‌روز «احمد شاملو»، در دادگاه با اتهامات «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» مواجه شد.کانال تلگرامی او
منتشر شده است، می‌گوید: «هرچه فریاد داریم، بر سر آمران امنیتی بزنیم که ظلم کردند به ما و جنایت کردند علیه بکتاش آبتین. کسی که به او ظلم شده باشد، اگر حتی کلماتی زشت را فریاد بزند، خداوند این عمل را نادرست نمی‌داند (سوره‌ی نساء-آیه ۵۴۸). فرد میانسالی که بیماری زمینه‌ای دارد و یک‌بار هم به کرونا مبتلا شده، اما باز هم برگردانی‌اش به زندان. این ظلم و تصمیم خطرناک و غیرقانونی، شبه‌عمد است و یا حتی عمد؟»
کیوان صمیمی ادامه می‌دهد: «یک‌ماه بعد از برگشتنش، از دوستان و جوانان جدایم کردند و منتقلم کردند به اینجا در بند۴؛ اما خیالم راحت بود که او در بند۸ است و یاران را سامان می‌دهد. بکتاش اهل کار جمعی بود و در مقابل ظلم هم دارای موضعی صریحا طلبکارانه و البته همزمان اهل مذاکره هم بود. دغدغه و درد اگر مطالبه‌گری و فریاد را برنیاورد، درد نیست و حداکثر می‌توان به آن گفت نارضایتی. او درد داشت و اعتراض می‌کرد، نه مثل بسیاری که فقط حرف می‌زنیم و شاید هم بعضی‌مان قشنگ می‌نویسند، ولی می‌ترسیم و پرهیز می‌کنیم از اعتراض در میدان و خیابان. ادامه خواهیم داد راهش را با حضور مستمر و مسالمت‌آمیز، اما اعتراضی در میدان عمل که حق طبیعی و قانونی‌مان است.»
کیوان صمیمی ۷۲ ساله که از مسن‌ترین و باسابقه‌ترین روزنامه‌نگاران فعال در ایران محسوب می‌شود، ۱۱اردیبهشت۱۳۹۸، همزمان با «روز جهانی کارگر»، به همراه ده‌ها تن از شرکت‌کنندگان در تجمع اعتراضی در مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی بازداشت شد.
این روزنامه‌نگار در تاریخ اول اردیبهشت ۱۳۹۹ به صورت غیابی توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران بابت اتهامات «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی»، به تحمل شش سال حبس محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر به سه سال زندان کاهش یافت.
صمیمی پیش از این در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۸۸ نیز به تحمل شش سال زندان محکوم شده بود.