سال ۸۸ وقتی که صدها هزار نفر در خیابانها به دنبال حق خود بودند، نیروهای امنیتی با اسلحه جنگی به مقابله با آنها برخواستند. آن زمان یادداشتی در بلاگ خود نوشتم با عنوان «چه باید کرد؟». آنجا نوشتم که به عنوان یک معترض وقتی در یک تظاهرات اعتراضی هستم اغلب دچار وضعیت دوگانه ای میشوم. از یک طرف هرگاه تعدادمان کم است مجبور به فرار و پرهیز از رویارویی هستیم.
امروز باز همان سوال مثل خوره به جانم افتاده است. چه باید کرد در برابر حکومتی که هیچ خط قرمزی در برخورد با معترضین ندارد؟ چه باید کرد در برابر نیروهای امنیتی که سلاح جنگی به دست دارند و با مردمان خود همان معامله ای را میکنند که نیروهای نظامی در جنگ با دشمن متجاوز خارجی میکنند؟ چه باید کرد با دستگاههای امنیتی که امنیت را در پرونده سازی، شکنجه و اعدام خلاصه کرده اند؟
در زمان حکومت پهلوی هم در مقاطعی، ارتش به خیابانها آمد و در مواردی به کشتار معترضین پرداخت. اما سرکوب در جمهوری اسلامی نه از نظر شدت عمل و نه از نظر گستردگی قابل مقایسه با رژیم پهلوی نیست. جمهوری اسلامی حکومتی ست که نه فقط مخالفین و معترضین را که گاه مردم عادی کوچه و خیابان را دستگیر میکند؛ زیر شکنجه آنها را مجبور به اعتراف تلویزیونی علیه خود میکند و در مواردی آنها را اعدام میکند. همه و همه با علم به اینکه این آدمها بی گناهند و فقط به این خاطر که ژست اقتدار امنیتی و اطلاعاتی بگیرند.
واقعیت این است که هیچگاه خون بر شمشیر پیروز نشده است. خونی که ریخته میشود فقط بذر خشم و نفرت نسبت به سرکوبگران را آبیاری میکند. اما چه بسا خشم و نفرتی که در نبود مجال و امکانی برای ابراز، تبدیل به سرخوردگی، ناامیدی، پذیرفتن قضا، گوشه نشینی، مهاجرت و مانند آن شود. فراموش نکنیم خونهایی که به ناحق ریخته میشود همیشه معترضین را به انقلابیون تبدیل نمیکند. سی سال پیش درمیدان «تیانآنمن» در پایتخت چین تظاهراتی میلیونی تبدیل به کشتارگاه معترضان شد.
اما به واقع چه باید کرد با جمهوری اسلامی؟ با این اقلیت دست به اسلحه که بر تمام شئون زندگی مردم خیمه زده اند. با این فرقه شبه مافیایی که زندگی میلیونها نفر را گروگان گرفته اند؟ آیا سرنوشت ایران تبدیل شدن به یک کره شمالی دیگر است؟ اگر نه چه راهی پیش روی ماست تا این مصیبت از سر کشورمان رفع شود؟ از موضع اخلاقی و انسانی و همینطور به عنوان کسی که از ایران خارج شده ام نمیتوانم دفع این بلای بزرگ را دست به اسلحه بردن مردم و مقابله به مثل با نیروهای امنیتی و یا حمله نظامی یک قدرت خارجی بدانم.
sharagim_zand چه خوب گفتی. سوالیه که من هم از خودم میپرسم و جوابی براش ندارم هنوز
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »
منبع: IRNA_1313 - 🏆 6. / 63 ادامه مطلب »
منبع: ilnanews - 🏆 10. / 53 ادامه مطلب »
منبع: dw_persian - 🏆 7. / 63 ادامه مطلب »
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »