۱۱ بهمن ۱۳۴۸: ۵۱ سال پیش در چنین روزی مشیرهمایون شهردار در تهران درگذشت. پیانو ترانه ماندگار 'مرا ببوس' را او نواخته است. ۱۱ بهمن ۱۳۴۸: ۵۱ سال پیش در چنین روزی مشیرهمایون شهردار در تهران درگذشت. پیانو ترانه ماندگار"مرا ببوس" را او نواخته است.حبیب‌الله سپهسالاری مشهور به مشیرهمایون شهردار در سال ۱۲۶۴ در مشهد زاده شد.
پدرش سرپرست خزانه قشون ناصرالدین‌شاه بود و از یکی از مسافرت‌هایش به فرنگ پیانویی به تهران آورد و فرزندش شش ساله‌اش را برای فراگیری این ساز به آقابزرگ‌خان رئیس ارکستر قشون سپرد.
او همزمان به مدرسه فرانسوی آلیانس می‌رفت و ردیف‌ها و نواهای ایرانی را نزد استادان بنام آن زمان می‌آموخت و با پیانو می‌نواخت: «مدتی معاون در اداره تفتیش دادگستری و سپس دادستان در اصفهان بودم. در شهربانی رشد کردم. دیری نگذشت که رئیس شهربانی کل استان‌های جنوب بودم. در وزارت کشور فرماندار چند شهر و شهردار مشهد، اصفهان و شیراز شدم.»
او از احمدشاه قاجار لقب"مشیرهمایون شهردار" گرفت و در زمان رضاشاه هم مقام‌های دولتی بالایی داشت، ولی همواره نوازنده و موسیقیدان ماند:شدم وارد در این دشت محنزارشدم با بخت خویش اندر کشاکشکه سازم صفحه‌ای ز الحان ایران" headtopics.com
۵۶ ساله بود که بازنشسته شد و پس از آن همه وقتش را صرف موسیقی کرد:
پیشگام پیانو ایرانی
۱۱ بهمن ۱۳۴۸: ۵۱ سال پیش در چنین روزی مشیرهمایون شهردار در تهران درگذشت. پیانو ترانه ماندگار"مرا ببوس" را او نواخته است.حبیب‌الله سپهسالاری مشهور به مشیرهمایون شهردار در سال ۱۲۶۴ در مشهد زاده شد.
پدرش سرپرست خزانه قشون ناصرالدین‌شاه بود و از یکی از مسافرت‌هایش به فرنگ پیانویی به تهران آورد و فرزندش شش ساله‌اش را برای فراگیری این ساز به آقابزرگ‌خان رئیس ارکستر قشون سپرد.
او همزمان به مدرسه فرانسوی آلیانس می‌رفت و ردیف‌ها و نواهای ایرانی را نزد استادان بنام آن زمان می‌آموخت و با پیانو می‌نواخت: «مدتی معاون در اداره تفتیش دادگستری و سپس دادستان در اصفهان بودم. در شهربانی رشد کردم. دیری نگذشت که رئیس شهربانی کل استان‌های جنوب بودم. در وزارت کشور فرماندار چند شهر و شهردار مشهد، اصفهان و شیراز شدم.»
او از احمدشاه قاجار لقب"مشیرهمایون شهردار" گرفت و در زمان رضاشاه هم مقام‌های دولتی بالایی داشت، ولی همواره نوازنده و موسیقیدان ماند:شدم وارد در این دشت محنزارشدم با بخت خویش اندر کشاکشکه سازم صفحه‌ای ز الحان ایران"
۵۶ ساله بود که بازنشسته شد و پس از آن همه وقتش را صرف موسیقی کرد:
در کوتاهترین زمان نی، تار و به ویژه نواختن سنتور را نزد محمدصادق‌خان آموخت و شیوه سنتورنوازی ایرانی را روی پیانو آزمود و جا انداخت.
۲۲ ساله بود که چند نمایشنامه موزیکال از جمله"باغشاه" و"دمپخت فِری" را ساخت و با"ارکستر انجمن اخوت" که به سود آسیب‌دیدگان آتش‌سوزی‌ها در بازار، کنسرت می‌داد، به روی صحنه برد.
۲۵ ساله بود که با چند همنواز به لندن رفت و چند آواز و ترانه بر روی صفحه‌های گرامافون ضبط کرد که در بمباران‌های هوایی جنگ جهانی اول از میان رفتند.
بعدها برای شرکت انگلیسی پخش صفحه کلمبیا تکنوازی و آواز رضاقلی‌خان ظلی را همراهی کرد که ماندگارترین آنها تکنوازی راست پنجگاه و آواز اصفهان هستند.
او نخستین هنرمندی است که ردیف‌های موسیقی ایرانی را با کوک ویژه برای پیانو تنظیم کرد و نواخت ولی چون نت نمی‌دانست، نتوانست آنها را بنویسد.
۶۸ ساله بود که سرپرست شورای موسیقی رادیو شد و به خاطر سلیقه و سختگیری‌هایی که با هنرمندان می‌کرد، مخالفان بسیاری یافت.تاریخ