استان وایر- گروهی از معلمان و فعالان صنفی با امضای بیانیه‌ای به مناسبت روز جهانی معلم، ضمن ابراز نگرانی از رویکردهای اشتباه در آموزش و پرورش ایران، خواستار اصلاح آن‌ها و بها دادن به جایگاه آموزگاران و دغدغه‌های جامعه شدند.
آن‌ها در بیانیه خود با انتقاد از استخدام روحانیان به عنوان دبیر برای دروسی از جمله ادبیات، تدریس این دروس را نیازمند آموزش و کسب تخصص‌های لازم دانستند.
امضاکنندگان این بیانیه در ادامه به مسایلی چون استخدام‌های سیاسی، تفکیک و یا حذف جنسیتی در محتواهای آموزشی، حذف برخی دروس، کلمات و اسامی از کتب درسی و هم‌چنین افزودن بر غلظت ایدئولوژیک و سیاسی آموزش پرداخته و آن‌ها را موجب نگرانی خانواده‌ها و آموزگاران اعلام کردند.
متن این بیانیه را در ادامه بخوانید:
سازمان یونسکو از سال ۱۹۹۴ هر سال پنجم اکتبر را به نام «روز جهانی معلم» جشن می گیرد تا یادبود بیانیه این سازمان در سال ۱۹۶۶ درباره جایگاه معلمان را یادآور شود. بیانیه یونسکو افزون بر آن که توصیه‌هایی برای مشارکت معلمان در تصمیم‌گیری‌های آموزشی از طریق گفت‌وگوهای اجتماعی و مذاکره با سیاست‌گذاران آموزشی را در بر می‌گیرد، موضوعاتی هم‌چون حقوق و مسوولیت‌های آموزگاران، استانداردهای حرفه آموزگاری، توسعه حرفه‌ای آموزگاران، جذب نیرو و استخدام، شرایط یاددهی و یادگیری و موارد دیگری را نیز مطرح می‌کند.
«آموزگاران : پیشتاز در بحران، بازاِنگاران آینده» عنوان شعاری است که یونسکو برای روز جهانی معلم سال ۲۰۲۰ برگزیده است. هرچند بر اساس بیانیه این سازمان، با توجه به پاندمی ویروس کرونا، امسال مراسم حضوری برگزار نمی شود و جشن های روز جهانی معلم به شکل مجازی سازمان‌دهی خواهد شد.
بیانیه امسال یونسکو به مسایل مختلف آموزشی که هم اکنون دنیا با آن ها روبه‌رو است، مانند بحران کرونا و مشکلاتی که برای آموزش پیش آورد، عدم آمادگی بسیاری از سیستم‌های آموزشی در مقابله با این بحران و عدم دسترسی تعداد قابل توجهی از دانش‌آموزان به آموزش مجازی پرداخته است.
در عین حال، بخش مهمی از بیانیه امسال یونسکو به نقش و جایگاه معلمان در وضعیت آموزشی فعلی اشاره داشته و تفسیری گسترده‌تر و نقشی مهم‌تر برای معلمان در فراسوی نقش سنتی آن‌ها پیش‌بینی می‌کند که این موضوع، نقش اصلی معلمان به عنوان رهبران آموزشی در بهبود کیفیت یاددهی و یادگیری را بیشتر نمایان می‌سازد.
در قسمتی از این بیانیه تاکید شده است که یکی از جنبه های بنیادین «سند ۲۰۳۰»، توجه به کیفیت و برون‌دادهای آموزش است و رهبری معلمان برای دست‌یابی به آموزش فراگیر و کیفی، ضروری خواهد بود.
در بیانیه سند توسعه پایدار (۲۰۳۰) به نقش رهبری معلمان، نه تنها درچارچوب آموزش کلاسی و برنامه درسی بلکه در چارچوب مدیریت، بازدهی، هماهنگی کارآمد و نظارت و ارزیابی یاددهی و موفقیت تحصیلی توجه و تاکید شده است.
یونسکو در روز جهانی معلم ۲۰۲۰ با تمرکز بر مساله رهبری آموزشی معلمان، می‌کوشد تا توجه جهانی را به این موضوع جلب نماید. اهمیت مساله در این است که وضعیت و جایگاه و نحوه گزینش معلمان در نظام آموزشی ایران در سال‌های اخیر و مشخصاً در یک سال گذشته با چالش‌های مهمی روبه‌رو بوده است. مسایلی چون مشکلات اقتصادی و دستمزد پایین معلمان، کمبود نیروی آموزشی، استخدام نیروهای آموزش ندیده و ... نمونه های مهمی از این مشکلات هستند که اغلب آن‌ها به نوع نگاه و سیاست‌های متولیان آموزشی بر می‌گردند.
در این میان، مساله‌ای که اخیراً بحث‌های گسترده‌ای در بین اهالی آموزش و پرورش ایران برانگیخت و بازتاب گسترده‌ای در جامعه داشت، استخدام روحانیان به عنوان دبیر برای دروسی از جمله ادبیات بود که تدریس آن نیازمند آموزش و کسب تخصص‌های لازم است.
مسایلی مانند استخدام های سیاسی، تفکیک و یا حذف جنسیتی در محتواهای آموزشی، حذف برخی دروس، کلمات و اسامی از کتب درسی و هم‌چنین افزودن بر غلظت ایدئولوژیک و سیاسی آموزش، مسایلی هستند که موجب نگرانی خانواده‌ها و آموزگاران شده است و به نظر می رسد سیاست‌های ايدئولوژيک کردن نظام آموزشی در چهار دهه گذشته حتی در کسب رضایت نسبیِ متولیان آموزشی نیز ناکام مانده و این امر موجب شده است که سیاست‌گذاران آموزشی روز به روز بر غلظت ایدئولوژیک و سیاسی کردن آموزش اصرار بورزند. این در حالی است که علم و تجربه نشان داده است اِعمال این گونه سیاست‌ها در نهایت نه تنها نتیجه دل‌خواه تصمیم‌گیران را نخواهد داد بلکه موجب افزایش تشویش و نارضایتی در جامعه خواهد شد. نکته تاسف‌بارتر آن که در این سیاست‌گذاری‌ها، آموزگاران به عنوان پیشروان آموزشی، نقشی ندارند!
هم‌چنین مسایل دیگری مانند نبودِ زیرساخت‌های لازم برای توسعه آموزش‌های غیرحضوری و عدم دسترسی بیش از چهار میلیون دانشآموز به امکانات آموزش مجازی، از نگرانی‌های جدی کنش‌گران حوزه آموزش است که چه بسا به افزایش تعداد بازماندگان از آموزش بیانجامد.
از سوی دیگر، با گذشت نزدیک به هشت ماه از بحران همه‌گیری کرونا، برخی معلمان هم‌چنان در زندان و در شرایطی ناایمن و در معرض خطر ابتلا به این بیماری خطرناک به سر می‌برند که این مساله نیز در کنار سایر مسایل، نگرانی‌ها و فشار زیادی را برای آن‌ها و خانواده‌هایشان به همراه داشته است. به باورِ امضاکنندگان این بیانیه، موافقت دستگاه قضایی با آزادی یا دست‌کم اعطای مرخصی به آن‌ها، می‌تواند به تقویت این باور نزد افکار عمومی معلمان بیانجامد که این دستگاه با جدیت لازم به وظایف قانونی خود عمل می‌کند.
ما امضا کنندگان این بیانیه ضمن ابراز نگرانی از این رویکردهای اشتباه، خواستار اصلاح آن‌ها و بها دادن به جایگاه آموزگاران و دغدغه‌های جامعه هستیم.
امضا کنندگان:
۱- علیرضا هاشمی
۲- محمد داوری
۳- ابوالفضل رحیمی شاد
۴- محمدرضا نیکنژاد
۵- شیرزاد عبداللهی
۶- مهدی بهلولی
۷- شهرام جمالی
۸- نرگس ملک زاده
۹- جواد بابازاده رها
۱۰- حمزه علی نصیری
۱۱- مهدی فتحی
۱۲- محمد شیورانی
۱۳- خلیل موحد
۱۴- اکبر نهاری
۱۶- نعمت الله شیخ سقا
۱۶- ابراهیم گرمساری
۱۷- احمد سبحانیان
۱۸- محمد کاظم حق شناس
۱۹- سید حسن درخشنده
۲۰- محسن عمرانی
۲۱- محمود ملاکی
۲۲- توفیق مرتضی پور
۲۳- حسن خراطیان
۲۴- یونس نایبی
۲۵ - بهرام یعقوبی
۲۶- محمدحسن داودی
۲۷- صالح گرامی فر
۲۸- اسداله حیرانی
۲۹- مژگان باقری
۳۰- اکبر زارعین ریزی
۳۱- زهره اسکندری
۳۲- سید محمد چاوشیان
📩اگر به اطلاعات تکمیلی درباره این خبر دسترسی دارید، لطفاً با این ایمیل با ما تماس بگیرید: [email protected]
📞اگر می‌خواهید درباره موضوع این خبر با افراد مسوول تماس بگیرید، لطفاً به فهرست مسوولان در سراسر ایران مراجعه کنید: www.ostanwire.com
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر