۱۴ اکتبر ۱۹۸۵؛ ۳۴ سال پیش در چنین روزی امیل گیلِلس در مسکو درگذشت. می‌گفت: 'هنرمند نباید به نقطه اوج بیندیشد. همیشه می‌شود بالاتر رفت'. ۱۴ اکتبر ۱۹۸۵؛ ۳۴ سال پیش در چنین روزی امیل گیلِلس در مسکو درگذشت. می‌گفت:"هنرمند نباید به نقطه اوج بیندیشد. همیشه می‌شود بالاتر رفت".امیل گیللس (Emil Gillels) در یک خانواده یهودی‌تبار در اودسا مهمترین بندر اوکراین کنونی زاده شد.
پدرش کارمند کارخانه قند بود و مادرش با موسیقی آشنا. دو ساله بود که آهنگ‌هایی با پیانو می‌زد و پنج ساله بود که او را به یاکوب تکاچ آموزگار بنام زادگاهش سپردند. ۱۴ ساله بود که او را در کنسرواتوار اودسا پذیرفتند و سه سال پس از آن در مسابقات سراسری اتحاد شوروی آن زمان اول شد.۱۶ ساله بود که پیانونواز بلندآوازه آمریکایی آرتور روبینشتاین او را در شوروی دید و گفت:"اگر پای او به آمریکا باز شود، کسی دیگر به ما محل نخواهد گذاشت".۲۲ ساله بود که به دانشکده موسیقی مسکو راه یافت و ۳۶ ساله بود که استاد آن دانشگاه در این رشته شد.
۲۴ ساله بود که با یک نوازنده پیانو ازدواج کرد و پس از جدایی از او ۷ سال بعد با یک پیانیست دیگر پیوند زناشویی بست و از او صاحب دختری شد که او هم از سرآمدان نوازندگی این ساز در شوروی شد. او از پیانو آواهایی برمی‌آورد که به گفته سرشناسان موسیقی، تا آن زمان سابقه نداشت. در نوازندگی چنان چیره‌دست و نرم‌نواز بود که در سراسر جهان موسیقی به"نوازنده نواهای زرین" شهرت یافت. headtopics.
پنج دانشجوی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی در سانحه تصادف در عراق جان باختند!اتوبوس حامل دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر ۲۰ کیلومتر بعد از مرز مهران و در خاک عراق با یک اتوبوس دیگر برخورد کرده که شش نفر کشته و دو نفر زخمی شدند پنج نفر از کشته‌شدگان دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر بودند با سر کسی به محضر دلبر نمی رسد یا ابا عبدالله مسافران حضرتت رو دریاب خدانصیب هیچ پدرومادری نکنه دانشجو باچه خون جگری بزرگشده