ماه سپتامبر میلادی، ماه مشاهدهپذیری افراد «دوجنسگرا» یا «بایسکشوال» نامگذاری شده است و هدف از نامگذاری این ماه افزایش آگاهی افراد درباره وضعیت دوجنسگرایان و همه گرایشهای جنسی غیرتکجنسگرایی، مشاهدهپذیر کردن آنها و افزایش آگاهی جامعه درباره این گرایشها و مشکلات و معضلاتی است که با آن دستوپنجه نرم میکنند.
«سالها با خودم و گرایش جنسیام بیگانه بودم. نمیتوانستم این موضوع را درک کنم که چگونه میتوانم به بیش از یک جنس و جنسیت گرایش جنسی و عاطفی داشته باشم. زمانی که خود را شناختم و به عنوان یک فرد دوجنسگرا برای اطرافیان و دوستان نزدیکم آشکارسازی کردم، تازه فهمیدم که زندگی برای فردی با گرایش جنسی من چهقدر میتواند سختتر باشد. من سالها تلاش کرده بودم تا خود واقعیام را بشناسم و حالا باید تلاش میکردم تا خودم و گرایش جنسیام را برای دیگران توجیه کنم و چه بسا که این کار بسیار سختتر بود. اینکه دوجنسگرایی به معنای این نیست که من یک انسان هوسباز هستم و برایم مهم نیست با چه فردی رابطه جنسی برقرار میکنم. میبایست اثبات میکردم که که گرایش جنسی من به معنای بیتعهد بودن در رابطه جنسی و عاطفیام نیست و افراد کمی بودند که این را میفهمیدند؛ به همین دلیل بسیاری از دوستانم را از دست دادم.»
ماه سپتامبر میلادی، ماه مشاهدهپذیری افراد «دوجنسگرا» یا «بایسکشوال» نامگذاری شده است و هدف از نامگذاری این ماه افزایش آگاهی افراد درباره وضعیت دوجنسگرایان و همه گرایشهای جنسی غیرتکجنسگرایی، مشاهدهپذیر کردن آنها و افزایش آگاهی جامعه درباره این گرایشها و مشکلات و معضلاتی است که با آن دستوپنجه نرم میکنند. در این ماه تلاش میشود که تا حد امکان از فشارهای وارده به این افراد و مشکلاتی که در جوامع مختلف با آن روبهرو هستند کاسته شده و شرایط بهتر و امنتری برای زندگی آنها فراهم شود.«گرایش جنسی» که از آن با عنوان «هویت جنسی» نیز نام برده میشود، یک طیف بسیار گسترده است که انسانها میتوانند هر کجای این طیف قرار بگیرند و گرایش جنسی خود را تعریف کنند. «دوجنسگرا» به افرادی گفته میشود که به بیش از یک جنس یا جنسیت کشش عاطفی و یا جنسی دارند، نه لزوما به یک شکل، نه لزوما به یک اندازه و نه لزوما همزمان. با وجودی که دوجنسگرایان بخش بزرگی از جامعه رنگینکمانی را تشکیل میدهند، اما معمولا نادیده گرفته میشوند و این امر میتواند آثار مخربی بر سلامت روانی فردی و اجتماعی آنها بگذارد. این نادیده گرفته شدن و مورد تبعیض قرار گرفتن نه تنها از سوی عموم و جامعه دگرجنسگرایان، بلکه در بین جامعه رنگینکمانی نیز بسیار اتفاق میافتد.
«نسترن» یک زن دوجنسگرا است و تجربیات بسیار تلخی را که از آشکارسازی هویت جنسی خود داشته است، اینطور روایت میکند:
«سالها با خودم و گرایش جنسیام بیگانه بودم. نمیتوانستم این موضوع را درک کنم که چگونه میتوانم به بیش از یک جنس و جنسیت گرایش جنسی و عاطفی داشته باشم. زمانی که خود را شناختم و به عنوان یک فرد دوجنسگرا برای اطرافیان و دوستان نزدیکم آشکارسازی کردم، تازه فهمیدم که زندگی برای فردی با گرایش جنسی من چهقدر میتواند سختتر باشد. من سالها تلاش کرده بودم تا خود واقعیام را بشناسم و حالا باید تلاش میکردم تا خودم و گرایش جنسیام را برای دیگران توجیه کنم و چه بسا که این کار بسیار سختتر بود. اینکه دوجنسگرایی به معنای این نیست که من یک انسان هوسباز هستم و برایم مهم نیست با چه فردی رابطه جنسی برقرار میکنم. میبایست اثبات میکردم که که گرایش جنسی من به معنای بیتعهد بودن در رابطه جنسی و عاطفیام نیست و افراد کمی بودند که این را میفهمیدند؛ به همین دلیل بسیاری از دوستانم را از دست دادم.»
متاسفانه اینطور تصور میشود که دوجنسگرایان تمایل دارند با هر کسی وارد رابطه جنسی شوند و اینگونه با برچسب هوسباز طرد و به حاشیه رانده میشوند. علاوه بر این تصور میشود که افراد دوجنسگرا نمیتوانند یک رابطه عاطفی پایدار با شریک جنسی خود داشته باشند و دنبال رابطه با افراد متعدد هستند و این تصورات اشتباه شرایط را برای افرادی که خود را دوجنسگرا هویتیابی میکنند، بسیار دشوار میکند و باعث میشود در موارد زیادی گرایش جنسی خود را پنهان کنند تا در معرض قضاوت و خشونت قرار نگیرند.
وبسایت «دوجنسگرا» در تازهترین مطلب منتشر شده خود به باورهای غلط و اشتباهی که درباره دوجنسگرایی وجود دارد، پرداخته است. این باورهای اشتباه میتواند در زندگی افراد دوجنسگرا تاثیرات منفی زیادی گذاشته و سلامت روانی و حتی جسمی آنها را به خطر بیندازد. همچنین به دوجنسگراهراسی در جامعه دامن زده و آن را تقویت میکند.
بسیاری از افراد به اشتباه تصورمیکنند که فرد دوجنسگرا میبایست حتما تجربه رابطه جنسی با زن و مرد را در گذشته داشته باشد، در غیر این صورت دوجنسگرا نیست، یا اینکه دوجنسگرا بودن را یک دوره گذرا و موقتی میدانند.
این باور اشتباه وجود دارد که مردانی که ادعا میکنند دوجنسگرا هستند، در واقع همجنسگرا هستند و زنان دوجنسگرا در واقع دگرجنسگرا هستند. بسیار با این طرز فکر غلط مواجه هستیم که افراد دوجنسگرا بسیار حریص و طمعکارند و در روابط جنسی و عاطفی خود بیقید و بند هستند. خیلی از افراد در مواجهه با فردی که خود را دوجنسگرا هویتیابی میکند، او را خیانتکار میدانند.
این باور اشتباه وجود دارد که دوجنسگرایی یعنی ۵۰ درصد گرایش به مردها و ۵۰ درصد گرایش به زنها در صورتی که تعریف دوجنسگرایی گرایش عاطفی و یا جنسی به بیش از یک جنس یا جنسیت، نه لزوما به یک شکل، نه لزوما به یک اندازه و نه لزوما همزمان است. دوجنسگرایی تنها مربوط به دودسته زنان و مردان نیست و افراد ترنس و یا افرادی با هویت جنسیتی غیردوگانه نیز میتوانند دوجنسگرا باشند و باید هویت جنسیتی و گرایش جنسی آنها به رسمیت شناخته شود.
«زینب پیغمبرزاده» از بنیانگذاران و سردبیران «وبسایت دوجنسگرا» در گفتوگو با ایرانوایر میگوید:
«از آنجایی که دگرجنسگراهنجاری، هنجار مسلط همه جوامع امروزی است، دوجنسگراهراسی و دوجنسگراستیزی در همه جوامع وجود دارد و فقط رابطه با جنس و جنسیت متفاوت طبیعی و اخلاقی تلقی میشود. در سالهای اخیر در اقشار تحصیلکرده و روشنفکر جوامع توسعهیافتهتر تا حدی همجنسگرایی پذیرفته شده است، اما هنوز هم گرایش به بیش از یک جنس و یا جنسیت زیادهخواهی و هوسرانی تلقی میشود. بر اساس این هنجارهای تکجنسگرایانه افراد یا باید دگرجنسگرا باشند یا همجنسگرا و گرایشهای جنسی دیگر نادیده گرفته شده و یا گفته میشود که این افراد سرگردان هستند و هنوز گرایش جنسی حقیقیشان را پیدا نکردهاند و یا درباره گرایش جنسی واقعیشان دروغ میگویند.»
او معتقد است حتی برخی از اعضای جامعه رنگینکمانی نیز تلاش میکنند تا با تاکید بر هنجارها و ارزشهای مسلط اجتماعی مورد پذیرش قرار بگیرند. برخی از همجنسگرایان سعی میکنند مطابق با معیارهای اجتماعی فقط با یک نفر در رابطه باشند، در صورت امکان ازدواج کنند، بچه داشته باشند، در تحصیل و کار موفق باشند، مطابق هنجارهای اجتماعی لباس بپوشند و رفتار کنند و حتی از دستورات مذهبی پیروی کنند تا مورد پذیرش قرار بگیرند. این در حالی است که اکثر دوجنسگرایان به دلیل اینکه با هنجارهای پذیرفته شده در جوامع تفاوت دارند، خشونتهای بسیاری را تجربه میکنند که معمولترین آن نادیده گرفتن گرایش جنسی آنان حتی در فضای رسانهای و شبکههای اجتماعی است. از این رو بر اهمیت این موضوع بیشتر تاکید میشود که کنشگران حوزه رنگینکمانی و فعالین برابری جنسیتی و خود افراد دوجنسگرا، میبایست برای هرچه بیشتر مشاهدهپذیر کردن جامعه و بهبود شرایط از طریق افزایش اطلاعات و آگاهی تلاش کنند.