بریتانیا 'امکان فرستادن پناهجویان به جزیره‌ای در اقیانوس اطلس را بررسی کرده'

دولت بریتانیا امکان ساخت اردوگاه نگهداری پناهجویان در جزیره‌ای در اقیانوس اطلس را بررسی کرده است.

بنا بر گزارش‌ها پریتی پاتل، وزیر کشور بریتانیا، از مقام‌های مهاجرتی خواسته امکان عملی و حقوقی انتقال پناهجویان به سرزمین‌های تحت قیمومیت بریتانیا در خارج از خاک اصلی این کشور را بررسی کنند.

جزیره اسنشن که در این طرح پیشنهاد شده بود یکی از جزایر برون‌مرزی بریتانیا در جنوب اقیانوس اطلس است که حدود هشت هزار کیلومتر با این کشور فاصله دارد.

الن نیکولز، یکی از اعضای شورای جزیره به بی‌بی‌سی گفت که بعید می‌داند ساکنان محلی جزیره از چنین طرحی استقبال کنند.

گفته می‌شود که دولت بریتانیا تصمیم به استفاده از این جزیره برای اسکان پناهجویان نگرفته اما همچنان در پی راهی برای فرستادن آنها به سرزمین‌های برون‌مرزی این کشور است.

یکی از مقام‌های وزارت کشور بریتانیا گفت که مسئولان در حال بررسی" تمام گزینه‌ها برای متوقف کردن جریان عبور قایق‌های حامل پناهجویان به سوی بریتانیا و ترمیم سیستم پذیرش مهاجران هستند."

هفته پیش اعلام شد که تعداد پناهجویانی که تلاش کرده‌اند با قایق‌های کوچک از طریق کانال مانش خود را به بریتانیا برسانند، تنها در ماه سپتامبر امسال بیش از کل سال ۲۰۱۹ بوده است. بسیاری از این پناهجویان شهروندان ایران و افغانستان هستند.

روزنامه فایننشال تایمز در گزارشی درباره تلاش بریتانیا برای فرستادن پناهجویان به جزایر برون‌مرزی نوشته است که این ایده نشان‌دهنده تاثیر انتصاب تونی ابوت، نخست وزیر سابق استرالیا، به عنوان مشاور تجاری در دولت بریتانیا است.

استرالیا از جزایر نائورو و مانوس در پاپوآ گینه نو در اقیانوس آرام برای نگهداری پناهجویان استفاده می‌کند. پناهجویانی که تلاش می‌کنند از طریق دریا وارد استرالیا شوند حتی اگر شرایط گرفتن پناهندگی را هم داشته باشند، هرگز راه به استرالیا پیدا نمی‌کنند.

نیک تامس سیموندز، وزیر کشور دولت سایه بریتانیا از حزب کارگر، طرح نگهداری از پناهجویان در سرزمین‌های برون‌مرزی را "غیر انسانی، غیر عملی و بسیار پرهزینه" توصیف کرده است.

متقاضیان پناهندگی در بریتانیا باید ثابت کنند که از بیم آزار و اذیت به خاطر نژاد، مذهب، دیدگاه سیاسی، هویت جنسیتی یا گرایش جنسی نمی‌توانند به کشور خود بازگردند.

پناهجویان در دوره رسیدگی به درخواست پناهندگی حق کار ندارند و دولت بریتانیا روزانه حدود پنج پوند برای امرار معاش و جایی برای اسکان در خوابگاه‌ها در اختیار آنها می‌گذارد.