عبدالسلام اولین شهروند پاکستان بود که نوبل می‌گرفت. موفقیت او باید در تاریخ پاکستان ثبت می‌شد. اما چهار دهه بعد از آن موفقیت، داستان زندگی او همچنان در زادگاهش نادیده گرفته می‌شود، و این بیش از هرچیز به خاطر هویت مذهبی اوست که برایش بسیار مهم بوده. سلام در تمام طول زندگی یک مسلمان متعهد بود. در دفتر کارش در لندن مدام قرآن گوش می‌کرد. دینش را مانعی برای علم خود نمی‌دید. برعکس، به نظرش مکمل هم بودند. حتی به بعضی همکارانش می‌گفت بسیاری از ایده‌هایش را خدا در ذهنش گذاشته.
سلام می‌خواست به یک نظریه واحد برسد که کل فیزیک ذرات را توضیح بدهد. چنین نظریه‌ای با عقاید مذهبی او همسو بود. می‌گفت:"ما [فیزیکدانان نظری] می‌خواهیم کلیت پیچیدگی های ماده بی جان را با کمترین تعداد مفاهیم درک کنیم." اما سلام می‌پذیرفت که بعضی حوزه های علم با عقایدش جور در نمی‌آید، از جمله نظریه بیگ بنگ.
جنبش احمدیه سال ۱۸۸۹ میلادی در پنجاب - که آن زمان بخشی از هند و زیر سلطه بریتانیا بود - شکل گرفت. مسلمانان احمدی معتقدند بنیانگذار آنها حضرت میرزا غلام احمد، مهدی است. اما مسلمانان دیگر این باور را قبول ندارند. عادل شاه، یکی از امام جمعه های احمدی در لندن می‌گوید:"مسلمانان احمدی قانون مدار و مهربان‌اند. با این حال به طرق مختلف مورد آزار و اذیت و تبعیض قرار می‌گیرند، به ویژه در پاکستان.''
آقای عادل شاه می گوید: ''حتی همین حالا هم اگر یک مسلمان احمدی مثل بقیه مسلمانان سلام کند، ممکن است سه سال به زندان بیافتد.