تلاش کشورهای غربی برای مذاکره با طالبان، از جمله پذیرایی رسمی از هیات این گروه در سوئد، توصیه اتحادیه اروپا به دولت افغانستان برای صلح با این گروه و اعلام ترامپ برای مذاکره رسمی با آن‌ها اقدامی برای برقراری صلح انگاشته شده است. به‌نظر می‌رسد که جامعه جهانی صلح با طالبان را مطلوب و زمینه‌ساز پایداری و توسعه افغانستان می‌داند. آیا لزوما این‌گونه است؟
به واقع از نظر امکان تحقق نیز مجریان پارادایم جدید کار آسان‌تری در پیش دارند. آن‌ها به جای کار دشوار توزین کفه‌های خیر و شر در میان طرف‌های دعوا، که عمدتا نیازمند سنجه‌های دشوار و پیچیده کیفی است، صرفا به شناخت اینکه از نظر نظامی کدام‌یک دست بالاتر را داشته و بخت بیشتری برای پیروزی دارد، اکتفا می‌کنند. همچنان‌که پای میز مذاکره با طالبان نشستند، چون‌که این گروه در جنگ با دولت افغانستان دوام آورد و ثابت کرد در منازعات جنگی افغانستان و پاکستان می‌تواند کماکان دست بالا را داشته باشد.
این پارادایم مصلحان را از عرصه سیاست به پس رانده و میلیتاریست‌ها را به صحنه برمی‌کشد. اگر تایید جهانی از توپ و تانک می‌آید و نه از تلاش برای برقراری خیر و برابری، چه احتیاجی هست به حضور روشنفکران و مصلحان در عرصه سیاست؟
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
اشرف غنی: صلح با طالبان بدون آتش‌بس غیرممکن استعبدالله عبدالله، رئیس اجرایی دولت افغانستان در واکنش به توقف گفتگوها با طالبان گفته است که فرصت برای برقراری صلح در کشورش از دست رفته است.
منبع: euronews_pe - 🏆 8. / 59 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: bbcpersian - 🏆 15. / 51 ادامه مطلب »
منبع: AlArabiya_Fa - 🏆 12. / 51 ادامه مطلب »
منبع: VOA Farsi صدای آمریکا - 🏆 17. / 51 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »