خانم عثمانی درباره آغاز کارزار نامم‌کجاست می‌گوید "یک روز متوجه شدم که یکی از نویسنده های مطرح افغانستان همسرش وفات کرده بود و او نوشته بود محترمه همسر فلانی. یعنی کارت جنازه به نام همسرش نشر شده بود. من تصمیم گرفتم که همان شب شروع کنم. گروهی ساختم و با دوستانم صحبت کردم که با من همراه شوند. شماری ترک کردند و عده‌ای با ما ماندند. این گروه صادقانه تلاش کرد و توانست که در روز سوم تیتر رسانه‌های معتبر شویم."خانم عثمانی می‌گوید "ما فکر می‌کردیم با پای برهنه از خارستان‌ها می‌گذریم.
خانم عثمانی تحصیلات عالی را در دانشکده شرعیات دانشگاه هرات ادامه داده است. او می‌گوید یافته‌های علمی اش او را برای مبارزه به نفع زنان بیشتر انگیزه داد. "وقتی وارد دانشگاه شدم و تحقیق کردم یکی از مواردی که بسیار برایم جالب بود این بود که برعلاوه اینکه هویت زنان در اسلام انکار نشده و به نحوی امر به محرم بودن آن هم نشده از هویت مستقل هویت زنان دفاع هم شده است. ما در قرآن کریم یک سوره به نام یک زن داریم. به نام حضرت مریم".
حالا که درج نام مادر در شناسنامه فرزندان در قانون - به صورت اختیاری - گنجانده شده، به نظر می رسد که کوشش های سه ساله لاله عثمانی و هم قطاران او به ثمر نشسته است؛ خانم عثمانی می گوید این تازه آغاز کار است و "تا زمانی که حتی یک زن در افغانستان از هویتش محروم باشد" به مبارزه اش ادامه می‌دهد. با آنکه درج شدن نام مادر در شناسنامه شهروندان افغان با استقبال زیاد در فضای رسانه‌ای افغانستان روبرو شده است اما گویا دشمنان و مخالفان فراوان هم در جامعه سنتی افغانستان دارد.
خیلی از مردم و مخصوصا روستانشینان افغانستان بر زبان آوردن نام اعضای زن خانواده را عار می‌دانند و از آن سر باز می زنند. ظاهرا همین حساسیت هم سبب شد تا دولت افغانستان راهی برای راضی نگه داشتن هر دو جانب پیدا کند. "اختیاری شدن" درج نام مادر در شناسنامه به همین دلیل در نهایت در قانون پذیرفته شد.
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.