۱۳ بهمن ۱۲۹۷ ● ۱۰۲ سال پیش در چنین روزی شمسی مرادپور حکمت در تهران زاده شد: 'بهسازی جامعه را باید از آموزش در کودکستان شروع کرد.' ۱۳ بهمن ۱۲۹۷ ● ۱۰۲ سال پیش در چنین روزی شمسی مرادپور حکمت در تهران زاده شد:"بهسازی جامعه را باید از آموزش در کودکستان شروع کرد." پدر شمسی مرادپور حکمت، بازرگان پارچه بود و تبار کاشانی داشت.
خانواده پرجمعیت‌اش یهودیانی باورمند بودند و در خیابان قوام‌السلطنه تهران می‌زیستند.
در مدرسه نوربخش درس خواند. ۱۷ ساله بود که پدر را از دست داد. به دلیل علاقه به کار با کودکان، در کالج آمریکایی، تعلیم و تربیت کودکان را خواند. پس از دانشگاه به عنوان دبیر زبان و ادبیات انگلیسی در دبیرستان‌های تهران و مدرسه آمریکایی تدریس کرد.۲۸ ساله بود که با همکاری چند هم‌اندیش زن"سازمان بانوان یهود ایران" را تنها با سرمایه نخستین ۱۰۰۰ ریال با هدف رسیدگی به خانواده‌های مستمند، ایجاد پرورشگاه‌ها و کلاس‌های پرستاری، خیاطی، کودک‌پروری و تغذیه بهتر گشود:
"فعالیت‌های اولیه سازمان با سختی و مخالفت شدید مردم روبرو گردید. اجتماع یهودی ایران، عادت به فعالیت‌های اجتماعی زنان نداشتند."۳۱ ساله بود که پرورشگاه سازمان‌اش ۵۰۰ کودک را نگهداری می‌کرد و دیری نپایید که شعبه‌های دیگری در تهران، شیراز، اصفهان، همدان، اراک و آبادان هم برپا کرد که در سال‌های پیش از انقلاب ۵۷ فارغ از دین و رنگ و نژاد، سه هزار کودک را دربر می‌گرفت: headtopics.
صدای زنان جامعه یهود ایران
۱۳ بهمن ۱۲۹۷ ● ۱۰۲ سال پیش در چنین روزی شمسی مرادپور حکمت در تهران زاده شد:"بهسازی جامعه را باید از آموزش در کودکستان شروع کرد."
پدر شمسی مرادپور حکمت، بازرگان پارچه بود و تبار کاشانی داشت.
خانواده پرجمعیت‌اش یهودیانی باورمند بودند و در خیابان قوام‌السلطنه تهران می‌زیستند.
در مدرسه نوربخش درس خواند. ۱۷ ساله بود که پدر را از دست داد.
به دلیل علاقه به کار با کودکان، در کالج آمریکایی، تعلیم و تربیت کودکان را خواند. پس از دانشگاه به عنوان دبیر زبان و ادبیات انگلیسی در دبیرستان‌های تهران و مدرسه آمریکایی تدریس کرد.۲۸ ساله بود که با همکاری چند هم‌اندیش زن"سازمان بانوان یهود ایران" را تنها با سرمایه نخستین ۱۰۰۰ ریال با هدف رسیدگی به خانواده‌های مستمند، ایجاد پرورشگاه‌ها و کلاس‌های پرستاری، خیاطی، کودک‌پروری و تغذیه بهتر گشود:
"فعالیت‌های اولیه سازمان با سختی و مخالفت شدید مردم روبرو گردید. اجتماع یهودی ایران، عادت به فعالیت‌های اجتماعی زنان نداشتند."۳۱ ساله بود که پرورشگاه سازمان‌اش ۵۰۰ کودک را نگهداری می‌کرد و دیری نپایید که شعبه‌های دیگری در تهران، شیراز، اصفهان، همدان، اراک و آبادان هم برپا کرد که در سال‌های پیش از انقلاب ۵۷ فارغ از دین و رنگ و نژاد، سه هزار کودک را دربر می‌گرفت:
"بزرگ‌ترین و مفیدترین خدمت سازمان بانوان یهود، ایجاد پرورشگاه‌هایی بود که با صدها خاطره تلخ و شیرین همراه بود."
۳۲ ساله بود که کودکستان و دبستان حکمت را در خیابان یوسف‌آباد تهران گشود که پس از ۱۵ سال به یک مدرسه بین‌المللی گسترش یافت و از ۱۵ کشور دانش‌آموز داشت. فارغ‌التحصیلان مدرسه او به سبب تسلط بر انگلیسی در مدارس و دانشگاه‌های سرشناس جهان پذیرفته می‌شدند.
در جشن پایان سال تحصیلی ۱۳۵۷ در برابر ۳۵۰ دانش‌آموز مدرسه‌اش گفت:
"در سینه من قلبی می‌تپد که آرزوی سلامت و سربلندی شما را دارد."
او ۱۶ سال خزانه‌دار"سازمان زنان یهودی ایران" بود و به عنوان نماینده این نهاد در کنفرانس‌های بین‌المللی شرکت می‌کرد.
از آنجایی که تنها زنی بود که به مراسم رسمی مقام‌های بلندپایه کشوری وقت دعوت می‌شد، صدای زنان به ویژه زنان جامعه یهود به شمار می‌رفت.
۴۱ ساله بود که برای نخستین بار در سوئیس از حقوق زن یهودی سخن گفت.
پس از انقلاب و مهاجرت اجباری به آمریکا با ایجاد"هداسا" (گروه حیفا) به اقدامات انسان‌دوستانه و آموزشی‌اش ادامه داد.تاریخ