چهگونه، کجا و بر اثر چه بود که نام «محمدرضا شجریان» از هنر فراتر رفت و به برگی از تاریخ ایران، ستارهای در آسمان بالای سر یا شاید معادلی برای نام این سرزمین بدل شد؟ قصد تکریم و تعظیم ندارم بلکه آن چه را میبینم و میشنوم، توصیف میکنم. دههها است هیچ نقدی بر کار یا زیست شجریان، سر سوزنی بر شمایل افسانهای او اثر ندارد. حتی گسترۀ فرهنگ و هنر برای او محدودهای کوچک به چشم میآید.
اما یک قدم آن طرفتر، کسانی ایستادهاند که با دیدن این موج، به ابزار دیگری برای متفاوتنمایی دست میبرند؛ برخورد تند با هرچه از کیارستمی و به سوی کیارستمی است. همین اتفاق دربارۀ شجریان نیز میافتد. درصد بالایی از مردم ایران توان تحمل قطعات آوازی را ندارند و به احتمال قوی، جز «ربنا»، «مرغ سحر» و «سپیده» یا فوقش دو سه تصنیف مشهور، چیز دیگری با صدای شجریان نشنیدهاند یا اگر شنیده باشند، «موسیقی محبوب» و همراه و همدم آنها نیست.
اما شجریان استثنا است. او با روی کار آمدن دولت دهم، در نامهای به «عزتالله ضرغامی»، رییس وقت سازمان صداوسیما اعلام کرد که تمایلی به پخش آثارش از صدا و سیما ندارد. دو اثر ربنا و «مناجات مثنوی افشاری» را البته جدا دانست و گفت این دو متعلق به مردم و تقدیمیِ او به مردم ایران به حساب میآیند. به این منظور که نمیخواست پخش این دو از رادیو و تلویزیون را نیز بر اساس حق فردی خود، متوقف بشمارد.
اما این تصور که اعلام مخالفت با رأی و پسند رسمی، تنها دلیل افزایش روزافزون محبوبیت شجریان است، ناروا خواهد بود. بدیهی است این که مردم در روزهای اولیۀ اسفند ۱۳۹۸ با انتشار خبر بستری او در بیمارستان جم، ازدحامی بی سابقه در آن حوالی ساختند و پیگیرانه از کادر پزشکی و شخص «همایون شجریان»، شرح احوال استاد را جویا شدند، نمیتواند به طور مستقیم و صرف از مواضع سیاسی او و اصرارش به ایستادن در کنار مردم بیاید.
دوم اسفند ۱۳۹۸، مدتی پیش از همهگیری وحشت و اخبار شیوع ویروس کووید-۱۹ در ایران، خبر درگذشت شجریان چند دقیقه محیط مجازی و جامعۀ ایران را از خود انباشت. به انفجار میمانست. وقتی همایون شجریان بهسرعت خبر را تکذیب کرد و حیات پدر را مژده داد، بسیاری از تعبیر «سکته» برای وصف اضطراب و شوک و ناراحتی خویش استفاده کردند. آن زمان نوشتم: «پلیس، دولت و فراتر از آن، از هر چه خدای ناکرده با فقدان شجریان رخ دهد، نگرانی و حتی وحشت دارد.
رژیم نمی خواهد درگذشت استاد سیاسی بشه اما یادمون باشه استاد محمدرضا شجریان گفتند : «مردم ایران بالاخره راه خود را پیدا خواهند کرد اما این موضوع زمان خواهد برد.» یه زمزمه هایی هم از تدوین قانون اساسی گذار به ایران دمکراتیک از استاد شجریان از طرف آقای عباس میلانی مطرح شده.
از معدود هنرمندانی بود که همواره کنار مردم ایستاد. روانش شاد
96و98هم کنار مردم ایستاد? اعلام برائت کرد? یا فقط مصرف اصلاحاتي و مير حسینی داشت?
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »
منبع: euronews_pe - 🏆 8. / 59 ادامه مطلب »
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »