در سکوت، ایستاده میسوزند؛ دود میشوند؛ زغال میشوند؛ خاکستر میشوند و میمیرند. در گوشهای دیگر، کیلومترها دورتر، چند مسافر در سایه درختان یله دادهاند. وقت عزیمت سر میرسد. بساط قلیان، چای و کباب را جمع میکنند. هیزمهای شعلهور را بهحال خود میگذارند و میروند. دوباره صحنههای غمانگیز اما واقعیِ دود و خاکستر و مرگ درختان کلید میخورد. فقط آتش سهلانگاری نیست که جنگل را میسوزاند. گهگاه، نیت شومی هم در کار است.
بیانی میگوید: «تقریبا تا سال ۱۳۹۰ سالانه بین ۱۸ تا ۲۰ هزار هکتار آتشسوزی در اراضی جنگلی رخ میداد، اما در سالهای اخیر، این عدد به حدود سههزار هکتار رسیده است.» یک میانگین ساده از همان آمار حریق ۱۲ساله نشان میدهد هر سال حدود چهار هزار هکتار جنگل در آتش سوخته، رقمی بیش از آن که مدیرکل اعلام کرده است.
«۹۰ درصد آتشسوزیها با عامل انسانی و بهصورت غیرعمد صورت میگیرد.» این سخنان سرهنگ جمشید محبتخانی، فرمانده یگان حفاظت سازمان محیط زیست است کهآن را منتشر کرده است. از سوی دیگر، دکتر رحیم ملکنیا، دانشیار دانشگاه لرستان، در یک نشست اینستاگرامی میگوید که آتشسوزیهای اخیر زاگرس هم سهوی و هم عمدی بوده و بخشی از آتشسوزیهای عمدی ناشی از تضاد افراد محلی با غیرمحلیها و سازمان جنگلهاست. او معتقد است که در هر دو حالت، ضعف مدیریت در جنگلهای زاگرس، ریشه مساله است.
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: bbcpersian - 🏆 15. / 51 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: euronews_pe - 🏆 8. / 59 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »