«پروانه حسینی» پژوهش‌گر حوزه انسان‌شناسی، «علی‌رضا شجاعیان» نقاش کوییر، «شیرین یکتا» زن ترنس و کنش‌گر مسایل کوییر، «نیما فرید‌مهر» از اعضای جامعه «ال‌جی‌بی‌تی»، «شقایق نوروزی» بازیگر و...
«پروانه حسینی» پژوهش‌گر حوزه انسان‌شناسی، «علی‌رضا شجاعیان» نقاش کوییر، «شیرین یکتا» زن ترنس و کنش‌گر مسایل کوییر، «نیما فرید‌مهر» از اعضای جامعه «ال‌جی‌بی‌تی»، «شقایق نوروزی» بازیگر و فعال حوزه جنسی و جنسیتی، «الهام دانای» کاندیدای دکترای روان‌شناسی بالینی، «شاپرک شجری زاده» فعال حقوق زنان و از «دختران خیابان انقلاب»، «کامبیز غفوری» روزنامه‌نگار، «شادی امین» مدیر اجرایی شش‌رنگ و «آرام بلندپز» مستندساز و از خبرنگاران تلویزیون «ایران‌اینترنشنال» میهمانان حاضر در این برنامه بودند.
شادی امین، مدیر و بنیان‌گذار شش‌رنگ درباره چگونگی تاسیس این شبکه به «ایران‌وایر» می‌گوید: «شش رنگ از سال ۲۰۱۰ شروع به فعالیت کرد.
«شش رنگ»، پایگاه اطلاع‌رسانی لزبین‌ها و ترنس‌جندرهای ایرانی ۱۰ ساله شد. جمعه ۳۰ آبان ۱۳۹۹ (۲۰ نوامبر ۲۰۲۰)، به مناسبت دهمین سالگرد تاسیس شش‌رنگ، شبکه لزبین‌ها و ترنس‌جندرهای ایرانی، وبیناری با موضوع «جنبش ال‌جی‌بی‌تی در سپهر سیاسی ایران؛ راهی که پیموده‌ایم و راهی که پیش رو داریم»، با حضور چند تن از فعالان و پژوهش‌گران اجتماعی و سیاسی برگزار شد.
«پروانه حسینی» پژوهش‌گر حوزه انسان‌شناسی، «علی‌رضا شجاعیان» نقاش کوییر، «شیرین یکتا» زن ترنس و کنش‌گر مسایل کوییر، «نیما فرید‌مهر» از اعضای جامعه «ال‌جی‌بی‌تی»، «شقایق نوروزی» بازیگر و فعال حوزه جنسی و جنسیتی، «الهام دانای» کاندیدای دکترای روان‌شناسی بالینی، «شاپرک شجری زاده» فعال حقوق زنان و از «دختران خیابان انقلاب»، «کامبیز غفوری» روزنامه‌نگار، «شادی امین» مدیر اجرایی شش‌رنگ و «آرام بلندپز» مستندساز و از خبرنگاران تلویزیون «ایران‌اینترنشنال» میهمانان حاضر در این برنامه بودند.
شادی امین، مدیر و بنیان‌گذار شش‌رنگ درباره چگونگی تاسیس این شبکه به «ایران‌وایر» می‌گوید:
«شش رنگ از سال ۲۰۱۰ شروع به فعالیت کرد. دلیل این‌که ما به فکر تاسیس یک تشکل یا نهاد جدید افتادیم، این بود که مدت‌ها در شبکه‌های اجتماعی آن زمان فضای بسیار هم‌جنس‌گرا‌ستیزانه‌ای وجود داشت و بحث‌هایی که درباره ترنس‌ها می‌شد، بسیار ناقص و ناکارآمد و در چارچوب گفتمان دولتی بودند و پزشکینه کردن این موضوع. این مساله بسیار ناراحت کننده و آزار دهنده بود. حتی روشن‌فکران جامعه هم برای صحبت کردن و حمایت از اقلیتهای جنسی و جنسیتی، موضوعاتی را مطرح می‌کردند که بیشتر جنبه ترحم داشتند و از نظر علمی و حقوق بشری، ناقص و ناکارآمد بودند. به دلیل همه این مشکلات و فشارها، با چند نفر از لزبین‌ها و ترنس‌جندرهای ساکن آلمان تصمیم گرفتیم سمیناری چند روزه برگزار کنیم و از دوستانی که آن زمان در شبکه‌های اجتماعی فعال بودند، دعوت کردیم تا با ما همراه شوند. در نهایت به این نتیجه رسیدیم که برای جامعه ال‌جی‌بی‌تی ایرانی نیاز به تشکل و سازمانی داریم تا این مسایل را بهتر و اصولی‌تر بررسی کنیم. درباره انتخاب اسم هم نظرات بسیاری مطرح شد و در انتها، شش‌رنگ اسم انتخابی ما بود. من فکر میکنم این اسم بیانگر جنبه‌های گوناگون فعالیتی است که ما انجام می‌دهیم.»شش‌رنگ یکی از شبکه‌ای است که در طی سال‌های فعالیت خود در کنار سازمان‌ها و شبکه‌های دیگری که در زمینه حقوق جامعه رنگین‌کمانی فعالیت و اطلاع‌رسانی می‌کنند، توانسته است نقش مهم و سازنده‌ای را در گردش اطلاعات و آموزش صحیح و آگاه‌سازی اقشار مختلف جامعه، به ویژه در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی داشته باشد.
شادی امین می‌گوید: «با وجودی که در این ۱۰ سال شش‌رنگ فعالیت‌های زیادی داشته و به بسیاری از اهداف خود دست پیدا کرده است، من خیلی مایل بودم می‌توانستیم کتاب جامعی که بتواند به صورت مستند تاثیر شش‌رنگ را در گفتمان‌سازی حول محور جامعه ال‌جی‌بی‌تی نشان دهد، منتشر می‌کردیم. مهم‌ترین دست‌آورد ما در این سال‌ها این بوده است که توانستیم بحث و گفت‌وگو درباره این موضوعات را در بین جامعه روشن‌فکر ایرانی به امری عادی بدل کنیم و تابوی حضور رسانه‌ای ترنس‌ها و لزبین‌ها را به میزان زیادی بشکنیم. در عرصه بین‌المللی هم دست‌آوردهای بزرگی داشتیم؛ از جمله در بررسی ادواری حقوق بشری ایران در سازمان ملل، در دو دوره‌ای که شرکت داشتیم، جمهوری اسلامی را مجبور به پاسخ‌گویی کردیم. به کمیسیون‌های مختلف سازمان ملل گزارش‌هایی را ارایه دادیم که در برخورد با جمهوری اسلامی در رابطه با سیاست‌هایش در مورد هم‌جنس‌گرایان و ترنس‌ها و درمان‌های اصلاحی در ایران تعیین کننده بوده‌اند.»
متاسفانه علاوه بر فضای اجتماعی و فرهنگی موجود در کشور که دیدگاه مثبتی به قشر رنگین‌کمانی ندارد و دلیل عمده آن، نبود فضای آموزشی مناسب و اطلاعات صحیح و کارآمد درباره موضوعات جنسی و جنسیتی است، نگاه قانون و قانون‌گذار نیز به این قشر نه چندان کوچک، نگاهی بیمارپندارانه و مجرمانه است و در مواردی، مجازات‌های سنگینی نیز در نظر گرفته شده است.
شادی امین در پاسخ به این پرسش که چرا شش‌رنگ جنبش ال‌جی‌بی‌تی ایرانی را هم‌راستا و هم‌سو با جنبش‌های سیاسی در کشور می‌بیند، می‌گوید: «ما همیشه با تحولات سیاسی داخل کشور در حرکت بوده‌ایم. ما فکر می‌کنیم که اگر جامعه طعم دموکراسی، طعم آزادی بیان، طعم آزادی تشکل‌ها، طعم آزادی پوشش، طعم برابری جنسیتی و طعم عدالت اجتماعی را نچشد، قطعا حقوق اقلیتهای جنسی و جنسیتی نیز محقق نمی‌شود. به همین دلیل، فکر نمی‌کنیم ما به تنهایی می‌توانیم به حقوق‌مان دست پیدا کنیم. معتقدیم تمام مطالبات ما به ساختارهای سیاسی و اقتصادی موجود گره خورده‌اند و می‌بایست این ساختارها تغییر پیدا کنند. به همین دلیل، هم‌سو با همه زنانی هستیم که برای حقوق‌شان تلاش می‌کنند. هم‌سو با همه کسانی هستیم که با بی‌کاری، اعتیاد و فقر دست به گریبانند. هم‌سو با کارگران جنسی هستیم که در ایران از هیچ حقوقی بهره‌مند نیستند. با وجودی که شش‌رنگ یک تشکل سیاسی ایدئولوژیک نیست و در زمینه حقوق بشر جامعه ال‌جی‌بی‌تی فعالیت می‌کند اما به این موضوع آگاهیم که همه مطالبات ما با نظم سیاسی موجود رابطه مستقیم دارند. این‌ها دلیل موضع‌گیری آشکار ما نسبت به اتفاقات سیاسی داخل ایران هستند. اعضای جامعه ال‌جی‌بی‌تی هم از اقشار مختلف جامعه به شمار می‌روند و تمامی مسایل اجتماعی و سیاسی موجود در کشور تاثیر مستقیم بر زندگی آن‌ها و ما دارد. به همین دلیل، ما همه مطالبات خود را مطرح و از آن‌ها دفاع می‌کنیم. هرچند انتظار نداریم که همه خواسته‌هایمان در وضعیت کنونی ایران محقق شوند اما معتقدیم که جامعه ال‌جی‌بی‌تی باید سقف آرزوهای خود را بالا ببرد و مدام بر خواسته‌ها و رفع تبعیضات موجود تاکید داشته باشد، نه این‌که تنها به حق حیات بسنده کند.»
با وجودی که در سال‌های اخیر به دلیل گسترش شبکه‌های اجتماعی و دسترسی آسان‌تر به اطلاعات و منابع و تلاش همه فعالان و كنش‌گران مسایل جنسی و جنسیتی، دیدگاه جامعه ایران به قشر رنگین‌کمانی تغییرات مثبتی داشته است اما هم‌چنان لزوم فعالیت سازمان‌ها و نهادهایی مانند شش‌رنگ که در زمینه حقوق این قشر از جامعه فعالیت می‌کنند و هر کدام به سهم خود قدم‌هایی رو به جلو در این مسیر برمی‌دارند، به وضوح احساس می‌شود.