دوران بازداشت موقت یا همان نگهداری متهم در سلول‌های انفرادی که گاه ممکن است به یک سال هم بکشد، همان زمانی است که بازجو و بازپرس پرونده مشغول سوال و جواب و آزار زندانی هستند. این دوران می‌تواند توام با خشونت‌های فیزیکی همراه باشد؛ اما همان‌طور که کنوانسیون‌های بین‌المللی یادآور شده‌اند، نگهداری انسان‌ها در سلول انفرادی، شکنجه محسوب می‌شود.
این روزها و ساعت‌ها، یکی از سخت‌ترین زمان‌هایی است که بر خانواده می‌گذرد. آن‌ها نمی‌‌دانند عزیزشان کجاست و چه بر او می‌گذرد. گاه هم خانواده با توجه به تجربه‌های قبلی برای دیگر زندانیان بیم آن را دارد که بلایی سر زندانی‌اش بیاید. شما به عنوان خانواده زندانی هر ساعت و هر روز به تلفن خیره مانده‌اید تا صدایی از آن سوی خط بگوید: «سلام، من زنده هستم.» حتی در توالت و حمام هم تلفن همراه‌تان را با خود دارید و اگر جایی آنتن ندهد، نمی‌روید و اگر امکان تماس در خانه دارید، همیشه یک نفر در خانه حضور دارد. این شکنجه‌ای مضاعف است که خانواده زندانی متحمل می‌شود. شما می‌توانید در این دوران، وکیل برای مشورت بگیرید و از طریق نهادهای مختلف مرتبط، به مسئولان فشار بیاورید تا خبری از زندانی‌تان به شما برسانند.
همسر یکی از زندانیان سیاسی در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» از تجربه خودش روایت کرد: «من هم همین واکنش‌ها را داشتم. اما باید سعی کنیم بر وضعیت کنترل داشته باشیم. همین که بدانیم این فاجعه فقط گریبان ما را نگرفته است، کمک می‌کند. در این سال‌ها هزاران نفر چنین شرایطی را از سر گذرانده‌اند. یکی از کارهایی که در این شرایط می‌توان انجام داد، ارتباط گرفتن با خانواده‌هایی است که تجربه مشابهی دارند. هرچقدر سخت، اما بهترین کار حمایت تمام قد از زندانی است.
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »
منبع: PadDolat - 🏆 18. / 51 ادامه مطلب »
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »
منبع: VOA Farsi صدای آمریکا - 🏆 17. / 51 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: dw_persian - 🏆 7. / 63 ادامه مطلب »