در شهریور ۱۳۵۹ ارتش عراق به دستور «صدام حسین» به ایران حمله کرد و جنگی آغاز شد که هشت سال به درازا کشید. در طول این دوره نه تنها جامعه اکثریت مسلمان که بسیاری از اقلیتهای دینی در ایران به صورت مستقیم یا غیرمستقیم تحت تأثیر این جنگ قرار گرفتند. یهودیان نیز از این قاعده مستثنی نبودند.
البته این واکنشها فقط منحصر به تهران نبود. در شیراز که دومین شهر پرجمعیت یهودینشین است، نیز یک تشکل خودجوش به نام «کمیته زنجیرهای کلیمیان» از اوایل انقلاب به وجود آمده بود که هم نقش انجمن را در این شهر ایفا میکرد و هم محملی برای گردهم آمدن نخبگان یهودی برای برطرف ساختن مشکلات همکیشانشان بود.
خریداری چندین دستگاه آمبولانس برای حمل زخمیها، تجهیز بیمارستان و خریداری دارو، کمکهای نقدی فراوان از صندوق کنیسهها را باید از جمله فعالیتهایی برشمرد که در روزهای ابتدایی جنگ از سوی یهودیان شیراز و دیگر شهرها انجام شد. انگیزهی آن دسته از یهودیان ایران را که داوطلبانه خواستار حضور در جبهه بودند، میتوان به دو دسته تقسمبندی کرد: نخست، انگیزههای ملی و اعتقادی: پس از کشور «اسرائیل» بیشترین مراکز دینی یهودی از جمله زیارتگاهها و قبور پیامبران بنیاسرائیل در کشور ایران واقع است. از سوی دیگر سابقه حضور یهودیان در پهنه ایران پیشینهای چند هزار ساله دارد که به زمان تبعید آنها از «اورشلیم» به «بابل» باز میگردد.
جامعه یهودیان ایران با توجه به روابط و رایزنیهایی که در بیرون از مرزهای ایران داشتند، توانستند خلاء دارویی را تا میزان زیادی جبران کنند و بسیاری از کالاها و اقلام پزشکی را در آن بحبوحه به کشور وارد کنند. از سوی دیگر آنان با حضور به عنوان پزشک و یا پرستار نقش مهمی را در آن هشتسال ایفا کردند. در سالهای دهه شصت پرستاران بسیاری از بیمارستانهای جنوب کشور زنان یهودی بودند.
انگیزه یهودیان ایرانی همان انگیزه ای است که دیگران داشته اند: ایرانی بودن و دفاع از وطن.
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: VOA Farsi صدای آمریکا - 🏆 17. / 51 ادامه مطلب »
منبع: dw_persian - 🏆 7. / 63 ادامه مطلب »
منبع: AlArabiya_Fa - 🏆 12. / 51 ادامه مطلب »
منبع: dw_persian - 🏆 7. / 63 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »